bir eduardo berti romanıdır.

babalar çoğu zaman yabancıdır. babasını tanıyabilenler her zaman şanslı insanlardır benim gözümde. kast ettiğim şey aynı evin içinde babanızı tanımadan yaşamak zorunda kalmak. bu atlatılabilir bir travma değil.

bu romanda bahsedilen babalar da yabancı birer baba ama benim yaptığım girizgahla hiç alakası yok onların yabancılığının, ben sadece az da olsa içimi dökmek istedim. neden yaptım böyle bir şey onu da bilmiyorum.

bu romanda yüzyıl ara ile gerçekleşen paralel hikayeler okuyacaksınız. yabancı babalar, yazar çocukların yaşama tutunma çabaları, ana dilinden uzak kalan insanların yersiz yurtsuz bir hayata tutunma çabaları.

romanda anlatılan şey; göçmenlerin göç etikleri ülkelerde yaşamaya çalışmaları ve bunu becerememeleri belki de. ve çocukların yabancı olan babaları ile girmek zorunda kaldıkları, girmek zorunda bırakıldıkları o kaybedilmiş savaşı. çünkü o savaşta alınan yaralar yabancılaşmayı kalıcı hale getirir.

yabancı babalarla tanışmak gerek esasında. belki bir yol buluruz, belki bir orta yol vardır. belki de yoktur ama aramaya değer bence.

medeniyetsizliği köylülük diye nitelendirip kendi sanki bir haltmış gibi köylüyü aşağılayıcı nitelikte madde madde yazı yazmak mesela.

kısmen doğru önerme. dayılarımı sevmiyorum mesela. anneannem yüzünden çalışmadan hiçbir çaba sarfetmeden totoları sıkıştıkça annemlerden asalak gibi geçindikleri için. yoksa üç-beş ne olursa kazansalar, çaba gösterselerdi, severdim. anca dert getiriyorlar.

ha başlıkta kastedilene gelince de, halt etmişsiniz siz!

evli ve 7 çocuklu (evet 7), 37 yaşındaki aslan karakaş. ikinci eş olmayı kabul etmeyen 16 yaşındaki (evet 16) amcasının kızını vurmuş. kız hala yaşam destek ünitesine bağlı yaşıyormuş ama vuran şerefsizi hala bulamamışlar.

aslan karakaş'ın eşi kızın annesine şikayetinden vazgeçmesi için para teklif etmiş.

işin daha da garibi, akrabaları kızı ve annesini suçluyormuş. neden vermediniz kızı diye.

kaynak: onedio.com/haber/16-yasinda...

ellerine sağlık iko. bu kez on numara bir şey olmuş bu. sözlük mükemmel ilerleyip gelişiyor.

inşallah, yazarlar da tanımları beğenme konusunda gelişir. *

düz dünyacıların kanıt olarak videosunu ortaya sürdüğü bir garip kişi.

kendi anlatışına göre, ikiz kuleler vakasında yangın söndürmeye gittiği gün bir "aydınlanma" yaşamış. sonrasında da bir anda dünyanın şeklini sorgulamaya başlayarak bunun için bir de programa konuk olup soruları cevaplamış.

videoyu burada çürütmek çok uzun sürer çünkü çok fazla konuya değiniyor. fakat adamın profili hakkında birkaç şey yazayım.

öncelikle, bilim insanı olduğunu söylese de nereden, ne mezunu olduğuna dair bir bilgi yok. aids, kanser gibi ciddi hastalıklara tıbbi çözüm bulamayanlara "alternatif çözümler" sunan biri olduğunu iddia ediyor. ancak bizim deve sidiği içme muhabbeti yapan tiplerden farkı yok, çünkü kendi idrarını içmenin çok sağlıklı olduğunu vurgulayıp insanlara da bunu tavsiye ediyor.

sitesine bağışlar için bir bölüm koymayı ihmal etmemiş. ilginç bir şekilde güzel bir ev ve son model bir araba aldığı da görülüyor fotoğraflarında (hâlâ duruyorsa... ben bakalı epey oldu çünkü). anlaşılan o ki, bizim üfürükçü sahte hocalarımızın bir benzeri ve insanların sırtından kazandığı paralarla da paşalar gibi yaşıyor.

eğer blog hayalimi gerçekleştirirsem, düz dünya videosundaki iddialarını da tek tek ele almaya çalışacağım.

eylüling'in bundan haberi varmı peki?

