babalar günü

6 gün kalmasına rağmen evde hala bir hareket sezmediğim gündür.
herhalde hepsi ayrı ayrı hediyeleri aldılar, sürpriz yapacaklar.
*

yıllardır yani kendimi bildim bileli babalar gününden nefret ederim. çünkü hiçbir babalar gününde benim babam yanımda olmadı . gerçi benim babam çoğunluk benim yanımda olmadı da
ezcümle ben her babalar gününde ağlarım nefret ederim hepinizden.

babamı ne zamandır öpmedim, öpemedim.

sanırım en son, yıllar önce o çok içtiğim bir gece, asansör bozukmuş apartmanda, yolda yürümekte zorlanıyorum zaten, 9 kat merdiven çıkmak çok zor olacaktı biliyorum. birkaç kat sonra, babam geldi bana destek olmağa, demiş herhalde bu çıkamaz şimdi bu kafayla.

birkaç basamak sonra durdum, babamı öptüm, gözümden yaş süzüldü.

ben babamın sıkıntılarında çalacağı ilk kapıyımdır da, annem yazdı ben unutmayayım diye, babalar gününü.

sevgililer günüymüş anneler günüymüş sevmem ben, bir babalar gününü severim. o da, normalde yeteri sevgiyi gösteremediğimden.

bende özel gün mefhumu yoktur, hani derler ki, bu kadar ince bir adam ama bak bugünü unuttu. ben genelde içtiğim için, gün filan kayıyor bende.

babamın olmadığı bir gün tahayyül edemiyorum. bir akşam otururken mutfakta, içerken ben, saat 23:00 sularında kapıyı açıp girmezse içeri, "barbunya yok mu? ben muhakkak barbunya yerdim içerken..." demezse, "oğlum..." deyip başlamazsa nasihatlere, sohbetlere, işte o gün çok ağlarım.

babamın tişörtü azmış, belki kalmamış, bir taneyle kalmam elbet.



birkaç babaya daha güzellik yapacağım, ben madem olamadım, olanlara kıymet göstereyim, tebrik edeyim.

altınyıldız markasının şu videosunu koymuştum dün, tanım yok mok diye silindi. benimde tamda bu yaşlarda iki kızım var, che'ye benzetirler beni, hayran hayran beni izlerler çaktırmadan...
solo gösterisi varmış balerinimin, gelemiyorlar bu pazar neyse babamın el yapımı şarabıyla kutlarız bizde.

bu sene canımı acıtacak gün.
insanın babasının yaşaması ve evlatlarının babasının yaşamaması..
hayat...

babamın babalar gününü hiç kutlamadım. bilmiyorum önemsiyor mu, hiç bişey söylemediği için anlayamıyorum, bir babam var sözde ama yok da gibi.

yoğun bakımda şu anda 3 gün önce yüksek tansiyona bağlı beyin kanaması geçirdi. hala uyuyor. yarın muhtemelen beni duymayacak ve görmeyecek ama yanında olacağım her zaman olduğu gibi. belkide bu babamın, babalar gününü son kutlamam olabilir. hayatım boyunca verdiğim her kararda bana destek oldu. bana destek olurken tek bir lafı vardı.''boynumu öne eğecek bir davranışın olmadığı sürece hep arkandayım'' ben de bu yaşıma kadar o'nun boynunu öne eğdirmedim. çocuklarımı büyütürken hep o'nu
örnek aldım. sanırım bu konuda başarılıda oldum. sen benimle nasıl bir babadan çok fazlası isen ben de çocuklarıma karşı öyleyim. umarım daha nice babalar gününde elini öpmek nasip olur. bu güne kadar benim için yaptıklarından dolayı sana minnettarım. seni çok seviyoruz.

babası bir gölgeden ibaret olanlar için herhangi bir önem arz etmeyen gündür.

evvet içinde olmak istediğim ama bur türlü nasip olmayan gün olan babalar gününüzü kutlarım muhterem babalar.
benim iş uzun, evlen, çocuğun olsun ve baba ol. şu an büyük bir hayal olmaktan öteye gidemeyen bir umut benim için. belki bir gün olur saygıdeğer sözlük. çok istesem de olmadı, çok istersek olur diyemeyeceğim o sebeple.

dün balerinim aradı... baba bana para yollayabilir misin? ne oldu kızım? sana hediye alacağım da...
yerimmmmmmmm.

uzun yıllardır kutlayamadığım bir gün olsa da, kutlandığım gündür.

