yazarların rüyaları

bir aile tanıdığımız bize bir şey satmaya çalışıyordu. hem de kazık fiyata fjdjf. almış bulunduk ama kazıklandığımızı anlayınca cıngar çıkarttım. nasıl kavga ettim adamla ya.. şaşırtıcı bir şekilde adam bir anda bayılıp yere düştü. çok yardım etmeye çalıştım, olmadı. o an vefat ediyor. utancımdan cenazesine gidemiyorum ve bir yere kaçıyorum. çünkü bunun olacağını da rüya içinde rüya görerek anlıyordum. insanlar rüyalarımın gerçekleşeceğini anlayınca kaçtığım yerde her gün biri bekliyordu başımda. ben uyuyunca ya biri ölüyor ya başka bir şey oluyor. uyumamak için ve hatta rüya görmemek için çok çabalıyordum. rem'e geçmeden 20 dakika gözlerimi dinlendiriyordum ki başımda bekleyen kuzenim uyuyor. fırsat bu fırsat diyerek ben de uykuya dalıyorum ve bir anda gözlerim açılıyor.

saçlarımı tararken koca bir tutam saçım elimde kaldı ve resmen o kopuşlarini hissettim. korkunçtu...

abim benden nefret ettiğini söylüyordu. baya kötü bir histi, uyanınca bir süre atlatamadım.

soba bacasına saklanmış muhabbet kuşları vardı. onları oradan çıkarıyordum. 3 tane çıktı, hepsinin rengi farklıydı.

eskiden beslemişliğim var. hepsi ayrı sebeplerden öldü. sanırım hepsini birlikte rüyamda görmüş oldum. ziyaretime geldiler.

los anglesta bir çeteye üye olmuşum, sonra los angeles polis departmanı bizim peşimizdeymiş. gidip uçak bombalıyordum. evet çok gta oynadım dün.

bazı zamanlar gördüğüm türde bir rüyayı tekrar gördüm.elimi ağzıma sokuyorum ve boğazımdaki ipliği çıkarmaya çalışıyorum.ama ipliğin sonu gelmiyor, çekiyorum çekiyorum bitmiyor.

günaydın portakal arkadaşlarım.
bu sabah gözleri yaşlı ve yorgun uyandım. rüyada yaptığım tek şey ağlamaklı. dostum gidiyordu vw bn sadece ağlıyordum. ama neden neden bana söylememişti ki gideceğini?
rüyamda normal şartlarda kaldığım yurttaydım ve o yoktu. ben de pencereden yolunu gözlüyorum sonra onu görüyordum aşağı hiç koşmadığım kadar hızlı koştum ve yoktu arkadaşlarım o gitti haberin yok mu senin diyordu. istanbula gidecekmiş* arkasından o kadar bağırıyordum ki sesim çıkmıyordu. dönüp de arkasına bile bakmıyordu. en çok da içimi bu acıtıyordu. her şeyi -tüm eşyaları, telefonu, kitapları, ve ben burdaydım ama o gidiyordu.- burdaydı . ama beni bırakmıştı ve ben sesim kısılana dek ağlamıştım.
hayatımda gördüğüm en kötü rüyalardan biriydi bu.*
uyandığımda baya bir yaş vardı gözümde gerçekten de ağlamışım* bedenim şu an çok yorgun ve ben hala o rüyanın etkisindeyim.
sanki bn onunla ilgilenmemişim ve onu dinlememişim gibiydi o da söyleyecek fırsat bulamamış. bana çok kırgındı. ben de çok üzgündüm o an.
*

bugün bi kedim vardı, adı da iletişim. iletişim diye kedi ismi mi olur, bu ne biçim rüya allasen?..

t: yazarların abuk subuk* rüyalarını dillendirdiği başlık.

uzun süredir göremediğim, çoktan vefat eden dedemi gördüm. bayadır görememiştim. dün onu özlediğimi aklımdan geçirmiştim ve rüyamda bol bol hasret giderdik. ona sarıldım. öptüm. rüyada olduğumun bilincinde olucak şekilde ona sorular sordum. ilginçtir ki onu her görüşümde rüyada olduğumuzu fark ederim. az sonra gideceğini, rüyanın biteceğini, sanki kısa bi izin almış ve rüyama beni ziyaret etmeye gelmiş olduğunu bilirim. o yüzden aceleyle aklımdaki soruları, şimdi neredesin?, gibi sorarım. bazen cevapladığı da oldu. bugün de ona cennette misin diye sordum. inşallah, henüz değil tarzında konuştu.
keşke daha sık görsem. ama vefat edeli 6 yıl olmasına rağmen yine de belli aralıklarla da olsa rüyamda görmek beni çok mutlu ediyor, uyandığımda gözlerim doluyor. onunla ancak bu şekilde buluşabiliyoruz şimdilik. ve rüya bile olsa gerçekten farksız şekilde hissediyorum ona dokunduğumu. bu çok güzel.

