sevginin gücüne inanmıs, uslanmaz melankoliklerdir. bu dünyada soyları tükenmekte olan naif insanlardır. sevgiyle ilgi gelir, ilgiyi neye göstersen sana karşılık verir. cocuklukta anne sevgisi almamıs insanlar hayat boyu bunun eksikligini yaşar. en önemli ihtiyactır sevmek, sevilmek. bir bebegi sevmek, bir kediyi sevmek, bir insanı sevmek ve sevginin karsılıgını almak agrıyı sızıyı dindirir. herseyi sevgisizlige baglayamayız tabi mesela dövizin yükselisini, ekonominin durumu, enflasyonu. swh butonunu bulamadım affedin ilk entrym tırnak icinde. ama bence nacizane herşey sevgisizliktir.

çarpanlara ayırma hiç anlamadığım bir konu olduğu için idolüm olan insan.

kötü durum veya olaylar karşısında sabredildiğinde muhakkak güzel şeyler olacağı anlamını barındıran atasözü.

güllaç.

ayran satışlarına bir kısıtlama getirilmesi gerektiğini düşünüyorum.

bunlar kesinlikle ayrana bir şey karıştırıp içiyorlar olmalı

nasıl çoraplarmış ki bunlar acaba dediğim başlıktır.

eğer termal çorapsa aldığınız çoraplar ve kaliteliyse günümüz şartlarında normaldir ancak normal çorapsa kazıklanmışsınızdır.

içimi karartan bir dostoyevski kitabı daha. bu adamın hiç normal, akışkan bir kitabı yok.
yazı biraz sürprizbozan içerebilir ama o kadar da içermeyecektir gönül rahatlığı ile okuyabilirsiniz.
hikayemiz zamanının rusya’sında bir pastahane (ya da cafe)’de bilinmeyen yaşlı bir adamın ölümüyle başlıyor. bu ölüme paralel ilerleyen olay örgüsü bir yerde birleşiyor( sabrın sonu selamettir). sıkıcı bir şekilde başlayan kitap dönemin toplumsal kişilerinin üzerinden mesaj vermeye başladığı anda sıkıcılıktan çıkıyor. esas karakterler anlatıcı olan ( ki muhtemelen dostoyevski’nin kendisi bu) kişinin üzerinden anlatılıyor yani onların duyguları ve düşünceleri gözlemlenerek aktarılıyor okuyucuya. ben şöyle bir şey hissettim (bilmiyorum okuyan diğer kişiler paylaşır mı bu düşüncelerimi); olaylarda ve diyaloglarda biraz tiyatro abartılıcılığı var. yani sanki bir sahne kurulmuş ve o tiyatro sahnesini betimliyor yazar bizlere. mimiklerini, tepkilerini abartılı şekilde kullandırıp bize o duyguyu vermeye çalışıyor. bu da biraz zorlama gibi geliyor okuyucuya. konu üzerinden bir şeyler söylemek istemiyorum drama tadında bir olay mevcut. beni bir kitapta genel olarak edebi kısmı ilgilendirdiği için bunlara çok takılmadım.
genel olarak beğendiğim bir kitap diyebilirim. günümüz dünyasından artık sıyrılıyor bu klasikler. bu gözle de okumakta fayda var. döneminin çok iyisi olabilir ancak bir yüz yıl sonra o kadar da değerli olmayabiliyor.

kedimdir. ilgi üzerinden azaldı mı gelip kitabın, defterin ya da bilgisayarın üzerine yatar.

arka sokaklarda bile ürün yerleştirme şeklinde reklamı yapılan tırt ötesi uygulama. millet dizi arasında reklam izlemiyor diye illa gözümüze gözümüze bu reklamları sokmayı bir şekilde beceriyorlar.

size yapılan güzel şeyler çabuk unutulur fakat kötüleri kolay kolay unutamazsınız.

bayram merasimlerinden dolayı dün capsleri bitiremedim. bu sebepten bugün paylaşım yapıyorum. hepinize iyi bir bayram diliyorum.

saçma sapan başlık gördüğümde ben:


olumsuz bir eleştiri içerdiğinden dolayı tanımların silinmesini rica edip kendi çaplarında moderasyonculuk oynayan yazarlar:


sırf artı oy için kaliteyi arka plana atan ve buna ses çıkarmayan yazarlar:

7 sene birlikte okuduğum ve mezuniyetten sonra üniversite falan derken ayrı düştüğüm, sonra da farklı şehirlerde yaşamaya başladığımız için görüşemediğim bir arkadaşıma, yıllar sonra, cunda’da bir sonbahar günü ara sokaklarda gezerken rastlamış, hem çok şaşırmış hem de bir o kadar sevinmiştim.

artık paranoyak olmuş yazar beyanı.
silinmesin inşallah.
moderatörler salın artık bu yazarı.
açıklıyorum artık,
hamiline kart yakinim olur *.
herkes ayağını denk alsın. *

bi tweet görmüştüm aklıma geldi.
"benim babam internette alışverişe güvenmiyor ben nasıl diyim internetten damat buldum diye"
lakin ben karşı değilim buna insanların normal tanışmalarından farksız gibi sadece başlarda olan güven probleminin yıkılması gerekiyor.

bu stüdyoya çıkan herhangi bir konuk jeofizikfen jinekolojiye, jeopolitikten jeostratejiye, morfolojiden farmakolojiye konuşuyor da konuşuyor. demek ki zihin açıcı ve tılsımlı bir mekan.

peki o zaman neden piknik yapmıyoruz?

neredesiniz sözlüğün hümanist baykuşları, aktrolleri gelin şu başlık altında bir insanlık dersi verin. yarın öbür gün annelerimiz, kadınlarımız, kız kardeşlerimiz bu onun bunun çocuklarının tacizine tecavüzüne saldırısına uğradığında vebali sizin boynunuza olacak. hep diyorum demeye devam edeceğim sizin yürüdüğünüz yolları s****m.

sözlerini çiğdem talu'nun yazdığı, bestesini melih kibar'ın yaptığı beste.
bir dönem melih kibar ingiltere'de, çiğdem talu ise türkiye'de işlerimi yürütürler. o dönemde yağmurlu bir akşam içini özlem kaplayan melih kibar besteyi yapar ve çiğdem talu'ya gönderir. hiçbir şey söylemez. yalnızca yaptığı bu besteye söz yazmasını rica eder sevdiği kadından. çiğdem talu'da yazar ve gönderir. melih kibar sözleri okuduğunda çok şaşırır. hissettiği duygular ancak bu kadar söze dökülebilmiş olabilirdi çünkü. sevdiği kadın kilometrelerce öteden ruhunu okuyabilmiştir çünkü.

(bkz: erkekler de yanar)

ilaç içerek erken uyumak ama ilacı fazla kaçırıp erken kalkamayip 12 saat uyumak :))
ama başaracağım!