23 nisan 2025 istanbul depremi

türkiye'nin her yerinde beşik gibi sallandığımız halde istanbul'un üzerine yattığı deprem.

(bkz: büyük istanbul depremi aldatmacası)

deprem sırasında metrodaydım, aracı biri tutup sallayıp bıraktı sanki. değişik bir histi, kısa bir süre de olsa deprem riskini unuttuğumdan ilk aklıma gelen deprem olmadı. otobüstekilerin çığlıklarıyla attık kendimizi dışarıya. gideceğim yerden geri döndüm, döndük...
bu gece uyku yok bize... neyse herkese geçmiş olsun. umarım daha kötüsü yaşanmaz.

ikinci deprem sonrası evden çıkanlardanım. biraz da eşimin zoruyla çıktım aslında evden. dışardaki kalabalık depremden daha korkutucu geldi. sokaklar mahşer yeri gibiydi. telaşlı insanlar. susmayan sesler. sanki ehliyeti bile yokmuşcasına beceriksizce yola çıkan sürücüler...

deprem beklentisi sebebiyle geçen yıl istanbuldan izmit'e taşınmış biriyim. izmit deprem geçirmiş bir şehir ve deprem konutları bölgesinde oturuyorum. hatta bu bölgeye ev yapılmasını 1999 depreminden sonra gelen japon mühendisler önermiş. zemin çok sağlammış ve yıkım olması neredeyse imkansıza yakınmış. deprem 6.2 diyorlar bendeki hissiyatı 7.2 falan. istanbul dümdüz oldu zannettim. sağlam olmayan zeminlerde hissedenlerin neden evlerinden fırladığını çok iyi anlıyorum.
önümüzdeki iki gün okulları istanbulda ve bir gün izmitte tatil ettiler. durumu vahim görmeyen arkadaşların yeterince deprem ve sonrası haberlerine maruz kalmadıklarına inanıyorum. yazımı gerçekçi bakarak ve deneyimlerimle yazıyorum.

2019 istanbul depreminde 5.9 şiddetini gösteren bir durumdayken hayat felç oldu. eşim beni aramış yolda olduğunu ve beni almaya geldiğini söylüyordu. hat nasıl çekti hala bilmem. sonrasını duyamadım telefon kesildi. telefon hatları çalışmıyordu. ben mesleğim icabı görev yerini terk etmemesi gereken bir kişi olduğum için kaosun ortasında bana ulaşan herkesi sakinleştirmeye çalışıyordum. valilik duyuru yaparak herkesi evlerine gönderdi sonrasında. eşim eve 2-3 saat sonra ulaşabilmişti. evimizden çıkıp başka bir şehre gitmek isteseydik bile yollar tıkanmıştı. 5.9 şiddetti bunları yaşattı.
metropol denilen ve dünyanın en büyük şehirleri arasında sayılan bir yerde yaşanacak herhangi bir depremin normal görülmesi için japon inşaat mühendisliği tekniklerine ihtiyacımız olması dışında bir çözüm olamaz.
bu sebepten şu an tahmin edilen ya da öngörülen her şey kaçınılmazdır.

olayın ilk sıcaklığı geçtiyse önce minik bir bilgi ekleyelim:
6,0 şiddetinde bir deprem ile 7,0 deprem arasında şiddet olarak 32 kat fark vardır.
yani biri diğerinin 32 katıdır.
32.
peki 5,0 ile 7,0 arasındaki fark ne: 32x32=1024 kat fark
1024.
sen ne yapıyorsun?
kanal istanbul diye bir felaket akıl etmişsin ve mevcut üzerine en az beş milyon daha nüfus ekleyeceksin.
şimdi bu gerçeklerle okuyun "başarılı sınav verdi" söylemini.
edit: bir yazarın uyarısıyla; şiddet ve büyüklük terimlerini sinir ve stres kaynaklı yanlış kullanmışım. olabilir, kalsın öyle.
keşke tek derdimiz bu olsa..

saat 00.00 itibariyle yine oldu.

edit: 4.1 marmara denizi

çok geçmiş olsun tüm istanbullulara. taşınabilen taşınsın diyeceğim de hiçbir yer parlak değil. umarım yakın bir zamanda beklenen büyük deprem olmaz.

ben bi hissettim gibi oldu ama araç geçiyor diye mi yoksa ayağımı sallamaktan mı anlamamıştım burada kafayı yemek üzereyim zaten.

en çok artçı deprem bu depremde olsa gerek

geceler olmasın istiyorum. yine geldi uyku, duş korkusu.

artık evime 2 kat fazla güveniyorum. yaşlı bir ev olmasına rağmen yapan kişi nasıl malzemeden hiç çalmadıysa evde en ufak bir ses falan hissetmedim hatta kapağı gevşemiş dolabım olmasa deprem olduğunu anlamayacaktım.

sadece istanbul'a özgü bir deprem değil, ben bursa'da yaşıyorum ve deprem bana 90 km uzaklıktaydı, neden marmara depremi denmiyor buna anlamıyorum, her şeyi sonuna kadar hissettim, her defasında şimdi tamam buraya kadarmış dedim. inanılmaz..

gürol seyitoğlu diye bir hocamız var.
bu insan ekranlarda görünen hocaları da cebinde taşır fakat söylemleri çok net ve açık olduğu için ekranlarda göremiyoruz.

buradan

bunu söylersen bu ülkede ekrana çıkarmazlar adamı.

