yazarların çocukluk travması

üzerinden yıllar geçti ama hâlâ aklıma geldikçe kötü olurum.
arkadaşlarımla evden çok uzak bir yere pikniğe gitmiştik. tahmini yaş 8-9. genel yaş aralığı 8-15. aşağıda kayalık bir alanda bir şey dikkatimi çekti yere düşünce elime diken battı. dikeni çıkarmaya çalışırken 1 saat geçmiş hiç fark etmedim. kafamı kaldırdığımda arkadaşlarımdan 2 kişi alandan ayrılmak üzereydi sadece onlar ve 2 adam kalmıştı. koşup yetiştim ağlayarak. "neden gidiyorsunuz beni beklemeden?" dediğimde "kuzeninle gittiğini düşündük" dediler. ya o an kafamı kaldırmasaydım gitselerdi hava kararmak üzereydi. aylarca "ne olurdu?" sorusu yüzünden uyuyamadım, aklımdan hiç çıkmıyordu. çocukken bununla boğuşmak çok zordu. yıllarca sorular beynimde yankılandı durdu.

zorbalığa uğramak..hoşgeldin özgüven sorunları.

ağzıma zorla meme sokanlar oldu.

cup cup emikledim. oyun sanıyordum. saftım-çocuktum.

aşırı şirin bişi olduğumdan olsa gerek diye avuttum büyüdükçe kendimi ama kadınlar böyleydi işte.

arasıra o yıllara döner hala o masum çocuğun saçlarını okşarım.

defaatle deklare ettik.

ali baba ve kırk haramiler.

ali baba'nın her gece aç yatması kalbimizde melhemsiz yaralar açarken, karnın açlıktan zil çalabileceğini idrak ederken, zavallı ali baba'nın hiçbir çabası kâr etmiyorken biz helak olduk.

ben, bana ucu dokunmayan bir mesele karşısındaki ilk üzüntümü ali baba'ya duymuş idim.

sonra tabii ki kasım'ın haramiler geldiğinde mağara içerisinde yaşadığı korku, kasım'a asmak kesmek lazım diye tutulan tempo, mağara girişine asılan kesik kafası ve çöl sahneleri, kıyafetleri, dönemin ambiyansı, bizi sabi zamanımızda mahvetti.

ay vallahi bak yine korktum. bu travmayı atlamam için derhal meme görmem lazım...

süleymancıların yurdunda kalmak istemediğim için babamla tartışmıştım.sonra beni arabadan ve evden kovdu.çantamı arka koltuktan almak istediğimde "bırak onu,bir daha da annenle beni görme",demişti.ben de yine de çantamı alıp yürümeye başlamıştım.bir sokak öteden arabayla hızlıca gelip "arabaya bin",demişti.ilk önce binmek istemesem de sonra bindim.bana "ya lisenden alıp imamhatipe veririm ya da yazın yurda gidersin",demişti.ikisinden de nefret ettiğim hâlde yurtta kalmayı kabul ettim.bir de bizim bizden başka kimsemiz yok diye ağladı.ağlaması da beni tercih yaptırmak zorunda bırakması da sinirimi çok bozuyor.

halka filmindeki samara.

hangi birini anlatiyim simdi

birgün misafirlikteyken benden 4 5 yaş büyük bir 0r0spu evladı beni parka götürdü. parkta silindir kaydıraklar vardı. ben onunla kayarken bu yavşakta kaydırağın dışından bam güm kaydırağa vuruyordu. içerideyken çok korkmuştum. hala hatırlarım o anı.

ağaçta kalan topu yere düşüreceğim derken attığım taşla arabanın birinin kaportasını göçertmiştim. arabanın sahibi ayrı babam ayrı ağzıma sıçmıştı haklı olarak. hayatımın en boktan günlerinden birisiydi.

hala hatırladıkça sinirlerim alt üst oluyor.

7-8 yaşlarındayken kendi boyumdan büyük bir köpeğin saldırısına maruz kaldım.
o gün bugündür köpeklere saygımdan gördüğümde yolumu değiştiririm. *

küçükken orta kulak iltihabım vardı, sürekli olurdu, en son ameliyat olmuştum tüp takılmıştı hatta, bir çoğu onun yüzünden olan travmalardır.
bir yılbaşına kulak ağrısından ağlayarak girdiğimi hatırlıyorum. evde misafirler vardı ben böğüre böğüre ağlıyordum. zavallı anacığım beni kucağına sallaya sallaya girmişti yeni yıla.
annemin kulağıma döktüğü bir ilaç vardı kulağımın içinde köpürürdü. baloncuk sesleri çıkartıp kulağımı yakardı. nefret ederdim.
bu kulak durumu yüzünden 10-11 yaşıma kadar düzgün sokakta oynayamadım, kafama kulağıma vururlar düşerim falan diye*
ama arayı çabuk kapattım. kulağımdaki tüp kendiliğinden düşüp iyileşince annem eve sokamamıştı beni. bisikletle takla atınca tamir ettirmemişti ki evde oturayım. iki gün balkonda bisikleti tamir etmeye çalıştım sonra yaptırdı.

baba ve annem yaramazlık yaptım diye beni karanlık odaya kitlemişlerdi:(

ilkokul 3.sınıfta sevdiğim kız bana pusu kurarak çelme takmıştı bide gülmüştü yere düşünce.

biz kadınlara bi günde küsmedik...

kurban bayramında kestiğimiz kurbanların can çekişmesinin bende yarattığı ruhsal çöküntü...

kuzenim saçıma tükurmustu yanlarından gidiyim diye çok kötü anı.

çocukluk ve ergenlik dönemine tekrar inersem bir daha çıkamam. buralar güzel.

kuzenim havuza gittiğimiz zaman beni boğmaya çalışmıştı, ne yazık ki başarılı olamadı..

eyersiz ata binince düştük. at bize basmadan üstümüzden uçarak geçti. o günden beri atları çok severiz.

annem emziği bırakmam için emziğin içine sinek koymuştu. bu yüzden sinekler bana hep kirli canlılar olarak gelir, iğrenirim.

“sana hangisi lazım sözlük?” dedirten başlık.