anarşik rehavet

zamanında kendisini yanlış anladığım, hayatı dalgaya alan ,neşeli, içmeyi,eğlenmeyi seven
güzel insan.

#1332617

tam bir şey diyecektim; hay aksi. *

kıza mesaj atıp sarkıntılık mı yaptınız terbiyesiz adamlar, mesaj alımını kapatmış.

oysa ben bu gece yüreğim elimde
sana bir sırrımı söyleyecek idim
şu mesaj kutunu kapamasaydın eğer
seni alıp götürecektim

kendisini dün akşam tanıdım, esprili, görmüş geçirmiş birisi, selamlar yolluyorum buradan hemşoma.

oysa ben dün gece yüreğim elimde
sana bir sırrımı söyleyecek idim
şu mesaj kutunu kapamasaydın eğer
seni alıp götürecektim

dündü o
şimdi mesaj kutunu açman bir şey değiştirmez.

bir gün mesaj kutusunu kapatıp sonra saçmalama sözlük lan bu yazıp yazıp sosyalleşeceğiz diyen yazar. **

sadece sohbeti değil kendi de hoş olan yazarmış.*

2003 yılı, aylardan aralık.

beni bilen bilir, bir fedon, bir ben. güneş öpmüş tenimi izmir güneşinden ayıracaksam, zorunluluk nedeniyle yaparım. bu nedenle kışları genelde panama ya da ekvator çizgisine yakın yerlerde geçiririm. genelde panama tercih ediyorum, kanada’ya falan kaçmak isteyenlere ucuz yollu türkçe öğretiyorum. her neyse, konumuz bu değil.

panama’dayım, seviniyorum, hem ucuz yer, hem yeni yıl falan geliyor.

ayağım kumlu, saçım tuzlu, keyfim yerinde işte.

medium rare rib eye steak’imin ardından duble blue label viskimi aldım, sahile geçtim.

anarşik rehavet ile o gece tanıştık. ben ay ışığının bir kadına bu kadar yakıştığını o ana kadar hiç görmemiştim. sanki anarşik sabitti, ay onun yüz hatlarını güzel göstermek için spesifik açıda konumlanmıştı. sarışın, yürüdüğünde kendini belli eden, kendine güvenen ve yere sağlam basan bir yapısı vardı. tanıştık, muhabbet ettik, sahilde çalışanların uykusu gelene kadar, esneyene kadar içtik.

ta ki inanılmaz bir depremle sarsılana kadar. 25 aralık 2003, gece 2 suları, 6.5.

evet, izmir’liyim, evet, denizi, güneşi, alkollüyken de ayı çok seviyorum ama yüzme bilmiyorum. ne yapayım, bu da benim eksiğim.

ufak çaplı tsunamiler başlatınca “anarşik” dedim, “ben yüzme bilmiyorum.”

erol taş’ın karpuz yerken gülme dersi verdiği bir video vardı, bulursam alta eklicem.

buradan galiba. rahmetle anıyoruz.

bunu beşle çarpıp iki ekleyin. öyle bir güldü ki bana, öyle bir alay etti ki, o gün bu gün hayatımı konya’da, denizden yüzlerce kilometre uzakta idame ettirmek zorunda kaldım.

ama olsun. sayesinde dine döndüm, etli ekmek ve mevlana birlikteliğinde küçük, yeni bir yaşantım oldu. selçuk üni’de iş buldum, arada hala tekli etmek gönderirim kendisine.

yediğini sanmıyorum ama, neyse.

keşke bilseydim de beraber yüzebilseydik anarşik. sağlık olsun.

mesajıma cevap vermeyen üye.

samimi, sıcakkanlı, relax, chill birisi.

inananlara gıcık giden, öğüt almayı sevmeyen, çok çalışıp yorulan, hayata gelmenin anlamını sorsak; "çalışmak" diye cevap verecek güzide yazar.

ayrıca öğüt almayı hiç sevmez (gerçi bunu söylemiştim) öğüt veren egoistmiş. öyle diyolla.

sözlük'te takip ettiğim tek yazar.
kendisine bir şarkı armağan etmek isterim

inanlara her daim gıcık gitmeyen ama gecenin bu saatinde ayet görmek istemeyen. görmek istemiyorsa da yazar engellemesi gerektiğini bilen nispeten bak nispeten diyorum aklı başında yazar. bir seneye yakındır sözlükteyim. nickaltımdan geyik maksatlı hariç hiç atışmaya girmedim. bu geceye nasipmiş.

rehavetten ziyade hararet yapan bir anarşidir, dudaklarınızı koruyun uçuklamasın.

müzik zevki güzel olan yazar. *

bu dünyada yorulan ama ahirette sonsuz ve zengin bir yaşama sahip olacağını bilmesi gereken yazar.

sabah namazına daha 5 saat var düşünmek için yeterli.

anarşizm, oldum olası hareketi, aktifliği çağrıştırır bana. bu sebeple mahlas içinde bir çelişmezlik bulunan yazarımızdır. yine bu sebeple olmasa da başka bir sebeple rica ediyorum eski mahlasına geri dönsün. zira üzerine yapışmıştı.

edit: mahlası değiştirdi.

dünyanın en kötü nickidir.

eksi haline döndüğü için kendinden memnun yazardır. o ne öyle rehavetli anarşik hareketler falan.