yazarların kendilerini teselli etmek için kullandığı cümleler

biraz uyuyayım sonra geçer

bi salak sen misin olum, etrafına baksana herkes öyle. bu kadar salak içinde fark edilmezsin zaten, rahat ol.

hatasız kul olmaz, hatan ile sev beniğ.

hayırlısı oldu, demek ki başıma kötü bir şey gelecekti.

sular yükselince balıklar karıncaları yer, sular çekilince de karıncalar balıkları yer.

(problem: suyun çekilmek gibi bir niyetinin olmaması)

bunu da atlatırım, sağlık olsun da

neler geçmedi ki?
bu da geçecek.*

ne insanlar var ya çok şükür rabbim beni böyle yaratmışsın :d

bu gerzek yaptıysa ben de yaparım.

sabah sabah başlığı görünce şöyle bir eskiye gitme durumunda kaldım.
tanımı da yapalım en azından ve sonra devam edelim; (bkz: modern) milenyumda adı motivasyon cümleleri olarak geçen cümleler.**
inançlı bir insan olarak hep farkına varmaya çalışmışımdır olayların.
aslında o kadar çok şey ister ve talep ederiz ki, bazen hepsine şaşırırım ve "ulan ne acayip bir egomuz var bizim" derim kendi kendime, hatta bunu hayatımda düstur edindim dersem yeridir.
sen mücadeleni bırakma, çabala ve çalış, olumsuz olma, çok özel ve mutlaka olmasını çok istediklerin vardır ve bunları kimseyle paylaşma, çok istesen de birilerine anlatmak o çok istediğin bir şeyi , yine de söyleme sende kalsın, ta ki olumlu veya olumsuz bir şekilde sonuca varmış olana kadar.
böylece nazar edenleri de uzak tutarsın, çünkü insan egosu öyle bir şeydir ki, hiç ummadığınız ve size yakın diye hissettiğiniz insanlar bile içten içte farklı bakarlar ve içten içe farklı düşünürler sizin bu açık ettiğiniz konuda, dışarıya ve size karşı öyle lanse etmeseler bile.
bu düsturu ben rahmetli babaannemden çok küçük yaşta edinmiştim, aynı şeyi rahmetli babama hep telkin ederdi, çok duymuşumdur kendisinden bizzat, sonra da bize, yani torunlarına sürekli telkin etti biz artık birer genç olduğumuz zamanlar. her ikisinin mekanı da cennettir inşallah.**
neyse şimdi asıl cümleye gelelim;
[["olacaklar arasında olmuş olan, sizin için en hayırlısıdır."]] *
evet geriye dönüp bir çok şeyi hayatımdan geçirmiş bir insan olarak baktığım zaman bu cümlenin başımdan geçen bir sürü olayda hakikaten doğru olduğunu gördüm, onlarca örneğini yazabilirim buraya hayatımdan.
o an için "yahu bu nasıl olmadı ya da bu nasıl olur" dediğim bir çok şey için, belirli birim bir zaman aktığında ve üzerinden günler, aylar, yıllar geçtiğinde iyiki de öyle olmuş o zaman diyebiliyorum ve dedim.
yani aslında bizi motive etmesi gereken şeyler olanlar veya olmayanlar değil, olanları özümseyerek farkında olmaktır.
bu kadar basit.

ne zaman bok gibi bir durumda olsam, bir şey yetiştirmem gerekse ve zamanım olmasa ya da çok çok çok bunalmış hissetsem kendime diyorum ki: evet şu an durum bu ama bir hafta sonra ya da o şeyi teslim ettikten sonra ya da bir şeyi atlattıktan sonra böyle hissediyor olmayacaksın. bu hisler şu ana ait, bu üzüntü bu sıkılganlık. daha iyi olucaksın. evet kendimle bu şekilde konuşabiliyorum.

cennet burdan daha güzel.

halledicez. sadece bunu diyorum çünkü başka tercihim yok. bu hayatta benim payıma düşen buymuş gibi kabulleniyorum bunu. halletmek ve toparlanıp toplamak.

yok aslında. sanki böyle hep bir yenilmişlik, bir sıkılmışlık ve bunlardan doğan bezmişlik oluyor bende. boş geliyor bana her şey. ümidim var ama merakım yok. içimden gelmiyor hiçbir şey. insanlar çok yorucu. bu yüzden ihtiyaçların çabası kendini yitiriverdi.

hayırlısı böyleymiş

bu insanların hepsi geçici, he de geç. gülümse geç. hayır, bu’na gülümseme hiç gerçekçi durmuyor. evet gülümse geç.

iç sesimi dinlediniz.

ben sesli bir şekilde bunu okurum;
saraylar saltanatlar çöker
kan susar bir gün zulüm biter.
menekşelerde açılır üstümüzde
leylaklarda güler.
bugünlerden geriye, bir yarına gidenler kalır bir de yarınlar için direnenler...
şiirler doğacak kıvamda yine
duygular yeniden yağacak kıvamda ve yürek, imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.
ey her şey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler , ne kırlarda direnen çiçekler, ne kentlerde devleşen öfkeler henüz elveda demediler....

olanda hayır vardır.

bir alıntı: "kolay gün dündü" daha kötüsüne hazır olmak için gerekli motivasyonu verir.

hayat çok kısa şunun şurasında ölmeye ne kaldı ki az daha sabret..