arkadaş zekai özger

ben çok deniz oluştum canım
çok sandallar yüzde kuytularımda
ama ben hiç bir denizde yüzmedim
hiç bir güneşte oturup bacaklarımı yakmadım
yüzmeyi bilmem
denizi sevmem. çünki yüzmeyi bilmem
sağ bacağım topaldır benim ve incelmiştir
onunçin incedir yüreğim
onunçin aksarım hayata ve denize
yeryüzünün güneş renkli mayosu bile
giyince sırıtır bacaklarımda
ah benim ostomyolit kokan sağım
mayoyu ve denizi kurdeşen renkli bir balon gibi
bir sandalın dümenine bayrak diye asan sağım
çürümüş kemik ve irin kokularından
balıklara gübre diye sarkıtsam seni
balıkçıların ekmeği ile mi oynarım ben
şimdi bir şiirin en tehlikeli yanıdır
karaburunla ostomyoliti birleştirmek
ağzının kıyısına çadır kurup
sarı kuş yazılı bir sandalla balığa açılmak
söyle hangi şiir becerebilir bunu
güneşin delik delik ördüğü bir ağı
daralıp genişliyen bir sünger gibi
şehvetle içine çekerken deniz
hadi yalnız ikimizin denizine
yüzmece oynamıya

kadere inansaydım sana inanırdım düşürmem sigaramın ucundaki külü ben
öyle kırık bakma bana

caddeler nasıl da genişliyor
sana bunu söyleyecektim
bileyli bir makas vardı yanımda sana bunu söyleyecektim

hadi kes büyüyen tırnaklarındaki kiri sana bunu...

oyy nasıl söyleyebilirim
deliren sevdamızın kısrak huyunu elimi tut tuttururlar
o kadarına izin verirler
kahreden bir ayrılığın çılgınlığı değil bu
bir isyanın kelepçeleşmiş resmidir parmaklarımız
sen içerde ben dışarda...
oyyy mahpusluk mahpusluk...

göğü kucaklayıp getirdim sana kokla açılırsın
solmuşsun benzin sararmış
yorgun bir işçinin
yüzüne benziyor yüzün
öyle bükük bakma bana

çam kolonyası getirdim sana
kentli dağlıların haklı sevdasını bolu ormanlarından çarpan
bir koku sanki köroğlunun
ter kokusu aman kokusu
billah kokusu canlarım

canım benim
üzme kendini bu kadar
sana umudu öğretemeyenlerin suçu mu var
bak yeryüzü ne kadar geniş ne kadar dar.

arkadaş zekai özger/ sevdadır/ s/ 121

ankara üniversitesi siyasal bilgiler fakültesi basın yayın yüksek okulu'ndan mezun oldu. trt'nin ankara bürolarında çalıştı. 1970 öncesinde okulunun polislerce basıldığı bir gün, çıkan olaylarda başına ağır darbeler aldı. aradan yıllar geçtikten sonra 5 mayıs 1973'te sokakta ölü bulundu. beyin kanamasından öldüğü belirlendi. arkadaşları, ölümünü okulun basılması sırasında başına aldığı ağır darbelere bağladılar. dergi ve gazetelerde yayınlanan şiirleri ölümünden sonra "şiirler" adlı bir kitapta toplandı (1974). daha sonra aynı kitap "sevdadır" adıyla mayıs yayınlarınca mart 1988'de yayınlandı. şiir yazdığı yıllardaki üniversite ortamının da etkisiyle ölüm ve cinsellik konularını sık sık işledi. çoğu arkadaşının aksine dönemin sert siyasi şiir geleneğine uymayıp kendi yalnız yolunu oluşturduysa da ölümünden sonra adı akıllarda kalan arkadaşları değil o olmuştur. tahir abacı'nın da dediği gibi en çok da arkadaş'a yakışmıştır bu kimlik.

arkadaş zekai özger adına, izmir'de mayıs yayınları tarafından 1996'dan bu yana her yıl şiir ödülü verilmektedir.

bir gün ansızın yiter dostlar ve sevgililer etin ve kemiğin sıcaklığıyla solar sevdalar

işte o gün her şey ölür