yazarların en son yaptığı aptallık

iş çıkışı yol kapalı diye arabayı çevirip üst caddeye çıktım. çıktığım caddeyi tanımadığım ve esas gideceğim o ilk caddeye gidemediğim için ileride ara sokaktan tekrar aşağı caddeye indim.

işte sonra tekrar üst caddeye çıkmam gerektiğini fark ettiğim ama farklı bir yere çıkacağımı düşündüğüm için ileriden yine sağ yapıp üst caddeye geri çıktım. işte o zaman anladım aslında en başından beri zaten gitmek istediğim caddede olduğumu;

yer yön duygusu olmaması insana beladır, suçtur ya.

son olacağını hiç sanmıyorum hem de diyemem diyemezsem ne diye mal gibi girdim başlığa aha en son yaptığım mallığa beraber şahit olmuş olalım
devamm şappii hadi bağalım.

bugün yaptım o aptallığı. kredi kartımı düşürmüşüm. eve gelince fark ettim.
sonra hop tekrardan çarşıya..
artık allah mı dersin ne dersin bilmiyorum ama kafama esti oturduğum banka gittim.
bankta bir adam bir elinde kartım diğer elinde telefonu. facebooktan ismimi aratıyor.
o an öyle bir rahatladım ki anlatamam.
inanmadı da ilk kartın benim olabileceğine. şansıma iyi bir insan denk geldi anasını satayım. kartı öz sahibine verirken bile tereddüt etti.

bundan bir kaç hafta önce mors alfabesiyle bileğime onun adını yazmıştım. geç gelen ergenlik sanırım. insanları doğru tanımak önemli. yoksa böyle çocukca safça hareketleri hiç değmeyecek kişiler için yapabiliriz .

güneş gözlüğü başımdayken gözlüğümü aradım.

cebimdeki cüzdanı nereye koydum diye aradım,aynı şekilde telefonu da öyle aramışlığım var. *

ben hiç söylemek istemiyorum zira gerçek bir aptallık olduğundan şüphem yok.

arabanın kapısını açıp kontak nerede diye sinirlenmek....
hayır arkadaş arabanın kapısını ne ile açtın düşün bi...
neden kapıyı açıp anahtarı cebine koyarsın

söylemek istemiyorum kalbim kırılıyor.

2 hafta içinde 50k kar edebileceğimi ön görüp aldığım arabaya 50 k masraf yapıp 1 ayda satamayışım.

elektrikli bisikletle gezintiye çıkmak isteyip pilini almadan aşağı inmek, bisiklete oturmak ve o an jetonun düşmesi.