yemek seçen insan

maalesef kötü bir özellik. biber, soğan, domates, et diye giden uzun bir listem var.

ben. maalesef ki kokusundan, dokusundan ve görüntüsünden hoşlanmadığım hiçbir şeyi yemem. buna hayvan kaynaklı gıdaların çoğu dahil. peynir, süt, yumurta, sucuk, salam, kırmızı et, siyah zeytin, bazı marka yoğutlar. bir restoranda soslu makarna asla yemem çünkü genelde tariflerinde istemediğim birçok malzeme bulunuyor. sebze yemeklerini yerken de başka başka kriterlerim var. kıymasız olması, sarımsaksız olması, patatesi veya biberi varsa büyük doğranmamış olması, havucu varsa tatlı havuç olmaması gibi. sevdiğim çorba türü desen iki tane. bu yüzden evde çok anlaşmazlık çıkıyor. bazen aç kalıyorum, çoğu zaman da kendi yemeğimi kendime yapıyorum. misafirliklerde de asla yemek yiyemiyorum. gerçekten çok zor ve sinir bozucu bir özellik bu hem benim için hem diğer insanlar için. bunlardan bağımsız bir de yeme bozukluğum var, o da apayrı. bu yemek seçme özelliğimin yüzde 75'ini de yeme bozukluğu sürecinden sonra edindim zaten.

kendimi ihbar ediyorum. maalesef o benim.
güzel anacığımın bu mızmızlığıma kızıp ( aah ah, ben kıyıp adam edemiyorum, ama dilerim layığını bulursun da, el kızı sürter burnunu senin.. der dururdu.) ettiği beddualar kabul görmüş olmalı ki, kereviz enginar vb bilcümle nebatata dair ağırlaştırılmış müebbede mahkum bir yaşam sürüyorum...
- hayatıııımm, bak ısırgan otunu bir de böyle bir tat. bayılacaksın..
( afedersiniz o eşimin sesiydi.. izninizle.. birazdan döner ısırır şey yazarım.!)

öğrenci evinde yaşadıktan sonra bunu hâlâ yapıyorsa atın dışarı
şımarıklık yapıyordur

şımarık büyütülmüş, her istediği anında yapılmış bir insandır - bana göre - ciddi bir rahatsızlık mevzu bahis değilse, yediğin yemek sende kötü bi etki bırakmıyorsa yemek seçmek baya baya lüks içinde, bolluk bereket içinde büyüyen ve en sonunda emek harcayıp yemek yapan insanları "zıkkımın kökünü ye ... çocuğu" diye çıldırtan insan tipidir. ağzının üstüne bi tane şaplak vurabilirsiniz böylelerinin. :)

"elinde olmadan yapanlar" ve "keyfine yapanlar" olmak üzere iki kategoriye ayrılan insan çeşidi.

maalesef birinci kategorideyim. çocukken de böyleymişim. sebebini/sebeplerini gerçekten ben de bilmiyorum, öğrenmeyi de istiyorum. ayrıca bundan kurtulmayı da istiyorum.

çok basit bir örnek: taze fasulye yemeğini asla etli yiyemem, etsiz, zeytinyağlı ve soğuk yerim. etli yapılsın, daha sonra etleri ayıklanıp önüme konulsun, yine yemem. etin bu yemeğe verdiği o tadı hiç sevmiyorum ve ister istemez ayırt edebiliyorum. etsiz ve zeytinyağlı olsun ama soğuk olmasın, yine bu şekilde de kabulüm fakat soğutma imkânım varsa mutlaka soğuttuktan sonra yerim. tavsiyedir. taze fasulyeyi bir de bu üçlüyü birleştirerek deneyin.

o esnada benim sözlüğe yansıyan görüntüm.

seni
seçeni
sen de
seç

seçeneği varsa yadırganmayacak durum.