yazarların yastığa kafasını koyduğunda düşündükleri

off ne düşünmüyorum ki. yarını, işte yapılacakları, artık yeni işimin nasıl gideceğini; beni ne kadar sevdiğini, ne zaman düzeleceğimizi, buluşurken ne giycegimi; ailemi, gelecek günlerin sorumluluklarını, yapmam gerekenleri, konuşmam gerekenleri, susmam gerekenleri. mutsuzluklarimi, hayallerimi. hayallerle gözlerimi kapatıp uykuya dalıyorum.

(bkz: milka'nın nesi çıksa süper olurdu)
25 yıldır düşünüyorum.

ya akvaryumdaki balıklar kendilerini okyanusta sanıyorsa?

önce çok şey düşünürdüm ama şimdi hiçbir şey düşünmeden uyuyorum. dünyanın en rahat ve en mükemmel hissi.

franz kafka' nın bir türlü sonunu bağlayamamış olduğu şato eserini ben mi tamamlasam. taktım kafaya psikolojimi bozdu. devamını ben yazacağım kesin karar verdim. k. şatoya giremedi ben girdireceğim onu.

bu ara kendimi çok sorguluyorum ve garip hissediyorum. işe yaramaz biriymişim gibi geliyor. geleceğim olacak mı yoksa 1 dakika sonra ölecek miyim diye düşünüyorum. bu hayata adımı kazıyabilecek miyim yoksa tanıdığım herkes öldüğünde hiç var olmamışım gibi silinecek miyim? birileri beni hatırlayacak mı ben öldükten sonra da, adım iyi şekilde mi anılacak yoksa kötü mü ya da etrafımdakiler beni gerçekten seviyor mu yoksa her şey çıkar ilişkisi mi? acaba diyorum kötü biri miyim? çok mu kötüyüm? kendimi mi kandırıyorum? iyi biri olduğumu mu sanıyorum? kendi kötü algımdaki insanlar gibi biri miyim tanıdıklarıma göre? ya da iyi bir arkadaş mıyım benden memnunlar mı? sevgilimi hiç bıktırdım mı acaba hiç pişman oldu mu benimle olduğu için keşke dedi mi? üzülürüm diye belli etmediği oldu mu ya da onu sıktım mı? çok merak ettiğim için endişelendiğim için hiç sıkıldı mı.. annem benimle gerçekten gurur duyuyor mu? onu gururlandırabiliyor muyum? istediği gibi biri olabildim mi? kardeşimin gözünde nasıl bir ablayım, ona yetebiliyor muyum? kimseyi kırdım mı? birilerinin üzülmesine sebep olup fark etmeyecek kadar bencil miyim? hayatlarında hiç vâr olmamış olsaydım daha mı mutlu olurlardı?..

o yastığa kafamı koyuyorum efendim. hani bakıyorum saate. evet diyorum, yatma saatim geldi. tık alarm kurup gözlerimi kapatıyorum. güzel bir hayal, güzel bir kurgu. cık yetmiyor bir de çitlerden koyun atlatıyorum. ama uyuyamıyorum. tabii.

yani bu gidişat çok kötü gidişat efendim. what if’in psikolojisi, nanay.

ne bahane bulsam da sabah işe gitmesem?

kim daha yorgun
kim daha üzgün
bilir o beni bilir o beniiii
şaka şaka yapmam gereken bi ton iş var onu düşünüyorum.

yalnızlığımı unutmak için bir an önce uykuya dalmak.

yastığa birlikte baş koyduğum bir sevdiceğim olduğu için şanslıyım. bazen o uyurken onu izliyorum, yanaklarından, saçlarından, gözlerinden öpüyorum. sakinliği, sabrı, anlayışı, aklı huzur veriyor.

kafamı daha yastığa koymadan uyuyorum, ne düşünmesi!

mazot fiyatlarındaki devlet politikasının tutarlılığı.

bir sürü şey düşünürüm ama kapanışı mutlaka şununla yaparım uyuyakalmazsam; sevdiğim, darda olduğunu bildiğim insanları zihnimden geçirip ferahlık dilemek. böyle böyle düzeleceğiz.

neden hiçbir şeyin yolunda gitmediği ve kendimi bu kadar yalnız hissettiğim..

günün muhasebesini yaparim.gelecekle ilgili de mutlaka birseyler dusunurum.ondan dolayi uyku tutmaz genellikle.

ölenler, niye öldükleri, geleceğimle ilgili felaket senaryoları, gelecekte olacak problemler ve çözüm önerileri, yarın önemli bir işim varsa olusabilecek aksilikler, birisine sinir olduysam kafamda güzel bir tartışırım olmadi döverim, kararsız kaldığım konuları tekrar tekrar 1500. kez düşünmek, azıcıkda güzel şeyler düşüneyim diyip yapamamak olsun yine de çok şükür elhamdülillah diyerek kapanış yapmak

iyonik bağ.

şimdi 10 sayfa okur uyuyakalırım herhalde işte. 5 dakika sonra falan maksimum uyumuş olsam... şu kadar saat uyumuş oluyorum, tamamdır. hemen uyuyayım öyleyse. dur, önce yastığı ayarlayayım. heh. kaçta kalmıştım bu kitapta ya? ayraç kullanmayınca böyle oluyor işte... nefesimi de yavaşlatayım uyku moduna geçeyim, tamamdır.

bir koyun..iki koyun..üç koyun... uyumayı düşünürüm yahu yastığa kafamı neden koyayım . haa uyuyamaz geri kalkarım o da ayrı mevzuu.