zamanın rengi

guillaume apollinaire'ye ait şiirsel şekilde yazılmış, füturist tiyatro oyunu. oyunda gelecek, geçmiş ve şimdiyi temsil eden üç oyun kişisi savaşı, ölümü, hayatı tartışırlar.

sulu boya yaparken, bardakta karıştırdığımız fırçadan akan boyalarla karışmış su gibi... bulanık.

renk cümbüşü canlandı aklımda.

siyah.

zamanın rengi sabah sarı öğlen sarı ama yoğun ve bunaltıcı akşama doğru açık mavi ve akşam siyah.

grinin elli tonu.

değişkendir. hem de çağlara göre değil anlara göre bile değişir.

bir yaz günü turuncuya çalan dolgun bir sarı ile ışıltılı bir mavidir mesela; kış elbette ki beyaz, bazen de gri; sonbahar, ille de kahverengi ve üzgün bir turuncu; bahar ise içi içine sığmayan bir yeşildir.

gün içinde sabahları soğuk bir mavidir. öğleye doğru yorucu bir mavi. geceleri inadına siyah ama kendini lacivert sanan bir siyah.

çok üzgün olduğumuz anlarda çirkin bir metalik gri, mutluyken pembeli kırmızılı dans eden oynak bir karışım.

doğduğumuzda kör bir beyaz, ölürken solup giden bir siyah.

sevişirken olmazsa olmaz ıslak bir kırmızı. sarhoşken toksik bir mor ve sallantılı bir yeşil. şarkı söylerken siyah beyaz bir ahenk.

zamanın rengi değişkendir ve benim renk skalam o kadar dar ki anlatabileceklerim bir yağmur sonrasının gökkuşağını geçmez. ama son olarak son aşkın rengi amansız, zamansız, vazgeçilmez ve alev alev yanan serin bir eladır.

mavidir bence zaman mavi olmazsa karanlık olur çünkü.

lacivertin bir başka tonu.

zamanın kendisi ne ilginç değil mi. bilinmez bir şey . biz zamanı nasıl anlıyoruz. bir önceki ana göre. ya da ileriki bir tarihi bekleyerek. zaman geçti diyoruz. zaman geldi ...
bir arı kuşu diyelim kanat çırpıyor ama bizim normal şekilde ölçemeyecegimiz bir şekilde. o ara da zaman var. bir saniye filmlerde 24 kare ise bazı ülkelerde 25 dir sesle birlikte derler.
insan gözü o karelerin hepsini görebilir. montajda farkedersin. peki 26. karede ne oluyor. sekseninci karede işte ne oluyor.
azrail geldi ve senin canını alıyor. o arada ne oluyor. ne kadar uzun bir zaman mı. sana neler diyor örneğin. araya şeytan girip ruhunu istiyor mu. tüm hayatın gözünün önünden geçiyor mu. din açısından bakarsak bunu düşünürüm.

zamanın rengi siyah gibi gelmiştir hep bana. karanlık bilinmez kuytu geçmişte kalmış kalacak.
bir ağaç görürsün eskimiş. kimler dikti nasıl büyüdü. bir kaya eskimiş ne rüzgarlar yedi.
önünden kimler geçti durdu.
hızlandırılmış bir şekilde görmek ister misin.

zamanı geri almak ileri almak zamanda gidip gelmek filmlerin konusu olmuş hep.
o aradaki zamanda giden flash vardı biz küçükken. hızlıca gidip kötüleri yakalıyordu.

zamanla insan ... neyse .

bana göre gri. belli belirsiz, dumanlı hissi verdiği için sanırım.

enerjinin rengini bulduklarında bilim adamları daha doğru tespit edebiliriz.

sadece sapiens bakışı ile tanıyoruz zamanı acaba tüm canlı ve cansızlarda bir duygusu var mı? bence var çünkü hayvanlar da ölen bir yakınları için yas tutuyor ya da üzüntüden ölebiliyorlar.

son bir şey daha söyleyip kafanızı iyice karıştırmak istiyorum herkes biliyor ki aslında çevrenizdeki herşey enerjinin bir hali o halde siz nesiniz?

neden bilmiyorum ama sarı gibi geliyor

her şeyi yok eden bir güce sahip olduğu için, beyaz diyorum. beyaz mükemmelliktir. o gerçeklik ancak beyazla anlatılabilir.

gri. hiçbir zaman beyaz gibi masum ya da siyah gibi net olmadı.

#2555089 katılıyorum. koyu gri ve açık gri gibi değişse de gri renktedir zaman

hergün değişir. siyah dediğin an birden toz pembe olur.

yoktur şeklinde devam edegelen bir başlık...
zamanın dokusu, rengi, ışıltısı filan yoktur. anlayamadığın hızla giden bir akışı vardır. koşsan da yakalayamazsın...

zamanın bir rengi yok bence. özellikle de bu zamanda. renk olarak ifade edemem. çünkü renklerin bende duygusal olarak anlamları var. zamanı ele alarak baktığımızda, ben zamana bir renk veremiyorum. bende tamamen renksiz. çünkü renkler umudu, mutluluğu, hüznü kısacası tüm duyguları ifade eder ama zamanı edemiyor. belki de şu an yaşadığımız, içinde bulunduğumuz bu zamandan kaynaklıdır, bilinmez. eğer gerçekten ondan kaynaklı ise bu çok doğal çünkü bu zaman benim için acıdan, kasvetten, adaletsizlikten başka bir şey ifade etmiyor.

aslında düşündüm de eğer gerçekten de zamana renk olarak bir cevap vereceksem bu gri olurdu. evet, evet kesinlikle gri olurdu.

benim için uçuk mavi bir sonsuzluk.. yaşadığım ve bildiğim bir gökyüzü gibi.. ama sanki bilinmez yüksekliklere veya derinlerine gittikçe koyulaşıp lacivertten siyaha dönüşecek bir mavilik..