koca koca harflerle yazmak isterim arkadaşlar ama maalesef sözlükte olmuyor. şimdi hep birlikte tekrarlayalım:

cinsiyet farketmeksizin her şikayette önce mağdurun beyanı esas alınır. beyanı veren kişi çocuk/yetişkin fark etmeksizin mağdurun beyanı her zaman önceliklidir. bunu aklımıza kazıyalım.

öncelikle geri zekalıyla anlatır gibi anlatırsak eğer feminizm sosyal hak bağlamında kadın ve erkek eşitliğidir ve sizi yemeyecektir. feminist değilim diyen kadın arkadaşları teessüf ederim, türkiyede yaşayıp da hayatında bir kere istismar edilmemiş bir kadın yoktur. kendi yaşam hakkınızı ve kişisel alanınızı siz savunmazsanız sizi anlamayanlar hiç savunmaz.

kadınların iftirasına gelirsek eğer, her yerde belli durumları istismar eden insanlar vardır ve olacaktır. bu ülkede hiçbir şey yapmadığı hâlde kırk yıl hapis yatan insan var. onların geri zekalılığı, yaptıkları tek şey temel insan haklarını savunmak olan bir topluluğa mâl edilemez.

aklı havada iki insan bu mağduriyeti sömürdü diye o mağduriyet yok olmuyor. öldürülen kadınlar dirilmiyor. sistematik kadın cinayetlerini engellemek adına hazırlanan istanbul sözleşmesini bir çırpıda silip atanların da açıp okumasını tavsiye ederim erkekliğinize zeval gelmez. feminizm hakkında açıp vikipedi bile bakmamış insanların feminizmi bir kanser gibi görüp "feminist değilim ama... feminizmi desteklemiyorum ama..." demeleri de beni deli ediyor. temel insan hakkı olan yaşamı savunmak ayıp bir şey değil. bunu da tekrar tekrar kendimize ayna karşısında söyleyelim lütfen.

cinayeti küçük bir çocuğun dahi saptayabileceği davalarda katilin serbest bırakıldığı mahkeme kapılarında adalet dilenmek zorunda kalmak pek güzel bir şey değil. o yüzden rica ederim hiçbir şey yapmıyorsanız bile bu olay üzerinden feminizm boklamadan önce "ben niye yaşam hakkını savunan insanlara iki kadının salaklığını mâl ediyorum ya" diye düşünün.

ilkokul aşkım gülay . seni unutalı 28 sene oldu. boşuna ümitlenme. burdur’a gitmiştiniz. umarım iyisindir.

başlıkların geneline, akış ve gündeme şöyle yukarıdan bakıldığında, en fazla ne görüyorsunuz ?
ılim, bilim mi ,
din mi ,
kişisel yaşamla ilgili (ki cinsellik de bu kategoriye sokulabilir) başlıklar mı,
siyaset mi ,
sağlık mı vs. bunları çoğaltmak mümkün.

ne görüyorsunuz arkadaşlar, elbette kişisel algının da bunda etkisi vardır ama, gerçek manada bu tür başlıklar ne kadar ?

mesela ben bu konuyla ilgili açtığım bir başlıkta tam da o an saydığımda , akışta 13 tane bu ve benzer başlık olduğunu tespit etmiştim.
49 başlıkta 13. neredeyse 3'te 1.
biraz fazla değil mi sizce de ?
tüm sorunlar tanımlar bitti de bir tek kişisel cinsel sorunlar mı kaldı çözülmesi gereken .

abartmayın, sadece bunu değil, hiç bir konuyu abartmayın.
daha önce de söyledim sanırım,
özgürlüğünüzü biraz daha faydalı, kisisellikten çıkıp, toplum yararına katkı sağlayacak biçimde kullanmayı deneyin.

bazı yazarlar ısrarla 'hangi devirdeyiz yazılsın ' diyor.
yazılmasın diyen yok ki ,
sadece geneli bu durum esir almasın, sözlüğe bakınca ' biz nereye düştük ' demesin insanlar .

ben hiç kimsenin cinsel hayatında ' ilişki süresi ' ni merak etmiyorum mesela .
o, kişiye, anlık duruma, herhangi bir sağlık soruna bağlı olarak değişir.
biri geliyor , 3 dk. diyor , diğeri 30.
ıyi de kime ne bundan, ayrıca bu işin bir standartı varsa , bunu öğrenmenin yeri burası değil çünkü bu konuda sadece burada değil, türkiyede uzman sayısının oldukça az olduğu biliniyor.
bir zamanlar haydar dümen vardı, bazı gazete dergilerde tam da bu konularda soru cevap şeklinde yazar çizerdi, şimdi ne yapıyor bilmem, oralara gidin dertlerinizi sorunlarınızı yazın çizin, uzmanından bilgi alın .
önemli konular bunlar, buralarda birinin yazacağı bir cevap, kişinin bütün ruh sağlığını bile bozabilir.

o yüzden, gelin dinleyin şu ağbinizi , her merak ettiğinizi buralara yazmayın.

