yedi numara dizisi replikleri

-çok isterdim aslında.
+birinin elini tutmayı mı?
-hayır, aşık olmayı. ama öylesine gelip geçici bir şey değil. ben hep büyük bi’ aşk düşledim, sonsuza kadar sürecek özel bir aşk. ancak öyle birinin elini tuttuğumda dünyanın renkleri değişir benim için. ne gözler ne sözcükler. aşkı,aşkı ancak öyle birinin eli elime çizebilir gibi geliyor. yani, yani sahici bir aşkı ellerimle anlayacakmışım gibi geliyor sanki bana. anlıyor musun beni?
haydar ile armağan arasında geçen bir diyalog.

"daha 8 yaşında falandım. babam gözümün önünde anama bir yumruk vurunca kendimi dışarı attım. etrafıma baktım…tavuklar, köpekler, koçlar, sığırlar… hiç bir hayvanın erkeği dişisine kuvvetini denemiyor. o zaman dedim ki dişisine vuran erkeğe hayvan bile demek yanlış. hayvana haksızlık.”

-üstelik bu ülkede insan hakları denilen bir şey var.
+"denilen bir şey" doğru bir tanım. çünkü henüz neye benzediğini bilmiyoruz.

"yerleri kirletmeden kendimi nerede öldürebilirim?"

çocukluğumun dizisi.. bu dizilerle büyüdüğüm için her izlediğimde içimi çocuksu bi sevinç kaplar. o samimi ortam izlerken kahkaha eşliğinde karnıma giren gıdıklanma hissi.. harikaydı be

en sevdiğim repliklerden birisi şeydi her duyduğumda etkiler beni:
"daha 8 yaşında falandım. babam gözümün önünde anama bir yumruk vurunca kendimi dışarı attım. etrafıma baktım tavuklar, köpekler, koçlar, sığırlar.. hiçbir hayvanın erkeği dişisine kuvvetini denemiyor. o zaman dedim ki dişisine vuran erkeğe hayvan bile demek yanlış. hayvana haksızlık.”

bir de matematikçimiz haydar’ın repliği var ki tespitin dibi:
“sıfır bir değer değildir. bir sayı bile değildir. anca başka bir sayının yanına gelince değer yaratır. tıpkı sevda gibi. sevdanın da tek başına bir değeri yok. ille de biri olmalı. sıfır ne kadar çoksa sayı o kadar çoğalır, sevda ne kadar çoksa insan o kadar çoğalır, büyür."

heralde, galiba, sanırsam

müsrüflüğün lüzumu yok.

vahit emmi

aklımdan gitmeyen şöyle bir diyalog vardı:

recep: yeşilçam aksaray'ın ne tarafında kalıyor vahit emmi?
zeliha: izmir pilücüne soralım o bütün yeşilçam filmlerini izliyor.
vahit: ne alakası var zehila ben de bütün amerikan filmlerini izliyorum ama los angeles aksaray'ın ne tarafında kalıyor bilmiyorum.
zeliha: e çevre mühendisliği okumuyor mu bunlar? çevrelerini bilsinler bir zahmet.

zeliha bir bölümde de kızlar çevre mühendisliği okuyor diye çevrelerinin geniş olduğunu düşünüyordu.

"amanini mor goyun
me!
meleeer geeelir
amanini dağları
de!
deleeer geeliir"

"akarı yok, kokarı yok. temiz iş. " (bkz: satılmış)

"normaaal" (bkz: sabit ağabey) (yumuşak değil, kalın l sesi ile)

acep recep? (bkz: haydar)

aslanım gıraliçam! (bkz: yusuf güdük)

bebebebebbebee! vahit emmi (sinirlenme ünlem olarak kullanır. çocuklar duymasın'daki haluk karakterinin bababa repliğinin buradan uyarlama olduğunu düşünüyorum.)

