yeni neslin tüm bilgilere çabucak ulaşabilmesi

aslında sadece yeni nesli değil herkesi ilgilendiren bir durum. bir taraftan gerçekten bilgilere ulaştığımızı düşünebiliriz ama diğer taraftan önümüze getirilen arama sonuçlarının da ne kadar güvenilir olduğunu sorgulayabiliriz. ayrıca mesela bulunduğunuz bölgede hala bir sıhhi tesisatçıyı internetten bulmak o kadar mümkün değil. evet bu konuda bir sürü site var ama hala eski usul çalışmak gerekiyor. belki bir gün tüm sıhhi tesisatçılar online olduğu zaman gerçek bir dijital devrim yaşanacaktır.

büyük tembellik yaratan durumdur aynı zamanda. emeği değersizleştirerek bilgiyi de değersizleştirir. soruyorum, bir ingilizce kelimeyi google translate sayesinde 3 saniyede öğrenirseniz mi daha kalıcı olur yoksa bir sözlüğü kurcalayıp bulup anlamını okuyarak mı? cevabı hepimiz biliyoruz.

bilginin hızla elde edilmesi olayıdır ki, bu da hızlı tüketilmesini getirir... ve akabinde duyguların da...

hayatımıza google'lamak tabirini sokmuş doğru bir önermedir. ancak daha önce de yazıldığı üzere ulaşılan her şeye bilgi gözüyle bakmamak gerekir. gerekirse yeni nesile hatta gerekirse değil mutlaka okullarda internet okur yazarlığı ya da bilgi okur yazarlığı dersleri verilmesi gerek. tabii önce bu dersleri verebilecek eleman yetiştirilmeli.

bilgiye değil 'malumata' yani ingilizce karşılığıyla 'information' denilen şeye ulaşabilmesidir.

haberdar olmak ile bilmek arasındaki gibi bir uçurum var; malumat ile bilgi arasında.

bu kısım hem her konuda fikri olması, hem de hiçbir şey bilmemesi gibi gözükebiliyor bana. ben çocukken ne yazık ki bilgisayarım ve internetim yoktu. bir ödev verildiği zaman bunu araştırmak için kitaplar karıştırırdım annemle birlikte, ansiklopedileri okurdum, işin güzel yani bir bilgiye ulaşırken onlarca farklı bilgi edinirdim. özellikle okul kütüphanelerinde birinci ve ikinci dünya savaşı ansiklopedileri vardı, canım sıkıldıkça onları da okurken daha yedinci sınıfta iken birçok üniformayı ezbere bilmiş hale gelmiştim.

tabi bu kısımların dışında, bir bilgiye ulaşmak için yüzlerce farklı bilgiyi edinme kısmı dışında ne yazık ki artık yanlış bilgi kısmı da baş gösteriyor ki bu en büyük sorun. dahası da, bir bilgiyi aratınca karşımıza bir şey çıkmadığı zaman, "aa hiçbir yerde bulamam ben bunu..." gibi öğrenilmiş çaresizlik getiriyor bizlere. oysa ki, internette bulamadığım birçok kaynağı kitaplardan ve ansiklopedilerden edindim.

yeni neslin bence hem en şanslı, hem de en sıkıntılı olduğu durumlardan bir tanesi bu.

bir nesli mahveden durumdur. teknoloji zararlı bir şey. eskiden sadece 1 konuda bile bilgi sahibi olabilmek için gece-gündüz çabalar dururdun. günümüzde öyle değil ama, işte "herbokolog tayfası" da bu yüzden oluştu.

şimdiki nesile büyük kolaylık sağlasa da bilgi kirliliği her yanımızı sarmış durumda. hızla ulaşılan bilgiler nedeniyle bilen insanlara da bilgiye de saygı kalmadı gibi hissediyorum. keşke kütüphanede ansiklopedi karıştıran o devirde yaşasaydım dedirtiyor bu çağ bana.

yeni neslin yanlış, eksik bilgiye de hızlı ulaşabilmesi sonucunu doğuran durum.

insanlar bilgiyi de tercih edilebilmek için kullandığından beri karşısındaki tarafından tercih edilecek kadar bilmeye alıştı.

bilmenin doğası meraktı eskiden, daha çok şeyi daha detaylı bilmemizi sağlardı. oh bugün de yeni nesil için üzüldük durduk yere.

siz öyle zannedin. bilgiyi öğrenme metodu öyle çalışmaz. siz sanıyor musunuz ki o bilgiler o çocukların aklında kalıyor. gün içerisinde saatlerce, yüzlerce bilgiye maruz kalıyorlar ama beyin hepsini otomatikman siliyor. günün sonunda sorun bakalım bugün nelere batını ne ile vakit geçirdin yada aklında ne kaldı diye. öyle aval aval suratınıza bakarlar.

mesele tüm bilgilere ulaşmak değil yeğen, mesele doğru bilgi kaynağını keşfedebilmek.