alman deyince akla gelen tüm özellikleri üzerinde taşıyan emekli alman kaleci. bayern münih takımıyla kupalardan kupalara koşmuştur. forvetlerin çoğu zaman baş belası olmuştur. kafasından çıkarmadığı şapkasıyla ve topu bırakıp kovaladığı futbolcularla da hatırlanan alman panzeri.

ablalarım abilerim sevgili romalılar,
başıma bir şey gelmeyecekse,
şahsım adına,
yamulmıyorsam,
açılın linç yemeye geldim.. şeklinde cümle haline getirilebilecek kelimelerdir.

canım abim @rurouni kenshin'in ve tatlı mı tatlı yeğeninin sesini de duydum ya artık daha da mutluyum. ses kaydı ve şarkısı zaten efsaneee. vallahi yerimde duramıyorum. oynayalım azıcık yahu haha.

bir a.b.d eyaleti. 1819'da eyalet olmuştur. başkenti montgomery, yüzölçümü 135.765 km²'dir. birmingham en büyük şehridir.

kızım henüz 7 aylık, konuşmaya başlamadı meleğim.
ilerde bu tanımı güncelleyebilirim.

yunus emre’ nin; namaz kılanların gönül kırmaması gerektiğini, eğer gönül kırdıkları halde namaz kılıyorlarsa bunun bir anlam ifade etmediğini savunduğu ve benimde sonuna kadar katıldığım şiiri.

“bir gez gönül yıktın ise, kıldığın namaz değil
yetmiş iki millet dahi, elin yüzün yumaz değil
bir gönül yaptın ise, er eteğin tuttun ise
bir gez hayr ettin ise, birine bin az değil
erden sana nazar ola, için dışın nur ola
beli kurtulmuştan ola, şol kişi kim gammaz değil
er odur alçak dura, ayak odur yola vara
göz odur ki hakk'ı göre, gündüz gören göz değil
yunus emre'm sözün satar, söze bal ü yağ katar
altmış bin sarrafa satar, yükü gevherdir koz değil.”

kapanmadan önceki son çıkış, iki insan görüp kapanalım bakalım. günaydın sözlükçüm!

neler neler çalınıyor bu ülkede ama bizim milletimizin o üstün(!) adalet dürtüsüyle darp etme duygusu, aç olduğu için ekmek çalan bir insanda beliriyor.

daha çok bir malın kalitesiz, değersiz olduğunu belirtmek için kullanılan bir kelime olup, ermenice döküntü manasına gelen t"ap"onk" kelimesinden alınmıştır. (ermenice böyle yazılıyormuş թափոնք)

ikinci dünya savaşı sonrası nispeten kalitesiz olan japon malları içinde tapon mal tabiri kullanılırmış, sonra adamların nereye geldiği belli. şimdi çin malları yavaş yavaş onların seviyesine gelmeye başlıyor.

can yücel'e atfedilip kendisine ait olmayan şiirlerden sadece bir tanesidir.

büyüyü-tılsımını bozmak istemezdim ama bilgi bilgidir. *

2006 yılında 8 ay ömür biçilmiş bir adam olarak yazayım.

en sevdiğim çocukluk arkadaşımın yanına gidip, cem bana 8 ay ömür biçtiler demiştim. aklımda ise anne babaya bunu nasıl söyleyeceğim endişesi vardı.
söylemedim.
sonrasında sevgilimle paylaştım, o gün terk etti.
uzun süre yükü üzerimde taşıdım. işi bıraktım, birkaç farklı doktor görüşü aldım, ciddi para harcadım. en son bulgaristan göçmeni devlet hastanesinde bir hekim, olm sen ms hastası olamazsın, ms'in bir tipolojisi var ve sen o tipolojiye uygun değilsin dedikten sonra bıraktım peşini.
geçen yıllara rağmen ms plağı zannedilen plaklar çoğalmadı, teşhis yalan oldu.
ilk teşhis konulduğunda, korkudan çok bir sükunet ve kabulleniş vardı ama aileme nasıl söylerim kısmı gerçekten yıkıcıydı.
özellikle annemin sürekli gelip, oğlum kötü bir şeyin yok değil mi diye tekrar tekrar sorması ve her seferinde yalan söyleyip, ya ben iyiyim, birşeyim yok demek ama her gün eve bel mr'ı boyun mr'ı beyin mr'ı vb bir yığın hastane evrakıyla gelmek onları endişelendiriyordu.

en sevdiğim.

ilk, tek ve son liderimiz mustafa kemal atatürk'ü saygıyla anıyorum.