vicdansız ya da kötü biri olarak gözükebilirim yazacaklarımdan sonra lakin umrumda değil. ölseler gram üzülmeyeceğim tiplerdir. böyle sorumsuz, böyle umursamaz insanlar zaten topluma ne katabilir ki? sağlık çalışanını, çevresindekileri düşünmesinden geçtim kendini düşünmüyor.
t; kendini bilmez insanların bağ evinde toplanıp daha sonrasında basılma durumu.

son 24 saatte uğrayan 1600 yazar içinden en yaşlı olanı kaç yaşında acaba lan??

bence 55 üstü asla yoktur. şu an onlar aşı sırası bekliyorlar gelip burada fink atacak halleri yok.

en yaşlı yazarımız bence 54 yaşında emekli albaydır. kadıköy'de ikamet etmekte ayrıca orduevi imkanlarından faydalanmaktadır. kafa sözlüğü orduevine ucuza traş olmaya gelen subay çocukları sayesinde duymuştur. hayal gücüm bu kadar.

yazar arkadaş listeyi hazırlarken ataerkil türk erkeklerinin türk kadınlarına yaptığı eziyeti de anlatsaymış .nice kadınları eğitimsizliğe ,genç yaşta evliliğe nasıl mahkum ettiklerini anlatsaymış . kadın anneden ibaretmiş gibi yükledikleri ve benimsettikleri rolleri de unutmasaymış keşke.

çoluğunun çocuğunun rızkı olan karma puanını bir gecede sözlükte bitirecek olan sözlük yazarları için pek iyi olmayacak senaryo.

benim için bu sözlüğe gelene dek var olmayan kriterler. kimseyi engelleme huyum yoktu. ta ki...

neyse, dedikoduya girer bundan sonrası, tek tek saymayacağım ama bundan sonra eleştirmek ile çamur atmak arasındaki ayrımı bilmeyenleri, eleştirilerini burada yazdıklarıma değil, kafasından bana yakıştırdığı karakter özellikleri üzerinden doğrudan hiç tanımadığı kişiliğime yöneltenleri, üslubuna dikkat etmeyenleri engelliyorum artık. ben buraya normal olmayan insanları tedavi etmeye değil, güzel vakit geçirip bilmediğim bazı şeyleri ilk kez duyup öğrenmek için giriyorum. problemi olan başka yazarlarla uğraşmak yerine doktora görünsün.

aklı başında tüm eleştirilere de, yazdıklarıma yapılan düzeltme isteklerine de her zaman açığım. zaten bunu, beni adam gibi eleştirenler de, "şu kısmı düzeltirsen daha iyi olur" diye mesaj atanlar da çok iyi bilir. insan gibi davranan kişileri asla geri çevirmem, kırmam. had bilmezlere ise, birçok insanın olmadığı gibi, benim de tahammülüm yok.

sahaftan eski basım bir kitap aldım. eve gelince bir baktım benden önceki sahibi bazı cümlelerin altını çizmiş. tüm kitap boyunca nasıl biri olduğunu çıkarmaya çalıştım. kitabın benim için değerini katlamış bir durumdu

“dünyada 3 tane sandık vardır. çeyiz sandıklarımız, adam sandıklarımız, bir de söz verip de tutar sandıklarımız” sözünü akıllara getirmiştir. ha bir de hiç bir şey olmasa bile kesinliklikle bir şeyler olan sandıklarımızı unutmamak lazım. *

"ıstırap çekmeyi severim fakat bu ıstırabın sevimli hiçbir tarafı yok; çünkü bu bir felaketin mahsulü değildir. bu rezil olmuş bir adamın ıstırabıdır. utanç bir yarasa gibi yüze yapışır ve alnımızın ortasından kanımızı emmeye başlar. vücut o kadar zaafa düşer ki adeta bir posa halini alır. pespaye ve sefil bir şey olur. onun için utanmak kendi kendinden nefret etmenin eşitidir."

yakup kadri karaosmanoğlu - yaban

vatanın her bir karışında elli çeşit işgalcinin olduğu o günlerde; çocuklar bile buna inanmaz denilebilecek bir millî egemenliği düşleyenlerin, düşlerinin gerçek olduğunu çookk acılar yaşayıp gördükten sonra... çocuklarla paylaştığı haklı bir gururdur aslında 23 nisan.

biz demiştik de kimseler inanmamıştı çocuklar; bir gün yapacaktık bunu çocuklar; sonunda yaptık işte dercesine. düşlemekten yorulmayın çocuklar; düş gerçeğin tohumudur dercesine!

kutlu olsun!

kelebekler vadisi'ne üç yelkenlimi de demirlediğim, aşırı gelişigüzel çekilmiş fotoğraftır. '18

kolay ve anlaşılabilir bir dili var. felsefeye yeni başlayanlar için idealdir ama fazla hap bilgi içeren kitap. filozoflar ve onların düşünceleri hakkında genel bilgi edinebilirsiniz, fakat fazla bir şey beklemeyin. şahsi olarak bana yetersiz geldi, zorlanmadım. felsefe zorlamalı, kafanı karıştırmalı.
kötü kitapdır demiyorum. felsefe bilginiz sıfırsa severek okursunuz, ki zaten kitabın amacı bu; yeni başlayanlara felsefe öğretmek.

yaşadığım durumdur. kendisini tanımıyorum, üst üste birkaç ay arayla görmüştüm onu. konuşunca sohbet hiç bitmiyordu. çok zeki ve bilgiliydi. rüyanın etkisinden birkaç gün çıkamamıştım. ama her şeyin bir sonu vardır, o da gitti.

