selam olsun kafa sözlük akşamcılarına efenim. yorucu bir günü bileğimin hakkıyla hallettim sanırsam ama durumum biraz sözlüğün sevdiğim bir yazarının nickinden hallice ölmedim ama hafif sürünüyorum . olsun bugün de ölmedik en azından.
bugün ölmedim ama bir vedaya şahit oldum.#317170 nolu tanımımda vazgeçmek zorunlu seçimlerdir demişim aslında vedalarda öyle. öyle vedalar vardır ki gidenin canı ayrı kalanın canı ayrı yanar. ve öyle bir şeydir ki bu öznesi hep değişir. yani birinin hikayesinde kalansanız eğer bir başkasının hikayesinde gidensinizdir. ne kalana ne de gidene kızmamak lazım. doğru zaman geldiğinde veda edebilmeyi bilmek en güzelidir. o yüzden bugün yine olmayan kadehimi hem gidenlere hem kalanlara kaldırıyorum. umarım gidenler gittiği yerde kalanlar kaldığı yerde kendine iyi bakıyordur.

bir ülkü tamer kitabıdır.

şairliğine hayran olduğum ülkü tamer’in bir öykü kitabını okumak fikri ilk başta beni ürkütmüştü ama şairinin kalemine güvenim sonsuz olduğu için ilk andaki tereddütüm yerini yeni bir şey karşısında duyulan heyecana bıraktı. iyi ki de öyle olmuş ve iyi ki de okumuşum.

tarihte anlatılan bütün başarılar, bütün ilerlemeler, bütün medeniyet adımları bana hep uydurma gelmiştir. sanki anlatıldığı gibi olmamıştır o olaylar. kazananlar yazmasa belki tarih bambaşka bir okumaya açık olabilirdi.

ülkü tamer de benim gibi düşünmüş, yani aslında ben onun gibi düşünmüşüm. ama o oturmuş bir de yazmış bunları. tarihte hiç yaşanmamış olayları anlatmış. ivan rubinoviç’in yükselişini de anlatmış dördüncü piramitin tarihini de, hatta yetinmemiş brütüs’ü de anlatmış. çin seddinde yapılan büyük koşunun tarihi bile var bu kitapta.

daha ne olsun! tarihi uydurmalarla okuyup bir ders çıkarmadan hayatlarımıza devam ederken aynı yalanların tekerrür etmesini bekleme safdilliği içindeyiz. yazarı tarafından uydurma olduğu açıkça beyan edilen bir tarih kitabı ise bizi bu aymazlıktan kurtarabilir.

tarihte hiç yaşanmamış olayları öğrenmek için ideal bir başvuru kitabı bu kitap.

maneviyata yönelmek,
sahilde sabahın köründe kimsecikler yokken bir bankta oturup dalga seslerini dinlemek,
sevilen bir sporu yapmak ; özellikle trekking ya da uzun şehiriçi yürüyüşler çok etkili.( temiz hava, yeşillik)
hayvan sevmek,( çok sinirli olduğumda sokak kedilerinin omurgalarına dokunmak bütün sinirimi alır, negatif elektrik savar tüylü şeyler)
alışveriş yapmak,
sevilen bir cafede bir şey içmek,yemek,
sinemada çok iyi bir film izlemek,
müze gezmek, tarihi eserlere dokunmak,
sürükleyici bir roman okumak,
hayal kurmak,

kişiyi mutlu eden, onu düşüncelerden uzaklaştıran, huzur veren her şey ruhuna da iyi gelir.

vladimir nabokov kitabıdır.

bir roman bittiğinde size ne bıraksın istersiniz. bir tamamlanmışlık duygusu olabilir mesela. çözülen esrarın verdiği rahatlama, romanda kendinizi görmenin verdiği mutluluk ya da iç sıkıntısı. romanı anlamış olmanın getirdiği böbürlenme ya da tam tersinin neden olduğu üzüntü.

bir yazıda okuduğum ve içten içe kabul etmek durumunda kaldığım bir yoruma göre ” nabokov neredeyse kimsenin en sevdiği yazar değildir.” bu romanını okuduğum zamanda çok beğenmeme karşın benim en sevdiğim yazarlar arasında yer almaz yine de. işte bu yazarın göz romanı bittiğinde yukarıda saydığım duygulardan hiçbirini hissetmeyeceksin muhtemelen. romanı bitirince beyninizde birkaç soru işareti kalacağını garanti edebilirim.

