anneyle olan ilişki

anlamlandıramıyorum. bazen aramızdan su sızmıyor bazen de anlaşamıyoruz. tek bildiğim birbirimizden başka kimsemiz yok.

dengesiz oluyor genelde.

8 kardeşiz ve son üçlü olarak annemizle aramız çok iyi. bu nasıl tarif edilir bilmiyorum ki.
aklıma gelmişken şunu anlatayım. annem sürekli birikim yapar ve ne zaman sorsan parası olmaz. en ufak bile olsa herşeyi değerlendirir. bahçede yeşillik yetiştirir, konu komşuya satar. ama herşeye rağmen parası gene yok. çok sıkıştık mı biraz düşünür sonra bende bu kadar var vereyim der. en son ev alırken peşinatla eksiğim vardı çıkarttı 8 bin verdi verdi. peşinattaki eksiğim daha fazla olsa daha fazlasını verir. seni çok seviyorum canım annem. ❤️

17 yaşında anne olmuş bir anneyle aranda ki yaş farkının azlığı nedeniyle arkadaş gibi oluveriyorsun. çocukken bir kaç gün fazla babaannemlere gittiğim de annem canı çok sıkıldığı için ağlarmış. ayrıca oyun oynadığımız zaman oyuncak kavgası yapardık. hala bir oyun arkadaşı benim için, bazen çatışıyoruz ama hayatta ki aynam benim.

benim en ufak hata bile yapmamı istemeyen bir tavrı var

artık yeter. ikinci mekanıma gelmiş, diyor ki, e nerdesin, e dedim orada değilim, e dedi biliyorum, e hadi gel, dedim vakti gelmedi ki, ay bıktım. geldim.



dedim kız bir şeyler iç, bendensin, yok dedi ben allah yolundayım... öf.

sadece 15 sene süren, tadına doyulamayan ilişkidir.

annesiyle sağlıklı ilişkileri olan erkeklerin; sevmeyi daha iyi bildiğine, sevgisini göstermekten çekinmediğinedair gözlemlerim var.
çocukken anneyle kurulan sevgi ve güven temelli ilişki, yetişkinlikte arkadaşlığa evriliyor. annesiyle yemeğe çıkan, sohbet eden, annesine takılan, espri yapan,yardım eden, annesini görmediğinde özleyen, annesiyle bir şeyler yapmaktan hoşlanan erkekler var. bu, sağlıklı olan zaten. kasılmayıp, araya mesafe koymayıp bunu başarabilen erkekler toplumdaki klasik erkek rolünün dışına çıkabiliyorlar. eşlerini seviyor, sevgilerini gösteriyor, bütün sorumluluğu paylaşıyorlar.

annemi çok seviyorum.
eve gelince hemen şaak diye yemek, çay bütün ihtiyaçlarımı hazır eder.
prensler gibi büyüdük baba evinde tam bir prensim.

annem bu hayatta en çok sevdiğim insandır mukayese edemeyeceğim kadar çok hem de
ama bazen kızarız, bağırırız, söyleniriz birbirimize yine de hatalarımızı tolere etmeyi öğrendik ancak arada bir anneyim ben anne hakkını üzerimde kullanır
çoğunlukla ev işlerini kardeşime değil de bana kitlesen de seni aşırı seviyorum güzel kadın.

*

çok hassas ya, sesim az birşey yüksek çıksa, sen bana bağırıyor musun diye üzülüyor. aksilik kalın sesliyim.

yapmış olduğum tercihler sonucunda yaşadıklarım dolayısıyla ona yaşattığım acılara rağmen hâlâ beni çok seviyor. o kadar çok seviyor ki benim için çok güzel bir duası var "allahım, evladımı benden sonraya bırakma benim için çok zor olsa da onun ruhunu benden önce al o bensiz yapamaz". benim de en büyük isteğim o, ondan sonraya kalmayayım yeter. büyüyemeyen çocuğuyum onun.

az önce beraber uyuyalım dedik eskisi gibi..* önce yüz yüze yattık ama baktık rahat değiliz, kaşık pozisyonu aldık. içim dışım sıcacık oldu. bunu daha sık yapalım derdim de annem uyurken çoook yavaş nefes alıp veriyor. ayak uyduracağım diye saniyelerce soluğum kesildi.*

istese dünyayı yakarım, ama haberi yok. telefonumun şifresi bile onun doğum tarihi. daha ne diyeyim?

buraya sayfalarca yazı yazsam da anlatamayacağım ilişkidir. ben ona rahmetli kemal sunal gibi* hep "seni saraylarda yaşatacağım" derdim. o hep mahzun mahzun gülerdi. böyle işte..

kendisine vatsap indirilemeyecek telefon alma fikri sürekli aklıma geliyor lakin mahrum kalmasının düşüncesi dahi beni üzüyor.

ama artık yeter! hanımefendi beni hep darlar, senin iyiliğini düşünüyorumcu yaklaşım takınır. ya bacım biz bu numaraları yemiyoruz, hey yavrum hey...

her anne evladının nezdinde özeldir tabi ama ben annem ve babamla çalışmak zorunda oldukları için hiç göremedim çocukken anca şanslıysam haftada 1 pazar günü görürdüm sonra yıllar yıllar geçti liseye başladım da bir aile olduk ilk üniversite çağımda annemin sadece bir anne olmadığını anladım arkadaşlarımla tanışır kız arkadaşlarımla tanışır her ortamımda sırıtmaz hatta sigaramı bile ayıptır söylemesi o uzattı ve dedi ki "barlara marlara gidiyosun su mu içiyorsun birayla içersin bu mereti de ben içiyodum baban içiyodu sen içince kızacak değilim keşke içmesen ama" demişti arkadaşım oldu sırdaşım oldu yeri geldi babama karşı müttefiğim oldu anne kelimesinin anlamı benim için esindir hep öyleydi öyle kalacak.

(bkz: çöp)

o hiç sormadı, ben hiç söylemedim. ondan yana biraz sevgi hissedebilseydim belki farklı olurdu. sadece saygı duyuyorum.

aç biilaç içtiğimi bilir, aç gelirim de bir şeyler atıştırmak isterim diye bana kanepe yapmış.



kendisi uyumuş, bunu söyleyen de babam. "kanepe yaptı annen, avokadolu." dedi, çıkardı dolaptan.

seviyorum ben bu ikisini de he. iyi insanlar bence. *