"insanlarla konuşasım gelmiyor ama sana evdeki perdeleri bile anlatasım vardı."

sesli dinlemek isteyenler için buradan dinleyebilirsiniz diyebileceğim kitaptır aynı zamanda.

çok ilginç bir kitap seçimi olmuş yorumlar için başlığı takibe aldım bekliyorum*

boğaziçi’nin kendi döneminde ilk 100’e gireceğini vaadeden melih bulu’nun nükleer silah üretimine dair öngörüsü. buradan

bu arada (bkz: popülizm).

bu arada 200’e yakın üniversitedeki 100binlerce nükleer fizik alanında çalışacak bilim insanını da es geçmeyelim lütfen.

yünü veya pamuğu tokmak gibi araçla kabartmayı meslek edinmiş kişi.

kapıcıların gazıyla çöpçülerin kızların "üstüne çıkmaması" gerektiğini,
eskiden marlboro içmenin nasıl suç, lüks olduğunu... gösteren en güzel filmlerden biridir.

bir üstteki yazar hakkında düşünülenler başlığında fark ettiğim olay. neredeyse yazan beş kişiden biri ilk sayfanın sonunda tanımı olan kayıp balık memo hakkında.

oysaki sayfa ilerliyor sevgili yazarlar en son tanıma bakıp yazın lütfen. arada kaynıyoruz hep.

konu ne olursa olsun yayını dinlerken kendimi şöyle hissediyorum.


sevgili yayıncımızdan ufak bir ricam olacak. lütfen yayının son 15-20 dakikası bize masal veya hikaye okuyun. ne güzel uyuruz mışıl mışıl...

hele bir de engelli sahiplendiyseniz yaşayacağınız huzurun tarifi yok.

(bkz: basileos)

eski mahlası ormanda roman okuyan britanyalımıymış neymiş. herif o kadar ünlüymüş ki fazla alakadan sıkılıp isim değiştirmiş düşünün.*

bu kadar az tanımla nasıl bu kadar çok beğeni alıp takip edildiğimi manidar ve esrarengiz bulmuş arkadaş. kendisiyle tanışıklığımız da yoktur esasen.

gizemi ortadan kaldıralım. tabanca çekip ağızlarına dayıyorum yazar kardeş. oylayıp beni ünlü et yoksa tetiği düşürüp ben seni ünlü ederim diyorum.

sözlükte "ünlü" değilim, olmak gibi bir derdim yahut beklentim de yok. adım geçmiş, ilginç buldum. fikir özgürlüğüdür, herkes hakaret içermeksizin fikrini sarih şekilde yazabilir. yazar arkadaşımız hakaret etmemiş, ben de cevap hakkımı kullanmak istedim.

bu sözlüğe, yazmayı çoktan bıraktığım başka bir interaktif sözlükten geldiğimde büyük heyecan duymuştum. az insan çok huzur dedik iyi ki de dedik. az yahut çok, yazıyorsunuz, fikirleriniz burada dile gelip konuşuyor, cisminizden kimliğinizden kurtuluyorsunuz. bırakın kimin kimi okuyup oylayacağına yazarlar karar versin.

ben profilimi kaos başlıklardan uzakta oluşturmaya gayret ediyorum. adım geçmese yalnızca göz gezdirip başka başlığa geçecektim. az tanım giriyorsam vardır sebebi, yahut benim takdirimdir. ben daha çok sizleri okumayı tercih ediyorum. yazarsam da kaliteli (kendi algıladığım anlamda, kendimce) bir şeyler yazmaya gayret ediyorum. yol daha uzun bol bol yazarız, okur öğreniriz. *yazdıklarımı okuyan, teveccüh gösteren tüm arkadaşlarıma da kocaman teşekkür ederim. her birini okuyor, çok şey öğreniyorum.


keşke elimde bir buton olsa da az tanımlarıma gelen, arkadaşın deyimiyle "çok" beğeniyi herkese eşit dağıtsam ne diyeyim * *

başta minik sudokularımın olmak üzere hepimizin ulusal egemenlik ve çocuk bayramı kutlu olsun. içimizdeki çocuğun bayramı bugün!