"aşkta ve sözlükte her şey mubahtır."
ron weasley

allah için üşenmeyin bir diş doktorundan randevu alın. varsa kreçlerinizi aldıkları zaman kendiliğinden bembeyaz olur. extra işlem yapıldığında ben burdayım diyen dişler yapay duruyor. çok sarıysa işlem yaptırın tabii, siz bilirsiniz. lütfen fırçalamayı da ihmal etmeyin. çok göze batıyor.

yaşanan anı daha önce beklememiş saymaktır. oysa birkaç yıl önce de bu günleri beklemiştik değil mi? hedeflenen ne varsa bir şekilde ulaşılmış, ulaşılmamışsa da bir düzene koyulmuştur ama beklenen mutluluğu vermemiştir. çünkü henüz mutlu olma fırsatı tanımadan gözümüzü ileriye, daha ileriye dikmiş yeni bir hedef belirlemişizdir.

bunun sonu yok. ulaştığımız yerlerde durup soluklanmayı bilmiyoruz. "buraya neden geldim? nasıl bir yol kat ettim?" diye sormuyoruz. hâlbuki sorsak, ah bir sorsak! durup etrafı seyredeceğiz belki.

ah şu düzene giremeyen yaşamım ve belirsizliğin keşmekeşliğinde sürüklenen ruhum. bütün hücrelerimin psikolojisi kanıksadı artık bu durumu. dar bir kalıp içerisinde uykulu gözlerle acısını arada unuttuğun yaşamı sürmeye çalışmak kendini hiçbir zaman yakalayamayacağın manasına mı geliyor? sahi ben kimim? ben neredeyim?
dehlizlerinden anıların ve yaşamların aktığı ruhum, çok mu yükleniyorum yoksa sana?
bir şeylerin çatırtısı geliyor tok bir sesle yankılanan ruhumdan ama şifası da gene orada bir yerlerdedir diye umut denizine yelken açıyorum.
artık huzurun kollarına itilmek istiyor bu benlik. bu ağlak mevsimler hangi rüzgarla gökyüzünde nokta halini alacak… sabırsızlıkla bekliyorum…

bir insan acı çekiyorsa yaşıyor demektir.
ama! başkasının acısını hissediyorsa insan olmuş demektir.

evin dağınıklığının gelecek kişiden utanç duyulacak seviyede olmasıdır.

gelen kişi ile birlikte yapılmalıdır , yardım edilmelidir.

genel olarak benimde yaptığım eylem.

yalnız değiliz çok şükür.

henüz 800'ü görememiş biri olarak,benim için hayal olan sayı olabilir bu.

maruz kalındığında içimizi cız ettiren anlardır.
hırvatistan... semih'in son dakika golü ve penaltılarla kazanmamız.
tabii bir de unutulmaz altın golümüz var. senegale. ılhan mansız uzatmalarda vurur ve gol. dünya 3.sü oluyoruz.

kaçıranlar için tekrarı olmayan anı.

babaannemden alışık olduğum manzara. sarma sigarasını yakar, içerken de yenilerini sarardı.

felsefe'nin amacı çözüm bulmak değildir. onlara göre her cevap, yeni bir soru doğurur. aslolan da budur; yaradılışı sorgulurken çözüme gidemezsiniz.

felsefe'ye giriş yaparken karşınıza ilk şu çıkar; felsefe sistematiktir ve birikerek ilerler.

evet bugün en aklıma geldi bir zamanlar pokemon vardı deli gibi taso kovalardık bakalım hatırlayan çıkacak mı ? benim favori pokemonum ninetales
geç gelen edit video ekledim:

eşitlik ilkesinin bozulması, ayrımcılık yapılmasıdır. hukukun ve adaletin temel eşitlik prensibine aykırıdır.

malesef insanlar bilgisiz. daha da kötüsü bu bilgisiz insanların her şeyi bildiklerini öne sürmeleri.
diğer yazarların da belirtiği gibi "ben kullanmadım, sorunu şöyle çözdüm, böyle çözdüm" diyen kişiler, ne dediklerini bilmiyorlar.
siz hekim değilsiniz. konuya hakim değilsiniz. kendiniz istediğinizi yapabilirsiniz ama insanları yanlış yönlendirmeye hakkınız yok.
siz modern tıp bilimini reddedebilirsiniz. sorunlarınızı kırıkçı-çıkıkçılarla, şifalı otlarla, simyacılıkla çözmeyi uygun bulabilirsiniz.
bu size kalmış ancak modern tıp bilimini eleştirmek sizin haddiniz değildir.
antidepresan tarzı ilaçlar üzülünce yutulan bir şeker değildir.
nasıl üşütünce, ateşiniz çıkınca ilaç alıyorsanız bunlar da adı üstünde bir ilaçtır.
bu ilaçları her şeyi tedavi eden mucize ilaç olarak da düşünmemek gerekir.
bu ilaçlar sadece uzman hekimlerin kontrolünde alınmalıdır. ilaçlara başlama ve bırakma süreci yine uzman hekimlerin kontrolü altında olmalıdır.
bu konuda gerekli hassasiyeti göstermek de en çok bizim gibi okumuş insanlara düşüyor.
bu satırları hangi durumlardaki insanların okuduğunu bilmiyorsunuz.
belki gerçekten zor durumda olan ya da hayat kalitesini yükseltmek isteyen insanlar var.
bu insanlar kolay kolay profesyonel destek alma kararı vermiyorlar. siz yazdıklarınızla bu insanlara zarar veriyorsunuz.
o yüzden bilmediğiniz sağlık konularında lütfen yorum yapmayınız.

senin, senden başka sırtını yaslayacağın kimsen yok. bu hayatta en çok kendine değer vermen, en çok kendini sevmen gerek. kendine, başarabileceklerine o kadar inanmalısın ki düştüğünde kimseye ihtiyacın olmadan bir başına kalkabilmelisin. hiçbir zaman seni kurtaracak bir kahramanın gelmesini bekleme, sen kendi kendinin kahramanı ol. çünkü başka çaren yok.

düşünce ve niyet okuyorum.
hiç istemiyorum ama psişik güçler kahretsin.

bizi de böyle kabul edin.

yerimi bilmem, bilmem ne taraftayım..
sesini duymam, ne zamandır araftayım...