yazarların bu aralar en çok düşündüğü şey

yargısız infazlar canımı sıkar. nedenini bulmaya çalışırım.'' amaaann ne halin varsa gör der işine bakarsın. böyle sanal muhabbetleri çok kafana takma'' deselerde olmuyor öyle. gece bile aklıma gelip uykumu kaçırıyor. yaşla ilgili sanırım insan yaş aldıkça takıntılı oluyor bazı konularda ama ''ya bu deveyi güdeceksin ya bu diyardan gideceksin'' demişler. alışmaktan başka çare yok. bakalım zaman bir çok şeye gebe.

ben, afedersiniz bu soktuğumun hayatına neden sürekli yeniden başlamak zorunda kalıyorum?
olum bemim g..üm niye yer görmüyor lan?
yine yolculuk, yine başka bir yeniden başlangıç, yine yeni bir hayat bilmem ne saçmalıkları.
ya hu ben çok sıkıldım.
çok!

ay sonunu nasıl getirebilirim ve bunu her ayın ortasında düşünüyorum bundan nasıl kurtulabilirim bilmiyorum.

samanyolu galaksisinin dört kolu olduğunu sanıyordum. khozan'da okudum. james webb teleskobu verileri iki kolu olduğunu diğer kolların yankol olduğunu gösteriyormuş. bir çubuk sarmalın kaç kollu olması gerektiğini düşünüyorum. matematik similasyonlarım hep sekiz kollu. düşünüyom nerde ne olup durmalı

geleceğimi düşünüyorum. içinde bulunduğum dönem hayatımın kalan kısmında nasıl bir hayatım olacağını belirleyecek.

eğer sıkı çalışırsam yaşadığım ile atanırsam hayat daha kolay olacak. diğer türlü yeni bir ilde sıfırdan bir hayat kurmak gerekecek .

66 dolarlık bir bileklik almak istiyorum. ama para vermek de istemiyorum. gram altın aldım biriken paralarla. bir diğeri de ölüm galiba. her an her yerde nasıl bir ölüm beni bekliyor diye düşünüyorum. doğa'yı düşünüyorum gün içinde en az birkaç kez geliyor aklıma zalimin kızı. hiçler felsefesini başarılı bir dünya markası haline getirmek istiyorum.

karı istirem.

dikiş makinesi almam lazım, modellere bakarken iki bin lira vereyim bunu alayım, yok ya bin lira daha koyup ötekini alayım, bunun özelliği daha iyiymiş derken yirmi küsur binlere kadar çıkıp sonra bu kadar da verilmez bir dikiş makinesine diyerekten tekrar başa dönüyorum, bir aydır şu döngünün içindeyim bir karar veremedim modele yahu, olacak iş değil.

tanrım,
bir çiftçi neden ceketini ilikleyip sekiz köşe kasketini düzelterek traktörün direksiyonuna oturur? oturmak ile kalmadı; asaletle marşa bastı, traktörün motoru çalıştı ve yola devam etti.
tanrım,
bu şiirin kendisi değil de nedir?

"akbank' a borcum var! kırk yılda bir kullandığım kredi kartımı bu ay çok kullanmak zorunda kaldım. kartım cüzdanımda süs eşyası gibi duruyordu," acil durumlarda bankadan para çekiyorum ya da kartımı kullanıyorum." düzenli bir gelirim olsaydı yine kredi kartı kullanmazdım. kullandık! (aynı kelimeyi ne kadar çok yazdım.) akbank' a borcumu ödemek zorundayım. ben bankanın parasını kullandım şimdik onlara faizli bir şekilde para ödemek zorundayım. maaşım, gelirim, işim, param hiç birisi yok. 3,500 tl kadar borcum var. aklıma karakalem resim yapmak geldi, 1000 tl değerinde bir resim çizebilirim dedim içimden. sözlük' de yaz! belki bir sözlük yazarı sana resim çizdirebilir dedim. sonra düşündümde sözlük yazarları aynı senin gibi beş kuruş parasız. kim sana para karşılığında resim çizdirir.

akbank' a yaptığım heykeli takas etsek, heykelim daha çok para eder, onların bana ekstra para vermesi gerekiyor. bankaya heykel veriliyorsa 3,500 liralık bir heykel yapılmadı.

banka senin heykelini napsın? üstelik onlara bir heykel fotoğrafı göndererek küfür etmeden küfür etmiştin. şimdik sevgili akbank' lı oldun, borcun var, yeteneğin var, paran yok.

heykel ne işe yarar? ne ile takas edilir? çok karnı aç olan birine heykel versen doyar mı? sanat' da aynı banka gibi mi? gereksiz ve aşırı değerli mi? yoksa sanat böyle bir şey değil mi?"

hacim.. kütle.. yer çekimi sısıısıs yok bee ağır uçtuk.

düşünmemek için elimden gelenin her şeyi yapıyorum.

savaşta atını gereksiz yere yoran bir savaşçının acemiliği var ruhumda demiştim bir zamanlar.

öyle işte. ben kendimi yordum. devam ediyorum.

reisçilere sorduğumda çok şikayetçilerdi ama demek ki çok önemli bir şikayetleri yokmuş. ilginç. neyse, milletler hak edildikleri gibi yönetilirler.

euro, dolar, kuveyt dinarı, dinar doları :) para para gözünüzde canlansın sizinde bir manifest yapmış olalım

geleceğimi perçinlemek adına bazı fikirlerden geçtiğim doğrudur.

aksi ve nalet kadın.

atama ne zaman olur sayılar nasıl acaba

toplumun sorunları sanki bizim de sorunlarımız değilmiş gibi davrananların keramet-i farikası nedir acaba

görme engelli insanların zaman algısını düşünüyorum, merak ediyorum.

zamanın sadece saate bakmaktan ibaret olmadığını biliyorum ama gözlerimi kapattığımdan zamanı anlayabileceğimiz hiçbir şey yok.

görmeyen birinin anıları nasıl hatırladığı, zaman yoksa anı kalır mı?


t/ yazarların bu ara düşündükleri olgular.

geleceğim..

para düşünüyorum malesef dümdüz, felsefe yapamayacağım.