üstteki yazar arkadaşın da dediği gibi demir eksikliği sebebiyle elleri üşüyor olabilir.

ayrıca hiçbir şey olmasa bile o bardağı iki elle tutmak çok güzel bir histir.

öldüğüne inanmanızı kolaylaştırır. yas süreci inkarla, kabul etmemeyle başlar çünkü.

"{1. bölüm: can bonomo}
nerede başladı bu hikaye de
ben böyle delirdim
nasıl oldu da sevdim çok canımdan
ben böyle değildim
yağdı durmuyor karlar
eriyor yazım, kışım
sen benim uğurlu yorganımdın
en masum bakışım

{nakarat: can bonomo & demet evgar}
rüyamda buluttum
sensizliği unuttum
yağmur oldum ağladım seni
dizlerimde uyuttum
uyandım gecenin bir vakti
ne havadan ne sudan
yağmur oldum ağladım seni
bir nehrin yatağından

{2. bölüm: demet evgar}
nerede başladı bu hikaye de
ben böyle delirdim
nasıl oldu da sevdim çok canımdan
ben böyle değildim
aktı dereler derelere bak
geçiyor günüm gecem
sen benim sigaram, suyum, çayım
en karmaşık bilmecem

{nakarat: can bonomo & demet evgar}
rüyamda buluttum
sensizliği unuttum
yağmur oldum ağladım seni
dizlerimde uyuttum
uyandım gecenin bir vakti
ne havadan ne sudan
yağmur oldum ağladım seni
bir nehrin yatağından

{köprü: can bonomo, demet evgar}
yalnız uyursan rüyalara sor beni
gel gör nerelerdeyim
korkusuz göğün altında bir deli
ölmedim avareyim

{nakarat: can bonomo & demet evgar}
rüyamda buluttum
sensizliği unuttum
yağmur oldum ağladım seni
dizlerimde uyuttum
uyandım gecenin bir vakti
ne havadan ne sudan
yağmur oldum ağladım seni
bir nehrin yatağından"

sözlerini içeren muhteşem düet.

bir de spotify halini bırakalım şuraya;

spotify

burdurun 100 nüfuslu bir köyüne rum komşular ve dedemler yan yana iki kerpiç ev yapıyor, biri onların oluyor biri dedemlerin. mübadele döneminde onlar gidiyor ev dazlak gibi kalıyor ıssız bir yerde, komşu falan hak getire kimse yok. çevresinde bir sürü devasa ağaç, korku filmlerinden fırlamış gibi. tavanı naylon, kuma sabitlemek için aralıklı tahtalar çakmışlar ama gece üzerinden yılanlar fareler geçiyor. naylon opak ama yattığınız yerden kabartıları görebiliyorsunuz. neyse bir hafta sonu yine nadide köyümüze gittik ben 5-6 yaşlarındaydım. akşam olunca ekstra korkutucu olan ağır havalı, loş ışıklı evimize köyde yaşayan yaşlı bir teyze misafir geldi. sakız çiğnediğimi görünce, ''gece sakız çiğnemek ölü eti çiğnemekmiş'' dedi. onu duyunca o kadar korktum ki olduğu gibi attım. teyze gitti uyku vakti geldi döşekleri hazırladık yattık, gözüme bir dakika uyku girmiyor. tavandan gelen tıpırtıları ölülerin ayakları sanıyorum, sobanın çıtırtılarında yerimden sıçrıyorum. tuvaletim gelmiş ama gidemiyorum mesanem patlayacak, zaten tuvalet evin dışında, 100 metre ilerisinde. annemi uyandırmayı düşünsem de muhtemelen tuvalete varamadan korkudan altıma edeceğim. günlerce mide bulantısından yemek yiyemedim ve o günden sonra kekemelik başladı, ilkokul bitene kadar psikoloğa gitmek zorunda kaldım. o teyzeye buradan selamlarımı iletiyorum. allah belanı versin.

üstteki yazara katılıyorummmmm. bu yayını kaydedip internete yükleyinnn. sonradan dinleyebilelim. iko'yu kaçırdım.*

herkese sallayarak, atıp tutarak üne kavuşmuş bir hıyar.

şimdi şurada sözlükten beş on yazara sallayayım sözlüğün en popüleri olurum.

bu xırtonun mesele de aynı.

ex nihilo nihil fit

hiçlikten hiçlik doğar.