buuuuuugün bayram!
erken kalkın çocuklaaaaar,
anneniz sizi bekleeeer
bayramlarda hüzünlenir melekleeer**

lahmacuncu bırak bu işleri
nizanimle sen biliyor musunuz halay çekmeyi
çeke çeke giderseniz kuzguncuğa
dikkat edin ama kaptırmayın mendili.

lichess üzerinden oynaması zevkli olan strateji oyunu.

yeni başlayacak olanlara da birkaç akıl vereyim de, tam olsun.

öncelikli olarak, açılışları tamamen salıyoruz arkadaşlar. italyan açılışı varmış, yok sicilya savunması varmış, yok vezir gambitiymiş. bunların hepsini salıyoruz.

önce bir güzel kuralları öğreniyoruz. basit bir şekilde. at bir düz bir diyagonal gider. fil üç puandır. fil çifti çok iş yapar. vezir adamdır falan.

sonra taktikleri öğreniyoruz. açmaz nasıl yapılır, çatal nedir, karşı taraf böyle acımasız olmayı nereden öğrendi.

sonra oyun sonu öğreniyoruz. iki kaleyle mat nası olur, bi şah bi vezirle mat nasıl olur? nasıl hainlik yaparsam maç berabere biter?

sonra oynamaya başlıyoruz.

bunun için lichess çok güzel bir yer. sonrasında bayağı bir oynayıp, kaybettikten sonra, iki açılış öğreniyoruz. biri beyazlar için, biri siyahlar için.

beyazlar için italyan, siyahlar için sicilya.

bunları bir güzel çalışıyoruz? nasıl çalışıyoruz?

giriyoruz blitz seçeneğine. 3 dakikalık oyunlar. seri bir şekilde açıyoruz taşlarımızı. bir yerden sonra elimiz alışıyor tabii. fil buraya gidecek, şurayı tehdit edecek, at oraya gelecek, şuraya taşıyacağım. açılışın temel mantığını kavrıyoruz.

yine kaybedeceğiz, olsun. yılmak yok.

bu iki açılıştan sonra, tuzaklara bakmakta fayda var. şimdi diyeceksiniz ki, önce tuzaklara baksak, sonra oynasak?

tuzağa düşünce insanın öğrenme şevki daha da bir artıyor.

herkese iyi oyunlar.

birinci tanımdaki uyarı sanki bana yapılmış. biraz da haklı uyarı gibi geldi bana. "fazla uçma, düşünce fena olursun" mesajı verilmiş.

artı oy verdiysem oy verecek,
favorilerime karşılık verecek,
karşılıklı takip olmazsa olmazım.
en geç 1 hafta geçmeden ne zaman istersem bana nickaltı girecek beni övecek ve hamama gidersek beni keseleyecek.

bitti bu kadar.

yarım saate kadar benden ses çıkmazsa polise itfaiyeye filan haber verin, allahım sana geliyorum!

"unutmak mı, delisin,
gitmesem de bekler orada deniz.
gelirsem, bilmelisin
benim beklememdir burada deniz.

gitmek gibi geleceğim
denizin delisine.
delinin denizi gibi
o ne kadar giderse."

demiş özdemir asaf ve son noktayı koymuştur, unutmak imkansızdır.

bir bakıp çıktık kardeşim ne bu tantana diyen yazardir.

osmanlı zamaninda görücü gidilen evde dugumlenmis yumak çözdürülerek aday kizin sabrı sınanırmış. annem de bana bunu söyleye söyleye düğüm açtırdı. pandemide örgü orerken hep aklıma geliyor şimdi. bir noktaya kadar gerçekten sabır artırıyor ama çığlık çığlığa "ayy yeter !!! " diyerek yumağı firlattigim da olmuyor değil. ne de olsa artık görücü kabul edecek bölümü geçtim.