yaşı geldiği halde evlenmeyen insan

bi düğün iki milyon,
asgari ücret 17bin,
yani şu demek, yemeden içmeden 118 ay, yani yemeden içmeden 10 yıl çalışmak,
çocuk olduğunda ise söylemeye gerek yok

yaşı geldiği derken bir sayaç mı var. herkesin ayrı bir yaşımı var yoksa bir yaş var oraya gelince kesin evlenmek mi lazım.

sosyal olarak baskı yaparak insanları neye nasıl bir hayata sürüklediğininizin farkındamısınız.
sizi gidi iğrenç mahluklar.

eğer bu evren güzelleşecekse ilk başkalarının hayatlarında söz sahibi olduğunu düşününen insanların yok olmasıyla başlanılmalı.

evlilik yas geldiginde degil hayatı paylasabileceğin o insan geldiginde atılmasi gereken bir adım bence

(bkz: aramaya inanmak)

kime göre neye göre demez mi insan.
herkesin yaşadığı hayat kendine özel, ister evlenir ister evlenmez.
ve kimse de buna karışamaz.

en son kaç oldu o evlenme yaşı?
ona göre şeyetcem, bakacağım

'' her canlı bir gün ölümü tadacaktır. ''

karşılıklı sevgiyi, saygıyı, kimya uyumunu bulduğu kişiyle o yola girememiş veya girmeyi tercih etmemiş insan. ya da o kişiyi bulamamış insan.

kimsenin bekarlığının da evliliğinin de garantisi yok. işinizle, ilişkinizle övünmeyin. şapırttss diye bir anda bir bakarsınız hiçbiri yok.

anı yaşayın, kendinize odaklanın.

37' nin son deminden el sallıyorum size. burada belirtilen yaş kaç?

hani diyorum, evet evlilik için yaş olgusu da var kuşkusuz.. (hukuki, kültürel vb. açıdan.) ama asıl önemli ve gerekli olanı : doğru kişi ve aşk.. değil mi.. yoksa cevap bu mu.. (hani mesela..)

yaşı gelmiştir ama adam gelmemiştir...

e-devlet'ten güncel durumunu kontrol etmesi gereken insandır.

normalde celp gelmesi lazım ama bazen aksaklıklar olabildiğini duymuştum.

belki maddi sorunları vardır(-ki bu büyük önem arz etmektedir)
belki manevi sorunları vardır.
belki aşık olmamıştır, olamıyordur yada olup neticelendirememiştir.
belki güvensizdir ve korkuyordur.
yada sedece böyle iyi boşver diyordur. o kadar geniş ve kapsamlı bir konu ki. insanların gerçekten değişik sebepleri olabiliyor.
birde bu evlilik işi askerlik gibi değil ki güzel kardeşim.
-oğlanın yaşı geldi askere gitmesi gerek.
gibi bir durum değil.
zamanı geldi evlensin de baksın hayatına deyip baya baya bi basite indirgenen ve herhangi bir şekilde oluşmuş baskı yöntemleriyle yapılan evliliklerden de pek hayır geldiği görülmemiştir ayrıca.
torun tosba sevecez diye, yada çıksın gitsin evden hayatını kursun diye çocuk evlendirilmez.
etrafımız kötü ilerleyen, bitmek üzere olan yada bitmiş olan bir dünya evlilik ve buna hazır olmayan ama bir şekilde evlenmek zorunda bırakılmış mutsuz insan yığınları ile dolu.
aile büyükleri olarak istişare etmek, öğüt vermek, akıl vermek başka bir konudur.
gereklimidir peki?
bence kesinlikle gereklidir. lakin baskı başka birşeydir. ve kesinlikle yapılmamalıdır.

(bkz: ideal evlenme yaşı)

olmayan insandır. yaşı gelmek diye bir şey yoktur, evlilik öyle aa bak vakti gelmiş birini koluma takayım da toplumun en küçük yapı birimini oluşturayım diye aniden karar verilebilecek alelade bir şey değildir.

zeki insandir.baskalarinin dustugu hataya dusmuyordur.

evlenecek yerleri ağrıyordur.

kısmeti kapalı ya da kendi kapatmış belki de çok şanslı ya da yalnızlık canına tak etmiş bu durum onu üzüyor bilemeyiz. hepinize doğduğunuzda hayat yaşama kılavuzu mu verdiler. yaş saat tarih aralığında şimdi bunları bunları yapacaksın sonra başka bir bölüme geçeceksin mi dediler, hadi canım. bölüm sonu canavarından da bahsettiler mi?

benim bu.

15 yılımı hayatımın her alanını sabote etmeyi görev belleyen ama benden başka kimsesi de olmadığından sırtımı dönemediğim biriyle ilgilenerek geçirdim. sonra onun bakiyesini temizlemekle geçtim son 5 yılım. şimdi şimdi yepyeni bir hayat kurmaya çalışıyorum.

hâliyle geçtiğimiz 20 yılda evlilik söz konusu dahi olamazdı. bu aralar ciddî ciddî bakıyorum. hani çapkınlıkla pek işim olmaz. asla öyle nicel şeyler peşinde koşmadım da. ama bakıyorum işte. ve üzülerek söylüyorum ki bırakın evlenecek, aynı kaldırımda bile yürünecek kadın kalmamış bu ülkede.

istisnalar kaideyi bozumaz. gelgelelim gold digger olmuş kadınlar. hoş bir yüzden başka hiçbir özelliği olmayan kadınlar sosyo-ekonomik olarak sınıf atlatacak zengin adamları kafeslemeye çalışıyorlar. tek kıstasları para. kendilerini bulunmaz hint kumaşı saymaları da cabası. hani maddiyatım da fena değil. ama ve lâkin bana "hiçbir halta yaramaz akp'zade" isteyen kadın da yaramaz.

ha, ben kaybetmem. niye biliyor musunuz? önümüzdeki yıl bu zamanlar %90 avrupa'da olacağım. orada en az buradaki kenar mahalle dilberindan daha güzelini; üstüne üstlük çok daha eğitimli ve kültürlüsünü bulurum. kıyarım nikâhı. hem vatandaşlığı da çok daha kolay alırım.

hepiniz değil ama içinizden en azından biri kaybeder hanımlar. siz böyle prens peşinde koşmaya devam edin. sonunda prensin atına kalacak hemen hepiniz.