zaman her şeyin ilacı mıdır sorunsalı

zaman mı yoksa vazgeçiş mi "her şeyin" ilacı?
belki de yaşanılan sadece bir ilüzyondur. zamanla umudun yitip kabullenişe evrilmesidir. aslında zaman sadece maddi yaraların ilacı, hatta o da bir yere kadar. yoksa; biri ya da, bir olay az dürtünce kanayan bir yaraya dönüşen bir durum, iyileşmiş midir? hiç sanmıyorum.

içinde bulunduğumuz an bir oda ve biz o odada farklı zaman ve duygulara pencereler açıyoruz. maziyi iyi hatırlama çabası, mazi penceresinin buğusunun tesirinden başka bir şey degil. gelecek korkuları ya da hayallerimiz de gelecek penceresinin sislerle kaplı olmasından bilinmezliğin ihtimallerinin sonsuzluğundan başka ne olabilir ki?
mazi penceresinden bakınca seda sayan filitresi varmış gibi bir pürüzsüzlükle en içimizi burkan anıyı bile bir zaman sonra gözümüzdeki yaşa ek acı bir tebessümle, hatta gülerek anlatmamız sebebi tam olarak bu.
bizimle birlikte tüm o yaşananlar. insan geçen günlerini* öyle özlüyor ki bir şekilde yad ediyor. dikkat ederseniz maziye dair şarkılar daha çoktur ve ekseriyetle hüzün içerir. zaman sarsın istemiyorum bir çok şeyi unutursam temelli hatıralarda bile vedalaşmaktan korkuyorum. anneannemi her gün bir şekilde anmam da bundan. onu ölmüş olarak bile kabul edemiyorum. ben onu böylesine özledikce benimle yaşıyor, biliyorum ki onu ne zaman unutursam vazgeçersem, mavişim o zaman ölecek.*
unutamam
kusura bakma

tam bir ilaç değildir ama yeterince zaman geçmesi, zorda olsa acıyı kabullenmeyi sağlar.

öyle olsaydı eczaneler olmazdı.

eh.

alışıyorsun, tamamen iyileşmiyor yaran lakin acımıyor da eskisi kadar.

schopenhauer der ki; "her türlü üzüntü, sıkıntı, kayıp ve aşağılamayı yalnızca zaman hazmeder."

alışmak her şeyin ilacıdır.

zamanla geçer mi diyorsun? olmaz öyle şey, zamandır tek geçen şey.

şöyle bir alıntı bırakmak istiyorum

zaman her şeyin ilacıymış derler
unutursun geçer derler
ama yıllar boyu gülüşler ve gözyaşları
kalbimin bamtelini büktüler..

fikrimce öyledir. belki unutmaya değil ama en azından hatırlamamaya yardımcı olur.

daha önce de bir çok kere söylediğim gibi, zaman diye bir şey yoktur. zaman insan tarafından yaratılan ve hala da ölçümünü dahi başaramadığı bir kavramdır sadece. yaşanmışlıkların unutulması ya da eski etkisinde kalmaması ise insanın kendine has bir özelliğidir. ister tanrı tarafından verilmiş, isterse evrimsel süreçte oluşmuş, ne derseniz diyin, insanın en güçlü özelliği unutabilmesi ve şartlara alışabilmesidir. bu bazen dert bazen de derman olabilir orası ayrı ama kesinlikle zamandan bağımsız bir özelliktir.

hayir değildir insan sadece unutmuş gibi yapar ama unutmaz o yüzden zaman her şeyin ilacı diyip kendinizi teselli etmeyin...

sadece zamanla yaşanan acı ilk günkü tazeliğini yitiriyor...

değildir.

iyileşmezsin, sadece alışırsın.

erkekler açısından aşk acısının kesinlikle ilacı değildir. kadınların aşk acısı, yeni bir aşk bulana kadardır ve fakat durum erkeklerde çok başka. erkeklerde bu iş ömürlüktür. aşık olduğunuz, kavuşamadığınız, o ayrılığın acısını size yaşatan insanın sızısı, dramı, özlemi ömür boyu sizinle gidiyor. zaman zaman hafifliyor, zaman zaman yok oluyor, zaman zamansa fena halde nüksediyor. tıpkı kronik bir hastalık gibi. onunla geçtiğiniz bir köşebaşı, bir sokak, yanınızdan geçen bir arabada tesadüfen çalan bir şarkı saniyesinde bu acıyı tekrar nüksettirebiliyor. birkaç gün acı içerisinde kalabiliyorsunuz.
bu birkaç günün sonunda sizi aşk acısından alıkoyan şeyse, aşık olup halen özlem duyduğunuz insanın sizi b.k kadar umursamıyor oluşu. siz geberseniz belki de sevinecek olması. hatta öyle ki bu insana sorsalar deseler ki şu eski sevgiliniz mi yaşasın, bir sivri sinek mi yaşasın diye, hiç düşünmeden sivri sineği seçer. hatta belki kanunen suç olmasa gelir sizi kurşunlar gider sırf heyecan yaşamak için o derece. kısaca aşık olmayın, aşka sokayım! zaman bile aşk denilen ruh hastalığını tedavi edemiyor.

sanmıyorum. her şeyin fazlası zarardır. zamanın bile.

ilacıdır ama herkesin ihtiyaç duyduğu doz farklıdır. bazen ne yaparsanız yapın işe yaramaz.

zaman herşeyin ilacıdır.
ancak son kullanma tarihi geçmişse işe yaramaz.

ilacı derken sakinleştiricisi falandır max. belki zaman her şeyin passiflorasıdır. bunun da tesir gücü bir tuz tanesine eşit gibi.

hayır.
salak her zaman salaktır.

evet her acı zamanla geçiyor, unutuluyor.
onun yasayamam denilen sevgilinin üzerinde 5 yılda kişi gelip geçiyor. insanların anası babası ölüyor 10 gün sonra hayat kaldığı yerden devam ediyor

bende 18 ve 19 tanımdaki gibim yazacaktım benden önce davranmışlar. bende diğer türlü bakayım olaya tabiki de ilacıdır. 35 yıl düzenli kullan iyileşirsin pardon unutursun.