aşık olmak nasıl hissettiriyor sorunsalı

aşık olmak zor bir duygudur. bana göre bir defa yaşanır ve o ilktir. bir daha olur mu bilmiyorum.

en büyük boşluğun doldurulması, illüzyon gibi geliyor. ama ille de şart mı? sorusuna ise, hayir diyorum… insan başka meşgaleler buluyor en tabii.

yaşanılan aşka göre değişir. kimi bulutlarda uçarken kimi çöllerde gezer.
kişiye görede aşık olunan kişiye görede değişkendir.

poyrazcim karayel gereken cevabi vermis

bulutların üstünde gibi, düşmekten korkar olmuş ama yine de manzara seyre değer. anın tadını çıkarmak lazım.

çirkin olduğunu bilsen bile kendini güzel görüyosun. değerli, özel hissediyosun. sonra kalbine bıçağı saplayıp uçurumdan atıyolar.

kişiden kişiye farklılık oluşturuyordur diye tahmin ettiğim durum. genel olarak benzer olan şeyler vardır, ya da benim 'aşk'tan beklentim bunlar olabilir. görsellerle anlatıyorum hemen.*


herkesin bildiği gibi içinde kelebekvari şeylerin uçuşması. yani direkt pırpırlanma hissi diyebiliriz.*



güvenli bir liman, sırtınızı dayayıp yüklerinizi paylaşabileceğiniz bir omuz. "omuz omuzdur, dostlarım da bana yetiyor" demeyin, herkes bir süre sonra kendi hayatının aşkıyla devam ediyor çünkü.




dinleneceğiniz bir göğüs kafesi. "seni içime saklayasım geliyor" da olabilir tabi.


en önemlisi; emek. birinin sizin için çaba gösteriyor olması çok güzel bir şey olsa gerek.



son olarak uçuyor olmak. hatta bazı rivayetlere göre bu "uçuyormuş gibi hissetmek" cildi güzelleştiriyormuş. en doğalından cilt bakımı işte.*


genel olarak bunlardır. "daha ne olsun özözünedanışır yığmışsın bir sürü şey" dediğinizi duyar gibiyim, demeyiniz lütfen. aşk aşk deyip duruyoruz, beklediğimize değsin yani.*

bağımlı hissettiriyor.

bir geyşa ne hissederse onu hissettim. böyle yıkıklık olmaz olsun. beni yıllardır seven insanlara dahi yapmadığım hizmetin her türlüsünü * elin adamına yapmıştım. böyle bir aptallık olmaz olsun. kendimi değersizleştirdiğim, küçük düşürdüğüm bir dönemdi. iyi yönden bakarsam bana aşk yaramıyormuş onu görmüş oldum. bir daha da asla bulaşmam, benim yolum mis gibiymiş yaa kıymetini bildim.

net aptal.
belkide bu yüzden hoşumuza gidiyor. yaşam boyunca hayatta kalma güdüsüyle tilki gibi gezinirken birden sarfedilen tüm bu enerji askıya alınıyor* işte tam olarak bu yükün aniden omuzlarımızdan kalkması ayakları yerden keserek devasa bir mallık havuzunda yerçekimsiz zamanlar yaşatıyor. düpedüz ahmaklık fakat şart.

biraz hafif, biraz mutlu az buçuk karamsar çok fazla duygusal.

bilmiyorum. ama hayran olduğum kadınlara karşı bir çeşit aşk duyduğumu söyleyebilirim.

bunu da en anlaşılır ifadeyle, hayranlıkla sevmek olarak açıklayabilirim.

benim aşk bildiğim ve aşk diye yaşadığım duygu en fazla bu olabilir.
bundan daha başka ya da büyük diyebileceğim bir aşka düşmedim.
istemem de zaten.
korkarım. belki de anlamam öylesinden.

aşkta insanla birlikte değişen.
insanı her yaşta ayrı etkileyen her yaşta ayrı bir heyecanı zevki acısı olan. küçük bir çocukken yaşanılan aşkla şimdiki zamanda yaşanılan aşk aynı değil. isim aynı duyguları farklı.
bazen daha olgun bazen eski aşklar daha masum saf.
tecrübesizken aşk daha aşk. bilinmeyen bir şeyi yaşamak tatmak gibi.

sevmek sevilmek güzel işte. insan karşısındaki için bir şeyler yapmak istiyor. ne yapabilirim.
çiçek sepeti hediyeleri de eskidi. insan değişiyor aşkla . hayatına birini dahil ediyor. birinin hayatına dahil olmak istiyor. hayır çarşıya çıkarken kime haber vereceksin. vermek istiyorsun.
aha uyudum . aha kalktım.
aha kalktı mı. yemek yedi mi.
böyle bir şey işte.
bir insanın yüzü gözünün önünde duruyor. hafif bir sırıtma durumu yüzde.
hayaller . hayaller kuruyorsun ve gerçekleşmesi için uğraşacağın hayaller.
sanki tüm dünyada bir o bir sen varsın.

bokmuşsun da sineğini bekliyormuşsun gibi. mide bulandıracak kadar aciz, beğenilmeyi umacak kadar zavallı.

“nasıl bir his biliyor musun?
oda geniş ama sığamıyorsun,
bak kapı orada ama çıkamıyorsun,
pencere açık ama nefes alamıyorsun,
bir şeyler düğüm düğüm dizilmiş boğazına,
ama ne yutabiliyorsun ne atabiliyorsun…
sorarsan eğer ‘hayat nasıl’ diye,
‘tatsız tuzsuz ekmek gibi’ dersem, anlar mısın?”

iki dakika önce kahvede arkadaşlarla batak oynarken " koz atma lan a...... koduumm " diyen adamı , sevdicekten telefon gelince " iyiyim aşkım arkadaşlarla sohbet ediyoruz" moduna sokan bir olaydan bahsediyoruz.

20 yıl sonra bu diyalog " çoraplarını sehpaya bırakma " veya " ya bi sus da iki huzur bulalım " şekline evriliyor.

belirsizlik hissi.
yaşanmamış veya hissedilmemiş şeylerin izahı olmaz.

midede 100 tane kelebeğin boğuşması gibi bir his. bir de kalbini birisi boğazlıyormuş gibi bir his. az sakin ya.

bok gibi hissettiriyor, kontrolü kaybettiriyor. saçma sapan hulyalara daldırıyor. tarlabaşı bonzaisi gibi. gençlerimiz kesinlikle uzak dursun.