görülebilecek en absürd rüyaları da ben görüyorum nedense. *
*

bugün de köylü apla* ve birkaç yazarla* kapatıldığımız yurttan kaçıyorduk. kırmızı, üstü açık* bir spor arabayla.* biz bindik, gidiyorduk ki ne görelim köylü, elindeki tablo*yla arkamızda kaldı. tam yakalanmak üzereyiz derken, ben devreye giriyorum ve diyorum ki direksiyona ben geçeyim, böylece hızlanmış oluruz*, siz de köylüyü çeker çıkarırsınız, kaçarız.

haydaaa. orada uyandım. tam adrenalinin patlak verdiği noktada. heyhat. *

yalnız çok iyi geldi. moralim düzeldi. rüyamda bile moralimi düzelten kadın şu köylü apla... diğer yazarlar kimdi inanın bilmiyorum ama deli araba kullanırım. alengirli işlerinizde* * bir tanım kadar uzağım.*

işte sonraki rüyamda da, sevmediğim bi yazarın mesaj attığını gördüm.. uyanır uyanmaz, yemedim, içmedim, sözlüğe girdim ve mesaj kutumu kapattım. yeter bu kadar durduğu. ** *
kavgaya hiç gerek yok. pis yaratık, senden nefret ediyorum.. *

veee bu kadar. en azından moralim düzeldi. yalnız kırmızı araba güzeldi yaa. onu mu alsam? *

lütfen herkes abuk subuk rüyalarını anlatsın da, beni yalnız bırakmasın yaa* korkuyorum.*

özetle; hepinize tatlı rüyalar. uyumaya devam edin.
ancak unutmayın; bütün uyuyanları uyandırmaya, bir tek uyanık yeter.*

o, ben değilim.
peki kim? *

eskileri gördüm hep, eski kırıklarım, arkadaşlarım, rahmetlikler filan.

çok uzun zamandır görmediğim kişileri gördüm, aynı zamanda da babamı gördüm, bir kafeye gittik oturduk.

bir sürü köpek gördüm, sevdim bazılarını, kediler de vardı.

yine oldukça alakasız bağlantısız şeyler klasik.

anlatmazsam duramam diyen sözlük yazarlarının gördükleri iyi,kötü rüyalardır...

ben de demin yarım saatliğine kestireyim dedim... güneşliği çekmeme rağmen odam güneşin sarı ışığıyla dolmuştu. demem o ki kestirmek için konforlu bir ortam vardı. yatağım sanki her zamankinden daha rahattı.

rüyama geçeyim,
boğaziçi köprüsüne gitmişim, sabahın erken saatleri, hava pırıl pırıl, deniz sevinçlii, cıvıl cıvıl. sesler arka fonda, güneş, bulut, deniz, renkler davetkar. neyse efendim, işte şimdi atlamanın zamanıdır diyorum kendime. güzellikler arasından güzelce güzelliklere doğru yolculuk ediyorum sanki. heyecanlı ve oldukça mutluyum. korku adına hiçbir şey yok. güneş yakmıyor. sevgisini sıcaklığı ile hissettiriyor. yine de içim serinliklerle dolu, deniz kollarını açmış o da sevmek arzusunda. ne güzel bir ölüm diyorum. bundan daha fazlası zaten yaşanılamaz diyorum.
velhasılı mutlu bir şekilde ölüyorum.

tebessüm ederek, hafiflemiş bir halde uyandım. rüyada odadaki güneşin etkisi olduğunu söylemezsek olmaz. güzeldi.

tesadüf müydü ansızın karşılaşmamız? ancak tesadüfler de miydi karşılaşmamız?
tesadüflerde bile yüzüme bakmıyorsun! neden? sitem ediyorum. bakmıyorsun... devam ediyorsun yoluna. devam ediyorum yoluma. sana bakıyorum. bana bakmıyorsun. baksaydın ya yüzüme, baksaydım ya yüzüne. uzun uzun. . .

uyuduk mu ki?

