insanın canını sıkan olaylardır mesela, sözlük’teki huzur bozan tipler ağzımın tadını kaçırıyor. ekşimtrak bir tat bırakıyor, enselerinde durup usulca ‘takipteyim dostum ayağını denk al’ deme isteği oluşuyor.

bugün doğum günü olan cicim yazar.
ve kartonpiyer üstadı, yarı amele.

bilerek hâlâ yazar diyorum çünkü yaklaşık bir ay sonra yine aramızda olacak, bana sözü var.

meja balım, doğum günün kutlu olsun.
o üç dileğin bir an önce yerine gelsin, daha güzelleri de gerçek olsun.

ama lütfen artık benimle evlenme hayallerini bir kenara bırak ve yanlışlıkla(!) yaptığın şu görüntülü arama teröründen vazgeç.*

pastanı yediysen dans edelim mi?

ingiltere'de "the oldie" dergisi tarafından her yıl önemli yaşlı insanların başarılarını kutlamak için verilen "yılın yaşlısı" ödülüne bu yıl kraliçe ıı. elizabeth layık görüldü.



buradan

bazıları için normal bir sokak, bazıları için gençlik zamanları, buluşma mekanı, boş boş dolanmalar. hala dost kitabevi'nde arkadaşlarımı beklediğim zamanları özlüyorum. kök'e fotokopi için gidişlerimiz, olgunlar'a yürüyüşlerimiz, ara sokaklardan kocatepe'ye çıkışlarımız... en çok özlediğim zamanlardır.

kız kulesine bakan,galata kulesi olmak,isterdim.

anne ölünce yuva dağılıyor. o gerçeği anlamak için hiç beklemiyorsunuz. şefkat meleğinin sıcaklığının yerini buz gibi gerçeklik alıyor. hem çok acıtıyor ve atlatılması zor bir travmaya dönüşüyor.

ev / şile / trablusgarp harbi az sonrası.

kıpır kıpır şiveli şiveli
bizim oralardan
tut elimden
sabahtan beri tekrar tekrar dinliyorum
henüz doymadım.

yıl 2012, internet kafeden uludağ sözlük'e yazıyorum. yaldır yaldır yazarken bir gün, yanımda oyun oynayan bir liseli "abi sözlükte mi yazıyorsun?" dedi. evet dedim. nasıl yazılıyor gösterdikten sonra babası geldi aldı kafeden.

yıl 2021, kafa sözlük. abi dedi biri "hatırladın mı beni?" yoo dedim. "ben internet kafede sana sözlük yazarlığını sormuştum" ooo dedim. işte bu yazar o gün internet kafedeki liseli.

hiç bilinmez.. çok duygusal insanlarız tahmin edemeyeceğiniz kadar. dış görüntüye aldanmayın gizliyoruz işte duyguları belki de güçlü görünmek için ama içimiz kan ağlıyor. bu yüzden çok yüklenmeyin, yazık bize. buna bir şey olmaz demeyin oluyor. nasıl da içerlenmişim...
(bkz: akrep burcu)

yalaka , dönem adamı, çomar eğlendiren bir şark kurnazı.

az ve öz yazarlardan oluşuyor olması.

senegal'in cap-vert yarımadası'nın kuzeyinde bulunan ve pembe renkteki göl. suyu tatlı değil, tuzludur.



anlaşılacağı üzere ismini renginden almıştır. göl bazı kurak mevsimlerde rengini daha çok belli eder ve pembe olmasının nedeni dunaliella salina ismindeki yosun türüdür. ünya mirası listesi'ndeki göl; tuz oranının yüksek olması sebebiyle ticarete ek kaynak sağlıyor.


sandallarla su toplayıp tuz elde eden işçiler, tuzu satarak geçim sağlar.

kesinlikle paul dwyer- halkalı şeker
altında iskoç eteği, sırtında yörük yeleği, ellerinde tahta kaşıklarla sizlerin neşesine neşe katar.

önceden beş lira apla beş lira.
şimdi elli lira apla elli lira.

kişilerin kendi düşüncelerini dile getirme isteğinden doğan durum. insanlarımız dinlemeden konuşmayı sevdiği gibi okumadan yazmayı tercih ediyor.

1963 yılından sonra sovyetler birliği'nin vostok uzay aracına, uzayda yürüyüş için tasarlanmış bir kabin ekleyerek aracı modifiye etmesiyle ortaya çıkan uzay aracı.

araçtaki kozmonotların, vostok'takinden farklı olarak, paraşütlerle değil aracın kendisiyle birlikte yere inmesi planlanmıştı. iniş modülü üzerine yedek bir katı yakıt bölmesi de eklenmişti. ancak kalkış anındaki ve daha sonraki acil durumlar için bir fırlatma (ya da kaçış) sistemi bulunmuyordu. yani aslında bununla uzaya insan göndermek bir kumardı ancak sovyetler birliği bu riski göze almıştı. üstelik bu kez vostok görevlerindeki gibi tek kişiden değil 2 ya da daha fazla mürettebattan oluşan görevler tasarlanmıştı.

voskhod son kez 1965'te fırlatıldı ve daha sonra vostok-voskhod efsanesi, yerini soyuz'a bıraktı.

olsun, biz yine de sizleri seviyoruz...