unutulmayan eski sevgili sözleri

karaktersiz, haysiyetsiz ve şerefsizsin..

"ne" var ki 2 kişiyle "aldatmış"sam. "tercih"lerime saygı duymalıydı. bu sözcükleri hak edecek "hiçbir" şey yapmadım.

kadınlar kapatılsın.

"her güzel şeyin bir sonu vardır"
bi yarım gülüş bi de eliyle yanaklarıma ufak ufak "hadi çocuğum var git yoluna" der gibi dokunması.
sözler neyse de beden diliyle benimle alay ettiği o kadar belliydi ki kalbim çok kırılmıştı o akşam.
o akşamlar ki damla damla birikip bir sene sonra tam da bana bunu dediği zamanlar yağmur olup düştü.
ruh sancıması nasılmış, sevdiğinin gözünde bir hiç olduğunu görmek nasılmış öğrendi.*

"kızdığım zaman değil sustuğum zaman bitersin."

hiç susmadı 5 yıldır. keşke sussa da bitsem artık.

anladık.

"ben sana 'seni seviyorum' demek zorunda değilim."

gün gelecek memelerimi özleyeceksin...

ulan harbiden özledim ya.

" seninle bir geleceğimiz yok. ben cenkle deneyeceğim şansımı. üzgünüm, keşke adam olup sahip çıkabilseydin sevgine"

"muhammer son 400."

hala çözemedim ne oldugunu. at yarisi ile ilgili heralde.

#2273226 böyle söylüyen sevgiliye susarak ve bir ömür sessize alarak cevap vermek güzel olurmuş*

18 4'e tam bolunuyo mu ?

hepsini, kendisine ait başka detaylarla birlikte unuttum. hafızada boşa yer kaplamasın.

var olmayan sözlerdir.
ulan hepsini unutmuşum nassı olabilir bu ya? *
baya sevmişin kızım cesi, helal lan sana *

ayrılığımız üzerinden yaklaşık dört yıl geçmişti ve hastanedeydik. son dört yılda kim bilir kaçıncı kez yaşanıyordu bu. düzensiz aralıklarla gecenin bir vakti arayıp, hastanede olduğunu ve bana ihtiyacı olduğunu, gelmemi istediğini söylüyordu.

normalde yatağımdan asla kalkmam, telefonu bile açmam ama ona bir şekilde açıyordum. dört yıldır ayrıldık. bazen (bence yalandan) şarj aletinin bozulduğunu söyleyip benim şarj aletimi istiyordu. ya da farklı bahanelerle iletişime geçiyordu. apartmanlarımız karşılıklıydı. ayrıldıktan dört yıl sonra bile, kapıyı açıp onunla karşılaşınca elim ayağım birbirine dolanırdı. ne diyeceğimi bilemez, bütün bildiklerimi, her şeyi unuturdum karşısında. konuşurduk ama sadece birbirimizin gözlerinin içine bakarak. elimizdekiler yere düşerdi. resmen mekandan soyutlanırdık onunla.
bu karşılaşmalardan sonra bir kaç gün kendime gelemezdim.
bunu bildiğinden, kampüste nereye baksam orada olurdu. kantinde sıradayım, tam arkamda mesela. amfide sınavdayım; ya yanımda, ya tam arkamda ya da tam önümde olurdu.
dört yıl sürdü bu durum.
ilişkimiz ise sadece altı ay sürmüştü. ama öyle fırtınalı, öyle canlı bir altı ay ki, herkese altı yıl gibi anlattık. altmış yıl gibiydi. o son hastane buluşmamızda, taksiyle mahalleye döndükten sonra eve geçerken arkamdan ''beni asla unutamayacaksın...'' dedi ''ne bu dünyada, ne de başka bir dünyada.. bunu bil..''

şimdiyse o geceden yaklaşık sekiz yıl sonrasındayız..
hala ''aşk'' deyince o gelir aklıma.
o ise evli ve adımı taşıyan bir oğlu var.

bazen b12 eksikligin icin sukredersin ya. oyle bisey iste

senden çok iyi bir baba olur ama hiç iyi bir koca olmaz demişti.
bu sözü hiç unutamıyorum.
çocuklara karşı olan sevgim, ilgim, tahammülümün istikrarı yetişkin bir insana karşı 0.
doğru bir söz belki ama içten içe bir kırgınlığım var. kendime, kişiliğime.

ilk defa bir tanıma onlarca kez yazıp yazıp siliyorum, meğerse hiçbir şeyini unutmamışım. her yazdığımda tekrardan yaşıyorum o anı çok garip, kötü hissettim.

ilişki bitmiş ama sevgi sanırım hala benim için eski değil. bu da böyle bir sınav olsun, napalım?

başka şehre gidiyordu. 'gitme, kadınım ol' dememi bekliyordu. demedim, diyemedim.
gözümün içine ıslak ıslak baktı 'canın sağolsun' dedi ve gitti. o gün yarım kaldım. hala yarımım

kağıda yazmıştı eski rahmetlilerden birisi. lise yeni bitmiş. sen hesap et kaç sene öncesi. ankara'dayım henüz ülke algım yok, angara var. karanlık günler kısacası.

her neyse. bir kağıttan poşet getirmişti o gün kafeye. ayrılacağız iki medeni insan gibi. güneşli bir ankara günü, mehh.

sakin kalıp, bir rezil kahve içerim diyordum. o poşetin içindekileri görene kadar da gayet sakindim. şıpsevdi sakızı kabından tut da bir yerlerde içtiğim sigaranın izmaritine kadar biriktirmiş hanfendi. boş kibrit kutusu falan var. saçımın telini bantlamış.

onca şeyin arasında da bir not bırakmış.

seninle tanıştığımız gün bakkalda satılan kuru bir kek kalıbıydın. seni aldım kremaladım. özene bezene şekerlerle kapladım. güzel bir pasta oldun şimdi ama bir başkası tadacak.

lafa bak.

+ bana güvenebilirsin .

"ölmeden önce düşündüğü son şey seksti..."
doğa yağmur denizci isimli kız bunu yaptığımız bir sexting sonrası kendisi için söylemişti. kanserdi. 4 yıldır haber alamıyorum. ölmediyse bile eğer mutlu olması dileğiyle.

kendilerini unutmuşum sözlerini mi hatırlayacağım