yaşasın, 100 sene geç kalındı.

söze gerek yok bazen.. gözler anlatır herşeyi.

odamdayım. çok zor bir gün geçirdim, atlatmaya çalışıyorum. hayat ne kadar garip. masum, hiç bir suçu olmayan çocuklar hiç haketmedikleri muameleye karşılaşıyorlar.

şimdi ne bu?
ailenin imtihanı mı?
çocuğun sınavı mı?
yoksa günahlarının bedeli mi?
ama neden?
bu nasıl bir düzen?

çok yorgun ve üzgünüm.
umarım sizin gününüz güzel geçmiştir.
herkese huzurlu geceler.

edit: mantık hataları. kafa bir dünya.

bazen gerekli oluyor ya evet her şeyi like edemeyiz sevgili adminler

akşama doğru, sabaha yanlış,
yüreği yanmış, elleri nasır,
yalnızlığı şahsına münhasır,
bazen kuraklığın kıyısında bir nehir
yahut öldürmeyi görev bilmiş bir zehir
biliyorsun uzak değil
biliyorsun bura iki adımlık şehir.
biliyorsun böyle bitmez bu şiir.

aşağılık sevaplara karşı yüce gönüllü günahlar
ilmek ilmek işlenmiş cinayetlerin faili
rehin tutulan ahlar.
deşilmiş bir yaranın gözyaşı bu kanlar.
bir acının çığlığı yakılan gemiler ve ağıtlar
sağır notalar, dilsiz şarkılar ve de kör tanıklar.
karanlık adamlara karşı ışıltılı adımlar
biliyorsun uzak değil
biliyorsun bura iki adamlık şehir
biliyorsun böyle bitmez bu şiir.

akşama doğru, sabaha yalnız
bilmem kaç hasattan kalma içimdeki anız.
resimler ruhudur anıların,
çerçeveler her zamanki gibi manasız.
gürültülü kentlerin içlerinde tüm ölümler sessiz sedasız.
kimi satırlar şiiridir ölü hayatların
ve kafiyesidir vedalar
sonu hep aynı sevdaların.
fakat biliyorsun uzak değil,
biliyorsun bura iki hecelik şehir
biliyorsun böyle bitmez bu şiir.

bir de sevmek vardı
işe geç kalanların unuttuğu.
zira herkesin sevmeyi unutturacak mühim işleri vardı.
bu hayat tezgahında ümit pazarlıyordu insanlar,
hayatlarını kaybedenler oluyordu
bir de kazananlar...
sokaklarca mesleğini haykırıyordu seyyarlar
şairlerse geceye saklıyordu:
"neden böyle mutsuzuz ey aşağılık insanlar!"

(bkz: bloukrans köprüsü)
216 metre yükseklikten, bir araya getirilmiş birkaç yüz tane don lastiğine güvenip atlayacaksanız, buyurun.

28 aralık 1987 tarihinde istanbul , üsküdar’da dünyaya gelmiş olan türk musiki sanatçısı. itü türk musikisi devlet konservatuarı ses eğitimi bölümünden mezun olmuştur. çeşitli etkinliklere katılmış olan sanatçı, 2008 yılında gazeteci murat bardakçı'nın hazırlayıp sunduğu tarihin arka odası adlı programda solist olarak yer almıştır.

bestekâr irfan doğrusöz tarafından acem kürdi makamında bestelenmiş, “seni ben gönlüme doğan en güzel mehtap sanırım” isimli eseri çok güzel seslendirmiştir.

tekirdağ semalarında tek başıma demlendiğim bir akşamüstü.

bir saniyede 13 nota basarak adını dünyanın en hızlı keman çalan insanı olarak guinness rekorlar kitabına yazdıran, 1980 doğumlu ve dünyanın en önemli keman virtüözlerinden hatta dahilerinden biri olarak gösterilen alman keman virtüözüdür.

her ne kadar bazı kaynaklar tarafından üstün alman teknolojisiyle donatılmış olduğu rivayet edilse de*, bir konseri sırasında 1 milyon dolara satın aldığı guadagnini kemanını, müzik tarihine "guadagnini kazası" olarak geçmiş olan bir sahne kazası sonucu kırabilecek kadar da sakardır.

