yazarların rüyaları

rüyalar 7 saniye görülür derler ya hani, külliyen yalan. nereden bakılsa 5 dakikadan fazla rüyayı gerçek olarak yaşamış gibi görmüşsünüzdür.

rüya;

x: ekmeği markette unuttum ya, gideyim de alayım.
x: 3 ekmek almıştım ama unutmuşum burada. 3 ekmek verir misin?
fırıncı sorumlusu: kalmadı.
x: o zaman şuradan tam buğday ver de ekmeğin fiyattan düşelim.
fırıncı sorumlusu: tamam olur.

kasaya gidilir...

x: bu benim unuttuğum ekmekler.
kasiyer kız: evet evet.
x: tamam o zaman, tam buğday ekmeği geçeceksin sadece.

işlem yapılıyor...

x: sen şimdi ekmeğin fiyatını da geçmişsin.
kasiyer kız: evet.
x: aldığım ekmekleri niye tekrardan satıyorsun?
kasiyer kız: kendi açından bak bir de.

kasiyer kasadan kalkar defolur gider. danışmaya gidilir 2 kız 1 oğlan var. ellerinde görmemiş gibi telefon vardır...

x: kolay gelsin.
1. kız: buyrun ben sizi dinliyorum.
x: ben şimdi sabah ekmek almıştım da, geldiğim zaman/,

konuşma kesilir ve tekrar telefonla ilgilenmeye başlayan üçlüyü süzersiniz. danışmandaki erkeğe seslenir...

1. kız: gönder şunu.
oğlan: sorunun neydi senin?
x: ya işte sabah geldim de buraya/,
oğlan: eeee?
x: ya işte sizin anlayacağınız dilden anlatayım. sabah aldığım ekmekleri tekrar satmaya kalktılar.
arkada oturan oğlan: gel buraya.
x: yasak değil mi lan ora?
arkada oturan oğlan: gel işlem yapacağız...

derken rüya biter. alayı zopalık.

kaybolmuştum bilmediğim bir yerdeydim. tren yolu gördüm, yukarıdaydı. ben de merdivenleri çıktım ve merdivenler bittiği gibi raylara adımımı atmış oldum. soluma baktım hızlıca tren geliyordu o an. hiç çekilmedim hatta raylardaki duruşumu düzelttim ve bekledim gelmesini. yavaşladı, çarpmadı. çarpmasına çok ihtiyacım vardı ya. bir de rüya olduğunun farkında olmayınca.. düşünüyorum bunu gerçekte yaşasam böyle mi tepki verirdim diye. keşke bilebilsem.

boşalmışım yaa*

gece içerisinde en az 2 tane rüya görürüm ve uyandığımda hepsini hatırlıyor olurum, önceden hiçbirini hatırlamazdım ve rüya görmediğimi düşünürdüm. şu son 4-5 aydır o kadar ilginç ve güzel rüyalar görüyorum ki. her gece başka bir kitap okuyup bitirmişim gibi geliyor. genelde gerçekçi rüyalar oluyorlar ve beni mutlu ediyorlar. bir gün muazzez abacı ile sahne alırken görüyorum kendimi, bir gün emel sayın ile hasbihâl ederken. bir rüyamda da türkan şoray bana çok zarif pırlanta bir bileklik veriyordu lacivert kadife kutuda.

dev dalgalara yenik düştüm.

boğuluyordum.

*

bir seri katilin gecekonduda üç beş tane eşcinsel genci canlı ve çıplak bir şekilde bağırsaklarından tavana astığını ihbar üzerine olay yerinde gören komiser ya da savcı olduğumu hatırlıyorum.

bilinçaltımın kirliliğine bu bir örnekti, daha neler neler var. bazen o kadar kötü rüyalar görüyorum ki şok geçirmiş gibi nefes nefese uyanıyorum, günlerce etkisinde kalırım zaten. hayır bir de 4k kalite olduğundan ayrıntıları bile hatırlarım en kötüsü o.

beşiktaşlıyım ama rüyamda volkan demirel ile iskender gömüyorduk. çok efendi biriydi.