"olsaydı da ben de elini öpebilseydim" dediğim günler çok oldu geçmişte. can bedende olduğu sürece daha da çok olacak gibi görünüyor.

sağlıkla yaşayın babalar.

yaşınız ilerledikçe "babamla gezmeler" adı altında komik komik paylaşımlar yaptığınız dönemlerden yavaş yavaş etraftaki baba ölümleri dolayısıyla babanızı paylaşmayı ufak bir otosansür ile iptal ettiğiniz gündür.

baba figürüne bağlı olup, babasını kaybetmiş sevgili dostlarım, büyüklerimin başı sağolsun tekrardan. yazarken bile gözlerim doldu, bir de babasını erkenden kaybeden, baba sevgisinden geride kalanları düşünmeyi kafamda engellemeye çalışıyorum ki günüm kötü geçmesin. daha önce ebeveyn şansının insanının hayatını nasıl değiştirdiğini anlatmıştım. bir de onların kaybı eklenince iş daha değişik boyutlara gidiyor. baba figüründen eksik kalan insanların dünyada olduğunu bilip hayatımdaki olumsuz durumları minimize ediyorum. bu şekilde hiçbir şeyi kafaya takmamayı, gidenin arkasından "go f*** yourself" demeyi öğrenmiş bir insanım.

hayatta hiçbir sevgi figürü anne ve babanın yerini dolduramaz.

benim için kapitalist sistemin diğer uydurduğu günlerden biri daha. baba dediğin senede 1 gün baba değildir. hediye alınacaksa sadece o gün olduğu için alınmamalı.
ve daha birsürü şey.

dün gece 12'yi geçince kutladım. zira bugün babamı göremeyeceğim. ses tonum falan miniş ve yaramaz arası bir çocuk gibi babaaa... babalar günün kutlu olsun. olarak çıktı. akşama da bakacağız artıkın.

edit: sözlükteki babalarımızın ve adaylarımızın da babalar günü kutlu olsun.

benim de babalar günüm kutlu olsun.*

eski sevgililerimin babalar gününü kutlarım.

başta iko olmak üzere sözlükte bulunan tüm babaların babalar günün kutlarım.

baba olmuş olan çoğu türk erkeğinin babalık pozisyonunu tam olarak sahiplenemediğini görmek beni üzüyor. babanın sevgisi anne sevgisinden farklı, anneye nazlanabilirsiniz, herşeyi isteyebilir istediğinizi de alabilirsiniz. baba (elbet gerçekten ordaysa) sizi kapsar, sınırlandırır, meydan okur, gerektiğinde şevkat de gösterir. babalar, çocuklarınız için büyürken orada hazır bulunmayı ve acımasız dünyaya göğsünüzü germeyi ihmal etmeyiniz. işte öyle babaların günü kutlu olsun. her limanda başka çocuğu olan, ben para kazanayım da çocuklarla annesi ilgilensin diyenlerin o kadar da kutlu olmasın diyorum.

babalar günü deyince aklıma hep bu reklam geliyor. babam gelmiyor çünkü hatırlamıyorum*

cocuguyla cocuklasabilen; sevgisini, guvenini, destegini gostermekten cekinmeyen, yeri geldiginde kahraman, yeri geldiginde sirtina dayanilan bir guc olan ulu cınarlarin babalar gunu kutlu olsun.

cok zor meseledir hakkıyla baba olmak/babalık yapmak. ölene kadar bir cocugun hem gölgesi, hem guvenli limani kalmak. kendine yetecek gucunun kalmadigi zamanlarda bile evlat icin dimdik durmak hayli zor olsa gerek. . .
boyle guzel babalara her daim gurur kaynagi, onurlu cocuklar nasip eder umarim yaradan.