önemsiz bir ayrıntı ama hakkında yapılan yorumlardan edindiğim bilgiye ve şahsi fikrime göre, kendisi aynı zamanda dünyanın en yakışıklı keman virtüözü olma ünvanını da elinde bulundurmaktadır.

enfes bir sahne performansı için buyrun.

bakıldığında akıştaki başlıkların son tanımında yer alan, soluklanmadan,hırsla aşkla tanım girmeye çalışan yazardır.

yorulunca bir soluklanır kılıçları yerine koyar oy, fav ile devam eder.
(bkz: oy'un bittiği yerde fav'la devam eden yeniçeri)

bir de moderasyon rütbesinde olan arada lütuf olarak tanımlara damlayan yazarlari da görünce aynı antik yunandaki tanrıların savaş zamanı insan kılıfına girmesi gibi geliyor. bazen de, cephedeki son komutan artık düşman burnun dibine gelince kılıcı çekip saldırır ya heh oyle bir izlenim alıyorum.
(bkz: iş başa düşünce sahaya inip kılıç sallayan moderatör)
not:gözlem,tespit,benzetmedir.

üzüntü ve acısını kimseye belli etmeden yaşayan, herkese mutlu görünüp gizlice gözyaşı döken insan anlamına gelen japonca sözcük.

bir sebebe ihtiyaçları yoktur. ateizm bir din değildir. kitabını okuyup, anlayıp, uygulaması gibi bir durum yoktur. ateistlerin evren, ahlak, dünya görüşü, hayata bakışları binbir çeşittir. hepsinin inanma şekli kendini bağlar. bir kuralları, mezhepleri yoktur. bir kişinin sadece tanrı, din fikrini mantıklı bulmaması ve inanmaması ateist olması için yeterlidir. aslında ateizm etiketine bile ihtiyaçları yoktur. bir ateist din kitaplarını, tanrı felsefesini araştırıp bilgilense fena olmaz elbet. düşüncesi daha temele oturur ama ateist olmak için bunları yapmak zorunda değildir. din kitaplarını okuyup çelişkiler bulmak, insanlarla din münakaşasına girmek zorunda da değildir.

normal şartlarda kendini sevdirmeyen kedimin, ben tuvaletteyken dibimde bitmesi ve kucağıma oturması.

araştırmalarıma göre;
banyonun onlar için çok ilgi çekici olması ya da ailesi olarak gördüğü insanı, tuvalet esnasında savunmasız kaldığından dışarıdan gelen tehlikelere karşı korumak istemesi.

kaynak

--- alıntı ---

derler ki sultan mahmut'a kısmeti bağlı bir adamdan söz etmişler. sultan adamı bir de kendisi denemek istemiş.

bir koca tepsi baklava yaptırmış. üst tabakadan başka tepsinin her tarafına görünmeyecek şekilde altın dizdirmiş. adamını gönderip, ona tepsiyi birinin bir adağı diyerek kısmetsiz şahsa vermesini ve o şahsı takip etmesini emretmiş.

adamımız tepsiyi almış. yolda bir tanıdığına rastlamış. ikisinin de olaydan haberi yok. adamımız hikayeyi anlatınca, "senin," demiş - gerçek bir hayırseverlik duygusuyla-, "baklavadan çok paraya ihtiyacın var. al şu iki altını, sat tepsiyi bana." teklif adamımızın da işine gelmiş ve tepsiyi satmış.

sultan hikayeyi duyunca "fesüphanallah!" demiş. adamına, adamımızın her gün geçtiği köprünün, her gün geçtiği tarafına o gelmeden hemen önce altın dizmesini ve kenara çekilip izlemesini emretmiş.

adamımız köprüye gelince "ya!" demiş, "hep aynı taraftan geçiyorum, bu gün de diğer taraftan geçeyim, bir değişiklik olsun," demiş.

sultan hikayeyi duyunca, "ya hazreti pir!" demiş. adamımızı yaka paça beylik arazilerden birine getirmelerini emretmiş. getirmişler. adam korkudan tir tir titrerken ona bir kasnak verilmesini emretmiş ve adamımıza, "bu kasnağı atabildiğin kadar uzağa atacaksın. en son durduğu yere kadar olan arazi senin olacak," demiş.

adamımız kasnağı savurmuş. kasnak havada bir yay çizip gelmiş ayaklarının dibinde durmuş.

sultan "ya malik el mülk!" diye haykırmış, "getirin onu!" doğruca hazine odasına gitmişler. adama bir kürek verilmesini emretmiş. "küreği daldır, ne gelirse senindir." adam korku ve heyecandan küreği ters daldırmış ve gele gele bir metelik gelmiş.

sultan "kısmeti bağlı" olmanın ne demek olduğunu anlamış böylece.

raviyan-ı ahbar, nakilan-ı esrar zikr idürler kim "vermeyince mabut, neylesin sultan mahmut" meselini dahi şol sultan irad buyurmuştur.