bu gece rüyamda kız arkadaşım ile beraber yaz tatili için çanakkaleye gidiyorduk. sahili gördüğümüz zaman hava çok hızlı kararmaya başladı ve aniden gece oldu. her yeri tanıdığım için arabadan çıkıp etrafa bakmak istedim ama her yer karanlık olduğu için bu çok zordu. biraz ilerledikten sonra bir ışık gördük ve bu ışığı takip ettiğimizde karşımızda ufak bir panayıra benzeyen yapılar gördük fakat bunların hepsi eski ve tahtadandı. etraftaki tek ışık kaynağı bu tahta yapının etrafında duran sokak lambasıydı. bir ses duyuldu ve arkamı dönmek istediğim zaman birden kendimi uyanmış buldum. uyandığımda kendimi evde buldum ve saate baktığımda çoktan öğlen olmuştu. evin içinde kız arkadaşımı aradım ama bulamadım. telefonla aradığımda ise böyle bir numaranın olmadığını öğrendim. dışarı çıkıp bisikletle sahile gittiğim zaman görmüş olduğum manzara her şeyin yıllar öncesiymiş gibi olmasıydı. aklıma birden arabamı aramak geldi ve bisikletle tozlu yolların içinden geçerek arabamı aramaya başladım. dakikalar süren arayışın sonunda hiçbir türlü bulamadım. geri dönmeye karar vermiştim fakat yolun sonunda kız arkadaşımın sesine benzer bir şey duydum ve tekrar aramaya baştan başladım. hızlıca sağ sola bakarken sol tarafta birden arabamın plakasını gördüm fakat bu araba model olarak benim arabam olmasına rağmen yılı eski bir modeldi. bisikletten inip hızlıca arabanın yanına gittim. içine baktığım zaman bize ait eşyaları fark ettim. ufak bir umutla cebimdeki anahtarı alıp kilide soktum ve arabanın açılmasıyla büyük bir şaşkınlığın içerisinde kaldım. arabayı çalıştırdığım anda hava tekrar karardı ve gökyüzü ve sahil yavaş yavaş silinip yerine bu olayların öncesindeki görüntüyü bırakmaya başladı. biraz ilerledikten sonra arkamda birkaç tane aracın hızlı bir şekilde peşimden geldiğini gördüm. onlardan kaçmaya çalışırken olayın heyecanıyla kendimi bir anda deniz fenerinin bulunduğu tepede buldum. kontrolümü ayarlayamayıp aşağıya uçuşumu slow motion şekilde izledim. yere tam düştüğüm esnada kafama geçirilmiş bir kaskın varlığıyla uyandım. etrafa bakındığım zaman her yer kapkaranlıktı. yanıma yaşlı birisi geldi ve bir dahakine yaparsın deyip karanlığın içinde kayboldu.

rüyamda eşimin yeni patronu eşini gecelere kadar çalıştırıcam görürsün diyordu. öyle de oldu sayılır

geçen rüyamda bir çift kavga ederken kahve içiyordum. peki rüya görürken rüyanın saçmalığından haberdar olma durumu? garip.

fazlasıyla korkutucuydu. deprem korkutucu bir şey. balkondan dışarı bakıyorum ve binanın nasıl sağa sola sallandığını görüyorum. 10. kattaki evden nasıl hissedilirse şiddetli bir deprem öyle hissediyorum. yer ayağımın altından kayıyor. koridorda duvarlara çarparak ilerliyorum. başım zonklayarak, kalbim tüm bedenimde atarken uyandım.

bina yıkılmadı, sadece rüzgardaki bir uçurtma gibi sallandı. ben de bunu iyiye yordum. yaşananlar biraz sarsar ama sen var olmaya devam edersin.

alış veriş merkezine gitmişim. lisedeyim. yiyecek almak için bir büfeye yanaşıyorum, satış yapan bey babamın dostuymuş, babamı soruyor. end of the story

bir güzellik merkezine gitmişim. işlemi yapacak olan uzman güldür güldür fikri, hem de programdaki peruklardan biri var kafasında. tam hazırlanıyordu işlem yapmak için, bir anda beni komple polis olay yeri girilmez şeysiyle sardı ve dışarı çıktı. bu sırada gelen geçen her çalışan kapıyı açıyo bakıyo bana. çok sinirlendim kalktım çıkardım üzerimdeki o şeysileri. yanında korumalarıyla yetkili bi kadın geldi içeri ve bana dedi ki "noldu sizin sorununuz ne?"
çıldırdım!!!
"siz müşterilerinizle böyle mi konuşuyorsunuz, bu nasıl bir üslup, mahremiyet gerektiren bir yerdeyiz ve gelen geçen kapıyı açıyo bu nasıl rezillik, hem fikri bey nerde?!" dedim.
"fikri bey çok uzun bir yolculuğa çıktı, bir süre burada olmayacak..." dediler.
anladım ki fikri bey shit yoluna gitmiş. başıma bir iş geleceğini anlayıp kapıya doğru ilerlerken o yetkili kadın bir anda üzerime atılıp kocaman bir şırıngayı boğazıma batırdı. bu sırada sahneyi dışarıdan izliyordum ama. boğazımdan giren şırınga iğnesinin ucu ensemden çıktı. tam o an şunu düşündüm: acaba zehirli bir şırınga böyle bir yerimizden girip öte tarafımızdan çıkarsa içindeki zehrin ne kadarı vücudumuza karışabilir?

okulla ilgili bir şeydi ama acabalarımın olduğu biri daha vardı. kendisinden hem kaçıyordum hem de gizliden onu arıyordum. garipti. *

oldum olası rüyalarımı yönetebilirim ama hatırlayamam. genellikle felaket senaryolarında etrafımdakileri kurtarıyorum.

sihirli annem oyuncu defne joy foster'in "yenilerek" öldüğünü gördüm. zaten öldüğünü rüyada biliyorum. haberler ölüm sebebinin yıllar sonra açıklandığını söylediler. bir baktım yenilerek ölmüş. resmini koymuşlar. çok korkunçtu.

kör tavşanlar.
*

ilkokuldan tut iş hayatıma kadar bir sürü arkadaşımın içinde olduğu eğlenceli ama bazen ağlamalı garip manasız bir rüya gördüm.
bu aralar hiç sosyal değilim sanırım bu sosyalliği bilinçaltımda yaşıyorum