bkm değildir efendim. zira ellerinde olmayan kitapların durumunu güncelleme zahmetine bile girmiyorlar. aldığım ona yakın kitaptan iki ya da üçü geldi. ben kitaplarımı idefix babil ve kitapyurdunu karşılaştırarak alıyorum. en ucuzu hangisiyse. genellikle kitapyurdu oluyor. bugüne kadar herhangi bir problem de yaşamadım.

bir tüyo:

iki parmağınızla aynı anda (daha rahat kullanım için başparmaklarınızla) tanıma dokunursanız tanımı daha hızlı beğenmiş olursunuz. çift dokunma fonksiyonunu bir dokunuşta gerçekleştirmiş olursunuz. sonuç olarak telefonlarımızın ekranları çoklu dokunma özelliğine sahiptir.

hermann hesse tarafından yazılıp 1919'da yayımlanan eser.

çoğu insan bilmediği bir yoldan gitmek istemez çünkü üzerinde yürüyerek eskittiği ve dolayısıyla her karışını ezbere bildiği yol güven verir ona. izlediğimiz bir filmi tekrar izlememiz, gittiğimiz mekanlara tekrar tekrar gitmemiz bundandır. geçmiş, güven verir.

aynı şekilde, insan başkasını arar durur, bir başkasının peşinden gitmek kolay gözükür çünkü. yol bellidir. peki ya hiç bilmediğimiz bir yol ve hiç bilmediğimiz bir kişiyi arıyorsak? ya kendimizi bulmaya dair içimizde bir yolculuğa çıkıyorsak?

hesse, bu zorlu yolculuğu demian kitabıyla gözler önüne seriyor, demian: emil sinclair'in gençliğinin hikayesi... eğer bir kere arayış içine girmişseniz, bir şeylerin farkındasınızdır fakat anlamını bulmakta zorluk çekersiniz. yolu zorlaştıran ve kimi zaman çekilmez kılan da budur zaten. hiç bilmediğiniz bir yol ve o yolun üzerindeki anlam arayışınızdır. fakat bilinmezliklerle dolu hayatta anlam arayışı fazla zorlu ve sancılı olabiliyor. umarım yeteri kadar gücü kendimizde hissettiğimizde incinmeden bu yola çıkıp adım atabiliriz.

--- alıntı ---
ama biliyorum ki, insanın kendini kendisine götüren yolu izlemesi kadar dünyada nefret ettiği başka bir şey daha yoktur.

mozart'ın en büyük şansı üstadla aynı döneme denk gelmemiş olmasıdır.

katıldığım günden beridir gözlemlediğim olay, sürekli olarak yazar bir arkadaşın ismi gündem oluyor ve herkes ona övgüler dizmeye başlıyor. buna o kadar gerek var mı gerçekten ya? yapılmasın demiyorum elbette; ama bu kadar yapılması da ne bileyim. yeni kurulan bir sözlük nihâyetinde, müsade edin de yeni gelenler kimin nasıl olduguna, nasıl yazdıgına, kimi takip edeceklerine bir algının etkisinde olmadan karar verebilsinler.

not: art niyet yok.

ekşi sözlük belgeselini izlediyseniz, sözlüğün ilk yıllarında tanışanlar, birbirlerine iş bulmuş, meslek sahibi yapmış, şehirlerarası seyahatlerinde evlerinde misafir olmuşlar, ben bundan çok etkilenmiştim, ama bugün aynı ortamın olduğunu pek düşünmüyorum, sadece sözlükte değil, heryerde..

hah şöyle ya dediğim yayın! internette aramaktan helak olduğumuz bir hizmet ayağımıza geliyor sözlük, hemi de bedave. sevinç göz yaşlarım pıt değil de fışırt şeklinde şuan, çünkü sevinç gözyaşı atik olur.

işe gitmek üzere evden çıktım. çöpü aldım çıkarken. (market poşetinde değil. bildiğin çöp torbasında.) işyerime vardığımda çöp torbası hala elimdeydi. bu dalgınlık değil diyebilirsiniz ama, işe gitmek için dolmuşa biniyorum.

hayatımın en büyük travmasıdır. ilacı yoktur, tedavisi yoktur, kalbine oturmuş olan yük ile senelerce yaşamak zorunda kalırsın.

-bir sanat programı olabilir. her program bir ya da birkaç eserin/sanatçının/akımın/dönemin inceleneceği.

-sinema programı olabilir. her hafta filmlerin-dizilerin konuşulduğu, hatta programa dinleyiciler de interaktif olarak discord üzerinden ya da başka bir şekilde mesaj yoluyla katılabilir.

-sadece istek parçaların çalındığı "her kafadan bir müzik" programı olabilir.

-her müzik türü için -mümkün olduğunca- ayrı bir program olmalı: rock, klasik, pop, hip-hop, halk müziği, türk sanat müziği... illa bir sunucuya gerek olmayabilir. yazarların playlistleri alınıp karma playlistler oluşturulup otomatik sırayla çalınabilir.

-sesli kitap benzeri, kısa hikayelerin anlatıldığı/okunduğu bir program olabilir.