armağan’ın aşk, sevda bunların benim gözümde değeri sıfır demesi üzerine haydar dehasıyla aşkı tanımlamıştır:
“sıfır bir değer değildir. bir sayı bile degildir. ancak başka bir sayının yanına gelince değer yaratır, tıpkı sevda gibi. sevdanın da tek başına değeri yok. ille de biri olmalı. sıfır ne kadar çoksa sayı o kadar çoğalır. sevda ne kadar çoksa insan o kadar çoğalır, büyür.
sana dese ki biri, "sevdamı al, kendine ekle, bir ömür ile çarp, sonra sonsuza eşitle". yine değeri sıfır mı olur senin için?

evin bulunduğu semte bir katil dadandığından ev halkı diken üstündedir. geceleri bile nöbetleşe uyumaya başlarlar. aynı odayı paylaşan 3 emmioğlu haberleri izlerken spiker kadın, katilin kurbanlarını seçerken özellikle öğrencileri hedef aldığından söz eder. recep'in yüzü kireç gibiyken aralarında tek okul kazanamamış olan satılmış söze girer:

satılmış: bakın gördünüz mü iyi ki ben okul kazanamamışım.
recep: gelince öğrenci kimliği sormaz herhal.

hikayede durmadan inandırıcılık arayarak bencil meraklarını tatmin etmeye çalışacağına bari beratın yardım ihtiyacına cevap vermeye çabalayan ve malesef senin gibi kendi egosunun gölgesinde yaşadığı halde etrafını bencillikle suçlayıp durmayan insanların yolunu tıkamasan ayrıca üstelik bi de sencil havalarda ortalıkta dolaşmasan daha iyi olmaz mı rüya?

“kitap fiyatlarının aya kadar yükseldiğini duyunca, bir türk genci olarak, göğsümüz gururla doldu. aya insan göndermesek de fiyat gönderebiliyoruz.”
artık galaksi dışına bile yollamışızdır o fiyatları diye düşünüyorum.

"hepinizzzz mefat edeceniz aslanımmm."

sırtını aksaray'a verecen...

herhalde,galiba,sanursam.

öyle vurucu replikler yok aklımda ama her hatırladığımda güldüğüm birkaç sahne var.
1.
manti siparişi gidecektir: bölüm 39
zeliha: adresi bulabilecek misin meryem

meryem: aaa tabi canım burayı biliyorum ben zaten kaç defa gittim bakın  şimdi ilerdeki pasaja giriyom. sağdan üçüncü dükkana sokağı soruyom. onlar sana tarif edince sokağı buluyom. kunduracı amcaya gidiyom. kunduracı amca görür görmez: "allah cezanı versin, yine mi sen geldin !" diyo. sen : "hı" yapiyon. ondan sonra da apartmani tarif ediyo. asansöre biniyom. iki-üç kişi daha gelince asansör "fiyt" kalkıyo. ondan sonra lui...... ha sivali duvarı bekliyom. sivalı duvarı görünce "aaaaa ben burada inecektim. n'olur beni indirin!" diye bağırıyom. bu sefer herkes bi telaş, bi panik, asansörü durdurup seni aşağı kadar indiriyolar. tam karşındaki zile basıyon, işte orasi. bitti yani !

5:59

2.
vahit çocuğuna isim arıyordur*

vahit: değişik bir şey yok mu şöyle be
haydar: bizim sınıfta bi kız bi oğlan var ikisinin de adı okyanus
sabit: çok uzun emmi
haydar: deniz olsun
sabit: uzun uzun
haydar: göl
sabit: kısalt kısalt
haydar: su
sabit: daha kısalt
haydar: abooow kurudu çocuk be

28:05

erkek öğrencılerin keyfi yerindeyse türkü tuttururlar;
"amanını mor goyun meeeler geelir,
amanını dağları deeeleer geeelir."
....
aralarında sözleşirken;
"dağlar daşlar,gurtlar guşlar, gavlini tutmayanı, cadılar dürtüşleeer." derler.
.....
ünlü erkek aktör tarık arkın ( sabit ballıoğlu ) vecizesi;
"bu erkek aktör duruşudur."