"teşekkür ettin mi teyzene?"
bugün bir velim patik örmüş getirmiş sağ olsun. o kadar tatlı ki fotoğrafını çekip anneme attım.
annem: çok güzel örmüşler sağ olsunlar, teşekkür ettin mi?
ben: ettim tabi anne etmez miyim?
annem: teşekkür etseydin çok güzel olmuş.
ben: tamam arayıp edeyim şimdi.

nazan öncel'in en çok beğenilen parçalardır.

bir makinist olarak en sevdiğim, uzun yolculuklarda ardı ardına dinlediğim, gidelim buralardan isimli şarkısıdır.

ne kadar pozitifsin rob.
green book filminde yaşanılanların yaşanmamasını istiyor oluşun hepimizin temennisi fakat o zaman ırkçılık teması da nasıl işlenirdi ki?
sonuçta her şey yaşandı ve bitti saygısızca. ve muazzam da bir film ortaya çıkmış ayrıca.

mustafa kemal'in bu kongreye katılması için bir ilden delege olması gerekmektedir. ancak mustafa kemal, o dönem askerlikten istifa etmiş ve hakkında yakalama kararı çıkarılmıştır. kongreye katılması ülkenin bekası için büyük önem arz etmektedir. erzurum delegesi olan cevat dursunoğlu istifa ederek yerine mustafa kemal'in delege seçilmesini sağlamıştır.

cat stevens'in albümünde dinlediğimiz, hüznü hissettiren ve bence en sevilen şarkısıdır. bu kadar çok dokunan bir başka şarkı mı? henüz tanışmadım.

cat stevens'in, sevgilisi patti d’arbanville’in ölümü üzerine yazdığı bilinmekte, öyle anlatılır. işten eve döndüğü bir akşam yatakta uzanmış olan sevgilisinin yanına gidip saçlarını okşayarak konuşmaya başlayan ama cevap alamayan stevens'in yaşadığı inkarı, acıyı ve hüznünü dizelerinden iliklerinize kadar hissediyor olacaksınız.

şarkı için:

sözleri için:

ne kadar gerçekçi bir tasvir olduğu konusunda dinleyenler hemfikirdir. ama asıl ilginç olan, bu kadar gerçekçi bir anlatımın aslında bir fiziksel değil ruhsal bir yaşanmışlığa dayanmış olmasıdır. yani hikayemizin baş karakteri olan oyuncu patti d’arbanville aslında ölmemiştir; cat stevens yaşadığı ruhsal acıyı ne kadar derinden hissediyorsa o kadar gerçek yaşamış ve bize de bunu yaşatmıştır. şarkıyı dinleyenlerin tepkileri benim yazının başında verdiğim tepki gibi "ah, vah, tüh.." olunca ve türlü efsaneler dolanmaya başlayınca patti d’arbanville bir röportaj vermek durumunda kalmıştır:


sevdiğini kaybetmek mi? hiçbir formu kolay değil, bilemiyorum.. her şeye rağmen hala dünyanın en iyi şarkılarından biri benim için lady d’arbanville.

(bkz: drama queen)

ikiniz için de geçerli bu. alt tarafı takip. ikiniz de abartmışsınız.

tüm ülkelerde yayılmasını umut ederim. eşitlikse, özgürlükse önce "normallerimizi" değiştirmek için böyle küçük ama sağlam adımlar atılmalı diye düşünüyorum.

sözlüğün kasmasını bahane eden zırtlan sorusudur. tecrübeli sözlük zırtlanlarına prim vermemek adına açtım bu başlığı. isteyen alır istemeyen almaz. ben bilmem..

insan, alıştığı gürültüyü bile arar.

(bkz: john steinbeck)

severim böyle insanları. ben de kısmen böyle odluğum için çok zaman iş yerinde sorunlar yaşayan birisiyim. bazen çalışanların espri mi, ciddi mi diye duraksadıkları anlarda olmuyor değildir. devlet memuru iseniz etrafınızda kimi zaman gayri ciddi anlaşılacak bir durumdur. ancak şakayı, espriyi sevenler için gayet güzel ve hoş olaylardır.

abidik gubidik buddylik. love buddy ne la? birine ya aşıksındır ya da değilsindir. aşk cinsel ihtiyaç gibi bir şey mi ki herhangi biriyle bu ihtiyacı gideriyorsunuz. aptal aptal işler.

puanlamalar, bir ölçüt, bir sınıflandırma sistemidir. her yerde olduğu gibi böyle sistemlerde de karşımıza çıkıyor. haftalık puan tablosu sadece dopamin eksikliği olanların motivasyon ihtiyacını karşılamak için tatmin edici bir hedeftir. ayrıca ucunda ödül de var, hedefe ulaşmak için hırs da devreye giriyor. yazarı tatmin etme amacı güdüyor, sürekli 1'nciliği kazanma hissi de geliyor. yazın geçin puanlamaya takılmayın, elinizden geldiğince eğlenmeye çalışın. *

f. scott fitzgeraldın yazdığı amerikan rüyası dönemini de konu alan postmodern bir klasiktir. ana karakterlerimiz jay gatbsy ve daisydir. kitapta kızı olan daisynin kurduğu şu cümle aslında kitaptaki olayları ve kitaptaki kadınların neden aptal olduğunu açıklamıştır:
kitap 2013 yılında sinemaya uyarlanmıştır. leonardo dicaprio,carey mulligan, joel edgerton gibi oyuncular oynamaktadır ve film müziğinin bestecisi lana del reydir. tavsiyem kitabını okuduktan sonra filmi seyretmek çünkü kitabını okumayınca filmdeki olayları anlamak daha zor oluyor.

kadınlarında istediklerinde ne kadar cinsiyetçi olabileceklerini gördüğüm başlık.nasıl ki bir evin bütün işinin kadına kalması ,bütün işi kadının yapması saçmalıksa erkeğinde zengin olmasını ve evi geçindirmesini beklemek aynı oranda saçmalıktır.tabi ailedeki rol dağılımları çok önemli.kendi paranızı kazanma imkanınız olduğu halde eğer bana bakmak zorunda diyorsanız ataerkil rol altında ezilmeyi kabul etmişsiniz demektir.eşinin parasıyla hava atmak bana kalırsa vasatlıktır.ince düşünce parayla satın alınamayacak bir şeydir.hayal kırıklığına uğradım tanımları okuyunca. bir insanın karakterinin parasıyla ölçülmesi üzücü gerçekten. söz konusu yüzük alarak sizi düşünmesi ise bir insan bunu çok farklı şekillerde de gösterebilir.

her türlü dedikoduyu çeviren, zengin ailenin mutfak ekibi ve kaldıkları müştemilat.

bir gün hepimiz ölmüş olacağız. ve bizi hatırlayan son kişi de öldüĝünde , bir hayal kahramanı olarak kalacaĝız.
özenle yıkadıĝımız ve aynada her gün gördüĝümüz bu beden bu yüz bu her şey, bir gün toz olacak.

başlığı okuduğumda içimden düzelttim. "resmen" yok, orjinali;
" gençleştim resmen, bu kadar mı fark eder?"
bizim gibi takıntılı insanları üzmeyin lütfen.

soy ismiyle müsemma zarif şair. genelde içine kapanık bir insanmış, şiirlerine de bu özelliği yansımıştır.

--- alıntı ---

"oturup konuşsaydık geçerdi belki her şey..
başını alıp gitmek sevdaya dahil değil."

--- alıntı ---

(bkz: tribal enfeksiyon)
(bkz: cengiz üstün)