aynaya bakılınca hissedilen şey

mutsuzluk.

thomas shelby abimiz gibi cuuara dumanını gökyüzüne üfleyip sinkafli cümleler kurma isteği duyuyorum.

aynaya bakınca kişsel bakım geliyor aklıma gidiyim bi saçımı yıkayım :)

aynadaki aksim, gölgem, bir de ben.
var mıdır, yok mudur onlar sahiden?
aşina değiller çektiklerime;
içlerinden biri gelse yerime.

ben bir gölge olsam, yahut bir hayal,
onlar gibi hissiz, onlar gibi lal.
olsa bütün ömre bedel bir lahzam;
var görünsem, onlar gibi yok olsam!

naifliğimi alıp götürdüler.
bütün iyiliğimi, güzelliğimi çekiştire çekiştire
kaba saba tahammülsüz agzı bozuk çirkin biri oldum..

bulantı...(jean paul sartre)

şu şiiri hatırlatıyor.

ben miyim

allah’ım aynada gördüğüm bu yüz,
bana benzemeyen cisim ben miyim?
yüzümü çizgiler sarmış düpedüz,
saçları ağarmış resim ben miyim?

eski albümlere baktım şöyle bir,
hemen hepsi, bittiğimin resmidir,
bu hale gelmemin, sebebi nedir?
tek suçlu kader de, masum ben miyim?

nerde deli çağım, hani dinçliğim,
gözümde tütüyor, tüm sevinçliğim,
nerde çocukluğum, nerde gençliğim,
resimlerde kalan, besim ben miyim?

deli kan derlerdi, coşardım o an,
serseri derlerdi, taşardım, o an,
hayatım masaldı, aşklarım roman,
o dillere destan, isim ben miyim?
mehmet çakır

pek bir şey hissetmiyorum. her gün gördüğüm müthiş insan. ve insan her gün bal börek yese sıkılıyor.

(bkz: yalnız tahtında otur dur o zaman)

ben şok.

lens taktığım zamanlar kim bu gözlerindeki yabancjsjs.

eskiden aynaya baktığımda, mutsuzluğuyla bana ait olduğuna emin olduğum bir surat görürdüm. bugün aynaya baktığımda kendimi zor tanıyorum. son yıllardaki mutluluğum da dahil olmak üzere her şey çok farklı geliyor gözüme.

artık bana yabancı bir suratım var ama kendisi çok mutlu. eskiden tanıdık ve mutsuzdu.

bugün tam olarak bunu düşündüm. mutlu suratıma alışmam zaman alacak ama alışacağım umarım. o üzgün ifade bana yabancı olacak bir süre sonra.

sabahları zorla kaldırılıp aynaya bakınca ben

bakmamaya özen gösteriyorum

afeti devran mübarek tü senin güzelliğine

neredeyse bu şarkı çıktığından beri
kız sen ne güzel
ne güzel gülüyorsun
diyorum.
canım mustafa sandal ya.
bu şarkıyı tüm güzel kadınlara söylemiş olabilir.
sağ olsun.
open.spotify.com/track/78Pk...

hemen hemen şöyle bir şey;

erzurum'un bir köyünde, ne köylü, ne de köyün şıhı o güne kadar hiç ayna görmemişler. ilk defa gördüğü aynayı alıp bakan köylülerden biri, aynada gördüğü suratı ölen kardeşi zannedip, söylene söylene ağlamış:
- vay benim zavallı gardaşım, vay benim zavallı gardaşım!..
sonra da aynayı koynuna alıp uyumuş. koynunda ayna ile yatan adamı görünce şüphelenen karısı, kocasını uyandırmadan aynaya alıp bakınca, aynada bir kadın yüzü görmüş. kocasının kendisini başka bir kadınla aldattığını sanan kadın, ellerini dizlerine vurarak ve heyecanla söylenerek ağlamaya başlamış:
- herifim, beni bir karıyla aldatır!.. herifim, beni bir karıyla aldatır!..
zavallı kadın köyün şıhına gitmiş ve aynayı göstererek kocasını şikâyet etmiş:
- şıh efendi, benim herif beni bir karıyla aldatır!..
şıh aynayı alıp yüzüe tutmuş ve demiş ki:
- bacım, bu bir karıdan ziyade gavata benzir!..