bugün uyandığımda kötü bir haldeydim zaten hastalıktan ölmek üzereyim bide üstüne kötü bir rüya görünce daha kötü oldum diyebilirim, şöyle bir şey yaşandı rüyamda kendime yakın hissettiğim arkadaşım değer verdiğim biri,mesaj attı bana konuştuk işte öyle sonra bana dedi beni 10dk sonra ara dedi aradım annesi açtı işte dedim arkadaşım nerde veriyorum dedi telefonu verdi ve babası telefonla konuştuğunu gördü, geldi onu dövdü ben telefondayken çok korktum babası hi güvenmez güveni kırılmış hiç bir şey yapmamasına rağmen zaten güvenmiyor ona bence dünyada bir güven limanı olsa o güven limanının lideri o olurdu o kadar güvenilecek biri, babası onu dövdü benim yüzümden aradığım için ve bir gün aradan geçti bizim köye gelmişti o ve bir yakın dostu onu gördüğümde bir özür borçluydum ama yanına gidemiyordu çünkü benim yüzünden dayak yemişti aradan bir kaç dk geçti gittim yanına konuşmak istesem özür dilemek için ama söylüyemiyordum hep araya bir şeyler giriyordu, sonunda özür diledim ondan sorun yok dedi ben senden istemiştim beni aramanı diye dedi , rahatlamıştım ama içimde hala kötü bir şey vardı üzgündüm onun için,babasının ona güvenmemesi yanlış bir şey, bence dünyanın en güvenilir insanıdır o benim için
özür dilerim arkadaşım senden*

bi esmer bi sarışın hatun gördüm bir de ayaklarını o kadar.

anlamsız

ismini bilmiyorum ama yeni leyla’yı gördüm , yeni leyla mecnunda ki leyla .
melis bırakanın veliahtı olacak anasını satayım.

ay dün gece bir rüya gördüm benim diyen senarist böyle bilim kurgu yazamaz.

tanımadığım bir grup insanla beraberim ve 9 ¾ peronundan ruhlar alemine geçiyordum ve oraya geçince mit ve efsanelerdeki yaratıkların suretine bürünüyorduk. sadece birbirimizi tanıyoruz. biz bizi normal sıfatımızla görüyoruz ama diğer varlıklar bizi farklı farklı görüyor.

ben ve grubum mahzeni aşıp çıkışı bulmaya çalışıyoruz ki kendi evrenimize dönebilelim ama aramızdan biri kalabalığa takılıyor ve bizi kaçırmamak için anın stresiyle o yaratığı öldürüyor.

kendimizi onların başının iradesine bırakılmış bir yargıyla karşı karşıyayken buluyoruz. bizim gerçek sırrımızı biliyor ama diğerlerine açıklamıyor. bize geçitlerini kullanmamıza izin verdiğini söylüyordu ama o kişinin cinayet işlemesi sonucu sonsuza kadar o evrende hapis kalıyorduk. ve boom. uyandım

kurban bayramında gördüğüm rüyayı hiç abartısız anlatıyorum..

kıymetli bir dostum bu bayram hac ibadetine gitti. rüya kısmı şimdi başlıyor; adamla beraber arafattaydık, kabeye gittik. o ibadetini gerçekleştirdi bense onu seyrettim.

ertesi sabah etkisinde kalmışım annemi arayıp anlattım rüyamı hüngür hüngür ağladı kadın.

*üst üste 3 sezon hannibal izledikten görülen bir rüyadır*
yazın balkonda yatıyoruz hava çok sıcak olduğu için bundan bir kaç yaz önce yine balkonda yatarken birden kalktım sokak ışıkları neredeyse sönmüş ortalık zifiri karanlık. karşıdan bir araba geliyor, benim elimde annemin verdiği bir kumanda. verirken bazı şeyleri kontrol ettiğini söylemişti. kumandada bir tuşa basıyorum bam! araba sola kırıp demir kapıya giriyor. öyle bir gürültü çıkıyor ki sanki kulaklarımın dibinde silah patlatmışlar. bakıyorum etrafa kimse uyanmıyor ama gözümüm önüne kaza olmuş adam kendinde değil araba yamulmuş. korkudan elim ayağım birbirine giriyor, ben birini mi öldürdüm? diyorum kendi kendime. kaza yaptırdım niye kimse uyanmıyor? benim suçum olduğunu biliyorlar mı acaba?

böyle bir süre delirdikten sonra kan ter içinde ağlayarak uyandım. nefesim düzene girmedi bir süre sonra dedim sakin ol! sadece psikopatça bir rüyaymış.