sevdiği halde vazgeçen insan

vazgeçmesi için oluşan gerekli şartlarla baş edememe sonucu, bu kararı alan insandır.
doğru yapan insandır. zaten kimse ve hiçbir şey için, gereğinden fazla taviz vermemek hayat kalitesini arttıran, en önemli olgulardandır.

yok böyle bir şey. vazgeçiyorsa haklı nedeni yoktur, sevmiyordur yeterince. seven vazgeçmez. diğer sığınılan her bahane teferruattır. bitti gitti. the end.

vazgeçtiği halde seven insandır.

fedakar insandır. sevdiği için ilişkisini feda eder. belki de hayatının merkezine koyduğu kişiyi feda eder.
insanların ne yaşadığını içinde ne fırtınalar koptuğunu gerçekten bilemeyiz.

bu yüzden üstteki yazarın tanımına ithafen ''sevmiyordur yeterince'' diye bir tanım mümkün değil.

bazen sadece sevmek yetmeyebiliyor. sonunun kötü biteceğini bile bile neden devam edesin ki?
bu şarkıyı paylaşasım geldi

vazgeçmemek için direnmek, sonunda pes etmek. yani ben.

vazgeçiyorsa olmayacağına inanmıştır, sorun kendinde değil karşıdadır. ömrünün sonuna kadar içinde ukte kalsa da olmayacak duaya amin demeyendir.

tribe naza niyaza dayanamamış silerim ben böyle aşkın ızdırabını deyip vazgeçmiş insandır.

yorgun insandır. "mutlu olmam gerekirken üzülmektense bari bir sebebim olsun da üzüleyim" diyen insandır.

anlatması zordur. o güzel sözü akla getirir.
“yaşaması kolay değil ki, anlatması kolay olsun.”

çaresiz insandır.

hayat damarlarından birisi kopmuştur hayatının bir yerlerinde. kan kaybından ölecektir zaten ve başkasına da kan bulaşmasını istemez.

tüm çabalarına rağmen bir arpa boyu yol gidememiş ve özgürlüğü seçmiş insandır.

dünya hafif, insan eti hafif, dünya kötü işlenmiş bir günah diyorlar. gecenin bir yarısı onu uykusundan uyandırıp soruyordum; hiç yanıt alamadım.

o; yeniden uyuyup, uyumayacağımı kontrol ediyor, ben de kendimi kontrol ediyorum. gerçekten iyi hissettiğim kadar iyi miyim kontrol ediyorum. insanların bedenimde ve zihnimde ne gibi tahribatlar yarattıkları olasılıklarını hesap etmeye çalışıyorum.

-zihnimden geçenlere yetişemiyorum.
-en son bir şeyler hissedebildiğimde, kafasına şişe yemiş 2 rusla, denize atlıyordum.
-bir gece kollarım yoruldu, mideme kramplar girdi, boğuldum. boğulduğum suda hissetmekten vazgeçtim.

sen konuşurken düşündüğüm şeyler arasına bir yenisi daha ekleniyor işte; sesinle-düşüncelerimin arasına bir aralık koymalıydın.

uyuyup, uyumadığımı kontrol etmekten yorulmuş olmalı ki, bir kadının uyumasını izliyordum en son, uyandık, bir daha da görüşmedik.

olur öyle şeyler. vardır bir bildiği.

eksik seviyordur

sevilmiyordur.

zorla güzellik olmuyor sayın arkadaşlar.

sorunlarına, acılarına, çaresizliklerine ortak edemeyecek kadar çok sevdiği için kıyamamıştır diyeceğim insandır.

kırgındır.

bütün olmazları idrak etmiş kalbi yorgun kırgın ve dargın insandır.