-yazarların dertlerinin okunduğu, çözülmeye çalışıldığı güzin ablavari bir program olabilir. illa ciddi bir program da olmak zorunda değil, arkadaş ortamında derdini açan bir arkadaşa yaklaşır gibi yaklaşılabilir konulara.

-eğer kendi şarkılarını çalmak/söylemek isteyen olursa diye belki "portakallı şarkılar" programı/köşesi yapılabilir.

-belki "portakal seçmece" gibi bir isimle her program seçilen bir ya da birkaç sözlük yazarının tanımları okunabilir.

-absürd haberler/olaylar/bilgilerin verildiği bir program olabilir.

-yazarların yarışabileceği basit bir yarışma programı?

+programların ortak noktası programı yapan kişilerin aramızdan birilerinin olacak olması, dolayısıyla programlar kaskatı olmayacaktır. sanki oturmuşuz elimize de çay/kahve/biralarımızı almışız, arkadaşımızla sohbet ediyormuşuz gibi bir havada olacaktır/olmalıdır. kimsenin trt fm ciddiyetinde, herkesin resmi resmi konuştuğu bir program dinlemek istediğini sanmıyorum açıkçası.

+pek kimsenin düşünmediği bir konu daha var: bu yayınlar ne derecede dinlenecek? sözlüğün aktif kullanıcı sayısı belli nihayetinde. sanat, edebiyat kitap falan diyoruz da, bunları kaç kişi dinlemek ister bilemiyorum. yine nihayetinde insanlar bu sözlüğe kafa dağıtmak için giriyor çoğunlukla, akışta akıp giden başlıklara ve tanımlara bakınca görünen durum bu. hâl böyle iken radyodaki programların birçoğu hiç dinlenmeyecektir bile.

+bu tarz programlar yapmak isteyen olursa imkanlarım el verdiğince yardım etmeye çalışırım. inanıyorum ki benim gibi birçok yazar da destek vermeye hazır olacaktır farklı programlar yapmak isteyenlere.

aklıma geldikçe eklerim.

üşeniyorum, öyleyse yarın.

2021 mayısta 2. sezonu geliyormuş fragman büyüleyici bu sezon çok daha güzel olacak gibi

türkiye'de 2018'de başlayıp hala devam etmekte olan döviz ve borç krizidir.

üniversiteyi bölüm birincisi olarak bitirmiştim. ödül olarak plaket,kupa bardak ve laptop çantası verdiler.

en ufak bir olay olduğunda hemen tüm şehre koşup abartılı bir şekilde anlatan kokoş karılar, yiyecek ekmeği dahi olmayan açlıktan nefesi kokan insanların bile evlerinde hizmetçi olması, brezilyalı futbolcu gibi uzun isimler. -zaten yabancı ismi ezberlemek zor. bir de bunların uzun adlarının başına makamları eklenince anlayana kadar yüz elli sayfa geçiyor.-

not: kitapkurdu değilim. rus edebiyatından birkaç kitap okumuşumdur.

yoldaş ile olan yaklaşık 30 dk görüşmemiz itibariyle şunu söyleyebilirim arkadaşlar, bu iş için çok emek veriliyor ve herkes ortaya kaliteli bir iş çıkması için çok çalışıyor. çok güzel işler yolda...
-merak etmeyin yoldaş sizi bulur...

unutulmayı düşününce insanın yüreğinde ince bir sızı oluşuyor. sanırım hepimiz iz bırakmak, hatırlanmak, bir şekilde yaşatılmak istiyoruz.

katranı eritsende şeker olmuyor. cinsine çekiyor.

kontrollü pozitif dominasyon teorisi.



sabah yataktan çıplak bir rakun gibi fırlayıp kant kant hegel dansı yaparak duşa girdim. çıktığımda haydergerin nasıl yazıldığını neden anımsayamadığım üzerine derin derin düşündüm ve hayzenberginde nasıl yazıldığını unuttuğumu farkettim. şiletosundan yeni çıkardığım tazelerden harman, meksika baharatını statik zıvanasıyla tertipleyip makinayı yağlaması için ateşe verdim. pufff...her şey silikon dudaklı bir matematik problemine dönüşmeye başlamadan önce, jimmy matrixten asitli bir gayrımeşrubat açıp, fantastik moda geçtim. j-lo bongosu şeklindeki ağır vasıta direksiyonunu karpuzdan anlayan bir kozmonot edasıyla güney transilvanyaya doğru kırdım. devlet kara yolları biçimli ellerimi, psuedosu avalon çeliğinden dövülmüş excaliburun kabzasına herkül gibi geçirdim. estetik dikişleme yöntemlerini tercih etmeyen biri olarak kendime yakışanı yapmak için 7 yıl sonrasında streçlediğim hislerimi deep freezeden çıkarıp 180 santifahrenayt derecede ısıtılmış krematoryumda reanimasyona hazır hale getirmenin sabırsızlığıyla, benim için çifte kutsal olan bu günü kendime armağan, paket, süpriz geçiriyorum. sınırları yeniden çizmenin verdiği ivedilikle.