--- alıntı --- buradan

t: haklı bulduğum başlık.

fakat zahmetli de kar küresi yapmak.

şahsen bi ara ben de kafayı takmıştım bu kar küresi olayına.

gereksiz bir çabaya girmiştim. geçmiş yıllarda teknoloji tasarım dersindeki üstün yeteneğimden mütevellit annelerin kışlık menemenlik yaptığı kavanozla kar küresi yapmaya çalışmıştım. içine de simi bocalamiştım. kavanozun içine sıkışıp kalmış gelinin kız kardeşi gibi ortaya garip bir şey çıkmıştı. kavanoz içine de dandik bir oyuncak attık mı... olmuyor işte o işler öyle. kabus gibiydi. hala atamıyorum o görüntüyü zihnimden.

girmeyin bu kar küresi işlerine hiç. gereksiz romantizm be. sıfır numara.

ayrica kendini kötü hissetme cicim. uygun karma puana sana şaheser bi kar küresi yaparım ben. hala arkadaş olarak kalır misiniz orasını bilmem ama yanına da konserve menemen de sararım.

(bkz: hristiyanismail)

evlatlar.

bu başlık, tanım (entry) girerken birbirimize önerdiğimiz hususları listelemek için bendeniz tarafından açılmıştır. sözlüğe yeni başlayan arkadaşlarımız veya bu konuda bilgilensem fena olmaz diyen arkadaşlarımız şimdiden yıldızlasınlar lütfen.

benim şahsi önerilerim aşağıdadır:

1. öncelikle, tanım girerken buranın sözlük olduğu unutulmamalıdır. şahsi beyanımızı paylaşırken; örneğin "çok güldüğüm durum" veya "beni etkilemiştir" gibi girişler yapalım. kesinlikle dhdkdbjssj diye içeriksiz entry girmeyelim. (liste başlığı veya forumsal başlık olsa dahi)

2. entry girerken aşağıda gördüğümüz butonları uygun yerlerde kullanmaya özen gösterelim:
-b butonu yazıyı kalın (bold) yazdırır.
-i butonu yazıyı italik yazdırır.
-bkz butonu ile malum, (bkz: bakınız) verebilirsiniz.
-gbkz butonu ile başında bkz. yazmayan bakınız verebilirsiniz.
-* butonu ile, sözlük formatına uymayan bir yazıyı çaktırmadan araya kaynatabilirsiniz. *
-alıntı butonunu, malumunuz bir yerlerden alıntı yaptığınızda kullanabilirsiniz.
-spoiler butonunu (burası çokomelli), dizi, film, kitap vs. gibi spoiler içerecek tanımlardan önce mutlaka kullanmalısınız. bunu kullanmadan spoiler verirseniz kul hakkına girersiniz, ben diyim.
-link butonu ise link vereceğiniz zaman, linki tıklanacak bir kelimeyle maskeleyen bir butondur.

3. sizden önce birisi o başlığa entry girmişse lütfen özgün olun. kimse art arda aynı şeyleri okumak istemez.

27 mart 1889 mısır kahire doğumlu, türk edebiyatı'nın önemli yazarlarından biri.

önce fecr-i ati topluluğuna katılan, daha sonrasında ise millî edebiyat anlayışını benimsemiş ve cumhuriyet dönemi'nde de eser veren yazarımızdır.

kadro dergisinin yazarlarından biridir. kadro dergisi sanatla politikayı birleştirmek için çıkarılmıştır. aynı zamanda ulus gazetesi'nin de başyazarlığını yapmıştır.

şiir, öykü, makale, eleşiri vb. gibi farklı türlerde de eser verse de romanları daha çok ses getirmiştir.
eserleri önemlidir çünkü eserlerinde türk halkının tanzimat döneminden cumhuriyet'e kadar geçirdiği değişimleri işlemiştir.

eserlerinin çoğunu okumuş veya okumasanız da eminim duymuşsunuzdur. bazı önemli eserleri:
-roman türünde: kiralık konak, nur baba, hüküm gecesi, sodom ve gomore, yaban, ankara, bir sürgün, panorama 1 - panorama 2, hep o şarkı
- hikâye türünde: bir serencâm
- anı türünde: zoraki diplomat
- mensur şiir türünde: erenlerin bağından, okun ucundan.

edebiyatımıza katkıları tartışılamaz yazarımız 1974 yılında ankara'da hayata gözlerini yummuştur. naaşı istanbul'da yahya efendi mezarlığı'nda bulunmaktadır.

kaynakça: hasan kurt ve arkadaşları, yayın denizi, tek edebiyat, sayfa: 330.