üniversitede de mal gibi bir soru sorarsan bozar gönderirdi öyle hemen özgüvenini kırar geçerdi.


bu insanlar dışında birilerinin yaptığı yorumun çok ağırlığı olmamalıdır herkes der durur bir şey.
dalma batma zonu yaklaşan lehva sınırları vs vs bok bok terminoloji satarlar adama.
istanbul'da zaten belirli periyotlarda deprem olmaktadır ve tekrar olacağı kesindir.
bana birisi sormuştu ne zaman olur diye on ay önce ve 5 yıl içinde beklediğimi söylemiştim. (bu yorumun da bir ağırlığı yoktu çünkü ortalama şu kadar yılda oluyorsa şu zaman olacak gibi basit bir hesaba dayanmıştı)

ben petrol enerji vs alanına yönelmeden önce zemin etüdü alanında 2 ay kadar çalıştım pskolojimi bozdular ve ayrıldım.
spt ve presiyometre deneyi vardır. bu deneyler sahada yapılır ve videoya alınır sonrada client tarafına iletilir. bölgeden de devletin kontrol mühendisi gelir ve kuyuları teslim edersiniz iş biter.

sene 2019;

-abi sptyi neden yapmıyoruz biz?
-kardeşim benim spt çarığım 250 lira
-presiyometre?
-onu da boş ver.

25 tane açılmış kuyu, 10 tane açılmış araştırma çukuru.
bunlar istinat duvarı, köprü sondajı vs idi. (yol-güzergah)

devletin kontrol mühendisi sahaya geliyor ve ilk kurduğu cümle şu;
bilerek öğle arasına geldim yemek yiyorsunuz diye. (bu elemana zaten devlet bunları düşünerek ekstra para veriyor)
akşama ne içiyoruz?

sorguladıkça patrondan azar yemeler.

şükür kaçtım ben bir şekilde.

adıyaman depremi olduğunda batman kozluk tarafındaydım.
uykum çok ağırdır sıçradım uykumdan.

tanıdığım adıyamanlıları aradım duyduğum en güzel cevap;

kardeş akrabalardan kimse kalmadı ama şükür çekirdek ailem sağ.

abi yanlış anlamazsan para göndereyim biraz şeklim var??

kardeş burada para geçmiyor.

insanlar kendi enkazlarının başını kendisi beklemişler. yardıma gidenlerden geri dönenler olmuş midesi kaldırmadığı için.

ben de kendi çapımda denedim ele avuca gelmeyecek şeyler.

yaşayan bilir o iğrençlikleri ben empati yapmaya çalıştıkça utandım utanması gereken görüntü yapmaya devam etti.



istanbul'u fay hattından uzak bir yere taşıyamazsın. bu kaçınılmaz son bilinen bir gerçek.

şuan orada olana ayrı dert olmayana ayrı.

ülkede sadece liyakatin olması kayıplarımızı en aza indirecektir.

ben ta burada hala korkuyorum.

bu geceyi kolay atlatmanız dileğiyle sevgili istanbullular ve sen.

istanbul ve çevre illerde yaşayan tüm arkadaşlara çok geçmiş olsun. dikkat edin ve önlemlerinizi alın siz yine. tedbiri elden bırakmamak lazım.

maalesef ara ara uyutmayan deprem. tekirdağ merkezde yaşıyorum, açık alanda olmamıza rağmen sarsıntıyı yoğun şekilde hissettik. büyük bir yıkım olursa şayet bandırma, tekirdağ gibi il ve ilçelerin bu depremde yardıma yetişilemeyecek durumda kalacağını tahmin etmek zor değil. ne acı ki kendi başımızın çaresine bakmamız gerektiğini düşünüyoruz sadece ve ne acı ki “güvenimiz” yok. bizi kurtarabilirler diye güven duymamak ne kötü. en çok bunlar için üzgünüm. dilerim o büyük depremi hiçbirimiz yaşamayalım. dua ve tedbirden başka çare yok. hepimize geçmiş olsun.

az önce 4.3lük bir artçıyla sabah alarmı vazifesi gören bir artçıya sahip deprem. kısa sürdü ancak uyandırdı, hazırlanam da işe gidem bari.

arkadaşlar bilmem farkında mısınız ama gece yarısından beri küçük küçük artçılarla devam etmekte.

ulan sabaha kadar beşik gibi sallanıyorum imamoğlu açıklarında
ölümlü dünya serbest gibi yamuldum uykusuzluktan


1 saat içim geçmiş böyle yarı uyanıklık arası yine üç olanları hissettim heralde sıçradım yerimden yok zaten her artçıda hop oturup hop kalkmıyorsun alıştık ilk birkaç saatten sonra da
ya şiddetli olursa ya bir anda yine 6 olursa diye uyku uyutmadı şerefsizim.


siz uyuyun biz nöbetteydik de ağzım yüzüm kaydı azıcık kestireyim lan nolur

geçmiş olsun tekrardan. gece artçılar devam etmiş de hissetmedik.

7:19da 4.6lık artçıyla kendini hissettirdi yine. silkerler işi diyip evde kaldım, avcılar'a hiç güvenmiyorum