avusturyalı dev yazar thomas bernhard’ın yüz dört parçadan oluşan kitabıdır.

kitap hakkında yazmadan önce büyük yazar hakkında yazmak gerekir belki de. thomas bernhard okumak tam eğlenceli bulduğunuz bir şeye gülmeye başlamak üzere iken birden gelen korku ve hüznü hissetmektir. sanki yanı başınızda oturan insanları anlatmaktadır bernhard ama sizin hiç görmediğiniz, fark etmediğiniz özellikleri ile. sizin anlatmaya ve dinlemeye değer bulmadığınız şeylerin aslında insan hayatında ne kadar önemli bir yer tutabileceğini fark etmektir thomas bernhard okumak.

bu kitap müthiş bir yazar olan thomas bernhard’ın adliye muhabirliği yaptığı dönemde karşılaştığı, şahit olduğu ya da gözlemlediği olayların ve kişilerin bir dökümü. bernhard bir gözlemci olarak gördüklerini en büyük süper gücü olan kendine has üslubu ile o kadar güzel anlatmış ki kitabı okumak sanki yazarla birlikte anlattıklarını izlemek gibi.

yazar bize farklı sosyo-ekonomik altyapıları olan farklı meslek gruplarına dahil farklı insanları hiç felsefe yapmadan sakin bir üslupla anlatıyor ve okumak insana korku dolu bir huzur veriyor.

o konuda yönetime ben de çok kırgınım.

yeni bilimsel gelişmeleri takip etmek isteyenler için en iyi popüler bilim dergilerinden biridir.

sonbaharda ankara

1972 yılında iran'ın kuzey batısında bulunan hasanlu arkeolojik bölgesinde birbirlerine sarılmış ve öper halde bulunan 2800 yıllık iki iskelete verilen isimdir.

uzmanlar, iskeletlerde herhangi bir yara izine rastlanmadığından çiftin yaşanan bir savaş esnasında saklanmak için girdikleri sığınakta havasızlıktan öldüğünü düşünmektedir.

veda busesi


kaynak

celal bayar üniversitesi'nde okumuş veya okumakta olanlar iyi bilir.

önce kızlar;



sonra babaları ;

künefe alır.

ruslar kafkasya'yı işgal etmeye çalışırken, çerkesler, çeçenler... ruslara karşı direnmiş, savaşmış ama gürcistan tam tersi ruslara yanaşmış, onlarla birlik olmuştu.
son yıllarda a.b.d ve avrupa birliğinin arkanızdayız muhabbetine güvenip, ruslara karşı onları destekleyeceğini düşünerek, ruslara posta koydular. tabiki el alem gazı verdi ama o kadar. ruslar gürcistan'dan güney osetya'yı ve abhazya topraklarını aldılar.

hissedilen değil de istenen an diyelim..

1977 yapımı bir david lynch şaheseri. charles bukowskinin hayatım boyunca izlediğim en iyi film ikinci bir film adı veremem size diyerek övdüğü filmdir ayrıca lynch üstadın ilk uzun metraj filmidir. film sizi içine çekerek gerçeklik algılarınızı alır uzaklaştırır. klasik bir sonradan baba olacağını öğrenip kadını yanına alma hikayesi olarak başlasa da çok farklıdır ortaya çıkan bebek bir yaratıktır konusu ama film resmen bir sürreal şölen yaşatır size düş mü gerçeklik mi anlayamazsınız bile. stanley kubrick bile bu film için arkadaşlarna muhakkak izleyin demiş ve filmde olan bebeğin nasıl yapıldığını öğrenmek için para teklif etmştir ama lynch'tan bir cevap alamamıştır. sağlam bir sabır çelik gibi bir irade ve güçlü bir mide isteyen bu filmin içerisinde klasik lynch dokunuşlarını hemen farkediyorsunuz. her filminde olduğu gibi bu filmde de baştan aslında mesajları veriyor lynch ama biz tabii ki çok sonradan anlıyoruz. imgesel dokunuşları bu kez fazlasıyla hissettiğimiz için sanki bir silgi ile beynimizi siliyor yönetmen filmin içerisinde 1977 yılında klasik sinema kurallarını altüst edip üstüne birde ayaklarının altına alıp çiğnemiştir. zamanın çok ötesinde oyunculuklar, senaryo ve makyaj ile. john nance nasıl oyunculuktur o.

çatırdamayan ne var ki, akşam olunca dile geliyor hepsi.

rahmetlinin,son dileğini yerine getirmiş, harbi kadınmış.
mezarında şimdi rahat uyur , rahmetli.

pek istemediğim bir bölümü tercih vermiştim günlerdir çektiğim stresten kurtuldum. bu kadar mı fark eder? gençleştim resmen

trollerin ilgi meraklısı insanların uykuya dalmasından kaynaklandığını düşündüğüm başlıktır.
şu an sözlük gerçekten çok keyifli oluyor.
sanki bütün bilinçli insanlar uyanık gibi hissediyorum.
sözlükte şu an online olan herkese sarılmak istiyorum öyle keyifli geceleri burası.
sarılmak derken şaka yaptım corona var.

benimdir. kocaman balkonumuz vardı o zamanlar, orada bakıyordum. sonra karga alıp götürmüştü. çok üzülmüştüm.

benim için çok alalade bir andı açıkçası. sevgilim traş oluyordu, ben de onu izliyordum. bir aynadaki yansımasına baktım bir de kendisine, gayr-ı ihtiyari dökülmüştü “sana aşığım” cümlesi ağzımdan. 2 sene sonra tekrar traş olurken gördüğümde fark ettim hiçbir hissimin değişmediğini. seviyorum sözlük!