roman kahramanları başlıca üç kişi aslında: anlatıcı, vanya ve smurov…hikayenin anlatıcısı -ki bu yüzden ona anlatıcı deniyor- kendi hayat hikayesini anlatmaya, ilk cinsel deneyimlerinden bahsetmeye başlar ancak bir süre sonra bu deneyim onu intihara sürükler ve ilk gizem burada başlar. çünkü anlatıcı kalbine sıktığı kurşunla öldüğünü iddia ederken bunu başka kimse kabul etmez.

insanlar kalbine sıktığı kurşunun onu sadece yaraladığını iddia eder ancak anlatıcı öldüğünü ve zihninin daha doğru bir deyişle hayal gücünün geleceği kurgulamaya devam ettiğini söylemekte ısrarcıdır. bu noktadan sonra ya anlatıcıya inanıp, ölü bir adamı dinlemeye devam edeceksiniz ya da ona inanmayıp hastalıklı bir zihne sahip olduğunu düşünüp deli bir adamı dinleyeceksiniz.

ben ilk seçeneği tercih ettim ve anlatıcıyı dürüst bir adam olarak belleyerek ölü bir adamı dinledim. daha sonra çifte ajan olduğundan şüphelenilen ve vanya isimli genç kıza vurgun olan smurov giriyor işin içine. burada ise ikinci gizem çıkar ortaya, başta kuzu kuzu anlatıcının -ölü olan- bir evde birçok farklı insanın arasında olanları anlatmasını dinleriz. ancak olaylar südükçe bu kadar çok şeyi bilmesi garip gelir.

burada ise ruh çağırma seanslarıyla ilgilenen weinstock devreye girer ve anlatıcının ölmüş ve ruhunun geri gelmiş olabileceği fikri dadanır insanın zihnine. roman ilerler ve smurov’un kim olduğu gizemi bu sefer iyice sarpasaran bir duruma sokar hikayeyi çünkü smurov ve anlatıcı aynı adam olabilir. ya da olamaz. anlatıcı ölmüş olabilir. ya da olamaz. ben bu romanı anlamış olabilirim. ya da olamam.

o kadar çok sıkışmıştım ki fotograf cekimi vardi bide o gun. yan yana tum ögrenciler arkadaslarim falan dizilmişiz. sol tarafimda bi kiz arkadasim vardi el ele tutusuyoduk onunla. kendimi altima yapmamak icin o kadar sıkmışım ki diger yanimda duran cocugun elinide tutmaya başladım. ama cocuk surekli elini elimden çekmeye çalışıyodu ve bende sülük gibi yapışmıştım. allah bilir ne anlamıştı cocuk o zamanlar.. bide son olarak altimada kaçırmıştım. berbat bi gündü.

kamikaze'ye bindiğimde hissettiğim. binmeyin!

trollük için açıldığını bildiğim başlıklara ciddi ciddi cevap yazıyorum. bir tarafım "yahu amaç ortada, oku geç işte!" derken diğer tarafım "şunu yazsana oraya" diyor ve ben hep 2. tarafı dinliyorum. *

otomatikmen --> yanlış
otomatikman --> doğru

10¹² yani yaklaşık 1 trilyon bayta karşılık gelen depolama kapasitesini ifade eden birim.

roma zamanındaki , boğa işkencesi ni bu insanlar için istiyorum, ancak içim birazcık soğur.
inanın yazacak bir şey bulamıyorum, kahrolsun böyle dünya.

çok merak ettiğim bir yayın, eminim ki çok da başarılı olacak. konsept güzel konu da ilginç, akşamı merakla bekliyorum.

geçen gün telegramdan aldığım ilginç mesaj. bir süre evvel bir hanım kızımız için nickaltı girmiştim, meğer manitusu da burdaymış. kızmış çok. araları bozulmuş. rica etti benden. sildim tabi. delağanlıyız sonuçta. kimsenin manitusunda gözümüz yok.

bir ara oldukça popüler olan hatta ''tublr girl, tumblr boy'' gibi tiplerinde türediği bir sosyal medya platformudur. hiç kullanmadım, kullanmam da.

göğsümü gere gere içinde bulunduğumu belirttiğim yüce grup.

ansızın gelen istek.

çok isterdim sizinle doğa resmi paylaşayım,
ama ben bir anayım.
balkonu yıkadım çekpasım ile
alt kısımda görünen kahvem şahane*

güzelliklerle gel lütfen..

bi oyumuza karışmadığınız kalmıştı.

bu aşk fazla sana

girişi müthiş, insanı büyüleyen, harika bir şarkı. insanın sevdikçe sevesi geliyor.