isim vermek doğru olmaz ama sözlükte var böyle yazarlar. belki kendilerine açıkça "sohbet açamıyorsun" bile denilmiştir daha ne denilsin.
moderasyon göreve pls.

an itibarı ile yardıran süper radyo.beni benden almakta cumartesi ateşiyle.

ey sözlük ahalisi yedi düvele haber salalım ve başlık sahibi yazarı kim üzdüyse bulalım. hiçbiri mi doğru olmaz bu genellemelerin. yani illa böyle bir ilişkiniz varsa bence iyi ki bitmiş diyin geçin.

40.806 hasta, 176 vefat ile tarihe geçen tablo.

whats going on?

hakkında tanım yazılmamış yazar arkadaşımız için ilk siftah bana düştü. tanım, tespit ve eleştirileri gayet yerinde ve yapıcı olan, mutlak surette takip edilmeye, tanımlarının baştan sona okunmaya ve incelenmeye değer bulduğum saygılı, kibar ve hatırşinas bir sözlüktaşımız. kaleminin sürekli olmasını temenni ediyorum.

en son not kağıdına çizmeye çalıştığım.

film ve kitaplara büyük ilgisi olduğunu düşündüğüm kafa sözlük yazarı. tanımları bol olsun.
keyifli sözlükler.

''ölüm mü,
bir gölün dibinde durgun uykudasın.''

diye tanımlamıştır göller denizler şiirinde cemal süreya
belki de bir tanım değildir, yalnızca ben öyle algılamışımdır.

ertesi günün geldiğini düşünerek borç ödeme planlaması yapmaktır. malum ayın 15'i maaş günü ise borç vaktinin de geldiğini göstermektedir. hayat herkese aynı duygusallığı sunmamaktadır.

özgür demirtaş'ın, "günde ne kadar uyuyorsunuz?" sorusuna verdiği cevabı içeren başlık.

3

evet arkadaşlar 3 uyuyormuş. dakika da olabilir, saat de olabilir, yıl da olabilir. fakat bence 3 nanosaniyedir o. çünkü ne kadar az uyursanız o kadar zekisiniz biliyorsunuz.

yazarların uykuya daldığı en ilginç yerlerdir.

üniversitede okuduğum dönem, akşama doğru başlayan bir ders için girdiğim sınıfta uyuya kalmamdı.

oldukça yorgun olduğum bir gündü ve bu yüzden yanlış sınıfa girmiştim ve saat 21 civarı okulun güvenlikleri uyandırmıştı.

çok içenleri ara ara "niye bu kadar içiyorum lan ben" diye sorar kendine. gün gelir yeter artık bira içmeyeceğim erkek gibi der. hele bir de efes tombul içiyorsa, gerçi onu da kaldırdılar.... kamyoncu muyum ben diye sorgular. göbeği çıkmıştır. gözlerinin altında morluklar da cabası. şaraba yönelir. elinde ince sigarası dudaklarında kırmızı ruju, ortamlarda narin kadın imajı çizilme işlemi başlamıştır. ama işte o zihin alışmıştır gup gup biraları indirmeye. alışmadık donun nerede durmadığını hepimiz biliyoruz. söz konusu durumda ise koca yudumlarda mideye indirilen şarap, su gibi akar gider. sabah kalkar aynada bakar kendine. o bilindik bira sonrası sabahı değildir. korkunç baş ağrısı. susuzluk. su içsen daha da beter olan kafa bulanıklığı... aynı durum aralıklarla muhtelif içkilerde tecrübe edilir. dönüp dolaşıp bira gibisi yok der. sonuç itibariyle bira seven kadındır. sevenleri ayırmayalım.

bit.ly/351EeVy
müzik var burada, henüz iyi değilim ama olurum.

her insanın kıyameti kendi ölümüdür diyorum.ben terk edene kadardır ömrü.sonrası beni ırgalamaz.

ben sersemin biriyim
oturmuş senin için aşk şiirleri yazıyorum
ellerinin beyazlığından
gözlerinin güzelliğinden bahsediyorum
oysa ki sen bir ettir,ekmektir tutturmuşsun
gözün dünyayı görmüyor
al bu şiirimi, götür sat
para ederse
bir ekmek, yarım kilo pirzola al
otur zıkkımlan

(bkz: ümit yaşar oğuzcan)

bir stefan zweig novellası. amok’u öyle bir işler ki öyküde o cinnet halini kendinden geçmeyi hissedersiniz.

sahil kenarı.

asker olabilmek.
bir adet kız çocuğu sahibi olmak.
imanla geberip gitmek.