(bkz: ramiz dayı)

bilgi kendisiyle boğuşulmadıkça, onunla yatıp onunla kalkılmadıkça sahip olunacak bir şey değildir. tüm bilgilere nasılsa ulaşma imkanımız var, doktoramızı yapmış sayalım hepimiz, bir gecede alim olalım, olur mu? olmaz.

şüpheci olmayanlar nedeniyle toplum bazında sorunlar çıkaran olaydır. ulaşılan bilgilerin doğruluğunu araştırmadan kullandıklarında ister istemez ortaya yanlış bir bilgi atmış oluyorsun. bu da zincirleme şekilde bu bilgiyi gören insanların inanmasına neden oluyor. doğru bilginin ana malzemesi şüphedir. bilgiye hızlı ulaşmak şüphe dürtüsünü ortadan kaldırır.

çevre kaynakları etkili ve hızlı kullanarak öğrenilmek istenen, araştırılan konu hakkında bilgi edinebilme durumudur. elbette her bilgiye tüm kaynakları kullanabildiğimiz halde çok hızlı bir şekilde erişim sağlayamamaktayız bazen. başlığın açılma amacında olduğu gibi olmuyor yani. özellikle internet ortamında araştırılan ve öğrenilmek istenen bilgiye ulaşırken çok büyük bir bilgi kirliliği içinden doğruyu bulabilmek gerçekten hiç kolay değil. öyle düz bakış açısı ile bakarak olmuyor malesef. gün geçtikçe, teknoloji geliştikçe doğru bilgiye erişim her geçen gün daha da zor hale gelmekte. doğru bilgiye ulaşım sağladıktan sonra o bilginin kalıcılığını sağlamak ise bilgiyi edinen kişiye göre değişir. bu apayrı bir konudur.

bazen bilgiyi değersiz kılar. efor ve emek yoktur, dolayısıyla o bilginin ulaşan kişide kalıcılığı da sorgulanmaya açık olabilmektedir zannımca.

dün eğitimde araştırma yöntemleri sınavım vardı. notlarda hoca sıfır hipotez nedir tanımını yapmış altına bir örnek vermiş, üstüne de bir kaç örnek yazmış ki siz de bunların hangi hipotez türüne ait olduğunu yazıp pratik yapın.

birlikte ders çalıştığım merhaba yirmi yaşında bir grup var. istiyor ki hoca sınavda tanımı sorsun onu yazayım 100 alayım.

o bilgi google dan da bakılır öğrenilir. kadının bizden istediği öğrendiğin bilgiyi yeni bir örnek üstünde uygulayabilir misin. bu zaten öğrenmenin de tanımı aynı zamanda.

bu zamanda eskisi gibi ezberlemek sizi ilerletmez. ne bildiğinizin artık çok önemi yok. yani eş dost meclisinde sohbet ederken kültürlü olmak iyidir ama o kadar. profesyonel açıdan sadece bilmenin bir değeri yok. helva malzemeleri var, helva nasıl yapılıyor biliyorum okulda öğrendik dersen adama hadi yap da yiyelim derler.

çok dalgaya aldılar bizi çok.

verdiler gazı. bilgi güç dediler lavuğun teki çıktı bilgi erdem dedi. felsefe 101 bebeğim öp beni dedi. sosyolojide bile geniş kürsülerde en önden yer buldu bu bilgi güçtür safsatası.

kime sorsan bilgi diyince doğuştan öğretilen ezberler sebebiyle yaka ilikleyerek biraz da sesinin tonunu değiştirerek 'evet çok önemli' der.

bilgi dediğin şey google aç kelime gir arat. bu kadar.

bu bilgi erdemdir boktur püsürdür diyerek geleceği yorumlayamayan, bilişim denilen naneye kafası basmadıkları için halen ansiklopedi karıştıran dinazorlar yüzünden bir nesil mahvoldu.

z kuşağının bence en büyük şansı bu. internetin içinde doğdular ve kimseye ihtiyaçları yok. bilgiymiş peh.

aslında bu bilginin ne olduğunu bilmeden sahte bilgi ile internet tekeli üzerinden bilgilendiklerini sanmalarıdır. ayrıca, bu nesil bilginin kolay ulaşılabilecek bir 'şey' olduğunu da sanırlar.

hem iyi hem kötüdür. bilgiye ulaşma kolaylığı verimliliği yükseltebilirken, ulaşım kolaylığı heves de kırabilir. hızlı tüketim psikolojisi.

en cahil gözükenimizin bile saçma sapan konularda da olsa beyninin bilgi bombardımanına uğramasını sağlamış olgu