aptallar mı yoksa akıllılar mı daha mutlu sorunsalı

gamsızlar.

aptallar daha mutlu, çünkü tüm gerçeklere kulaklarını tıkayabiliyorlar.

cahil,cühela tayfa gayet mutlu nasıl olsa herşeyi onlar biliyor, dünya bizi kıskanıyor ve galaksi liderimiz var :)

iktidar partisi mensubu kişiler, aptallardan da akıllılardan da daha mutlu :)

akıllı insan mutlu olamaz

bu dünya mıtluluk haritası:



bu da dünya iq ortalaması:

;

aradaki örüntüye bir bakın isterseniz. iq ile mutluluk doğru orantılı.
mutsuzluk, umutsuzluk güzellemesi yapan, "zeki insan mutsuz olur" diyen net gerizekalıdır. akıllı insan mutlu olmasını bilendir.

bir anket sorusu.

mutluluğu mutsuzluğu bilmem de akıllılarının hayatta kalma şansı daha yüksek. bence önemli olan da o.

zenginler mutlu. gerisi hikaye.

mutluluk doğruyu görmekle değil doğruyu görme biçimiyle alakalıdır. bu yüzden saf ya da aptal insanlar gerçeği göremediği için akıllılardan daha mutludur, demek yanlıştır. ayrıca mutluluk öyle karmaşık bir kavramdır ki, ekonomik durum, zeka düzeyi, yaş, olgunluk gibi faktörler onu tek başına açıklayamaz.
fakat bu seçeneklerden birini seçecek olursam, akıllılar daha mutludur derim. daha doğrusu mutlu insanlar daha akıllıdır. bu iki durum birbirini etkiler. zira zeka düzeyi (yani akıllılık) sağlıklı zihinlerde daha yüksektir. sağlıklı bir zihin için de uzun süreli mutsuzluktan, stresten uzak durmak gerekir. bir psikiyatristten uzun süreli depresyon ve anksiyetenin zihindeki sinirsel bağları zayıflattığını öğrenmiştim. yani mutlu insanlar aptaldır diyerek mutluluktan kaçmanın lüzmu yok.

ikisi de mutlu. olan orta akıllılara oluyor garibanlarım.
aptal olanlar zaten aptal,mutsuzluğa bile yaklasamayacak kadar hem de.
e akıllı olanlar da zaten akıllı olduğu için mutsuzluğun kapısının önünden bile geçmeyecektir.

artık herkes mutsuz herhalde.

mutsuz olduğu için akıllı olduğunu sananlar çoğunlukta olsa da yok kankiler siz bildiğin orta zekalısınız. aptallar zaten mutlular akıllı olanlar da zaten bir şekilde kendini kurtardı olan bize oldu

aptal mı yoksa akıllı mı olduğuna nasıl karar verir ki insan?
işim var, toplumsal normlara uyuyorum. araştırmayı seviyorum. pratik zekalı bir insanım.
hep başkalarına değer verdim. hiç olmayacak insanları hayatıma soktum. olmayacak insanların ardından ağladım. aptalca sistemsel hatalar yapıp işimi kaybettim.
kendimi savunamadım.
aptal mı akıllı mı olduğuna nasıl karar veriyor ki insan?
mutluluktan bahsetmeden önce bunu açıklığa kavuşturalım sonra neden bu kadar mutsuzuz ona da el atarız.

“partinin dünya görüşü, onu hiç anlamayan insanlara daha kolay dayatılıyordu. her şeyi yutuyorlar ve hiçbir zarar görmüyorlardı çünkü tıpkı bir mısır tanesinin bir kuşun bedeninden sindirilmeden geçip gitmesi gibi yuttuklarından geriye bir şey kalmıyordu”
demiş orwell abimiz.
aptallar bilinçsiz şekilde mutludur. ben canımı da yaksa aptal olmamayı seçerim.

zekiler mutlu olsaydı einstein mutluluktan ölürdü.

zeka ile mutluluk ters orantılıdır.

zeka mutlulukla ters orantılı değildir. zeka,imkan doğrultusunda mutlulukla ters orantılıdır. mesela bir fikrim var fakat maddi yetersizlikten dolayı gerçekleştiremiyorum bu bana acı verir fakat param ve fikrim var düşündüğüm fikri gerçekleştirebiliyorum bu beni mutlu eder.

zeka ile mutluluk doğru orantılıdır. aptal olunca mutlu olduğunu bile anlamaz insan bence. bence de sence.

aptallar genellikle daha mutlu oluyor.

zeki olmak veya olmamak aslında tek başına mutlu olup olmamayı belirlemiyor. eğer zekiyseniz başta aileniz ve sosyal çevreniz sizden büyük adam olmanızı bekliyorsa siz de bu beklentinin altında eziliyorsanız mutsuz olabiliyorsunuz.

diğer yandan zeki insanların bilişsel kazanımları olması daha kolay oluyor çünkü çoğu daha okula başlamadan okuma yazma öğreniyor ve daha çok kitap okuyup kendilerini tatmin edecek farklı yönleri fark ediyor. bu da zamanla sadece kendi gibi olanlarla birlikte olma ihtiyacını doğuruyor.

kendi gibi olmayanlara tahammül edip mutlu olanlar yok mudur elbette vardır ama zorunlu kalmadıkça kendi gibi olanları aramaya eğilimli olduklarını düşünüyorum.

orta ve alt zeka grubu da eğer hayatını idame ettirecek kadar para kazanırsa mutsuz olmaz bence.

valla ülkem koşullarında sadece deliler mutlu. onların da niye delirdiği aşikar.