babalar günü

baban giderse;
başı dumanlı dağın gider
atan gider, sırtın gider
çınar ağacın gider yaslanacak yer bulamazsın…
baban giderse
darda sana yetişen elin gider
aklın gider , canın gider
şu dağlanmış yüreğinde
çocuk kalan yanın gider
baban giderse
öpülecek elin gider
bayram gider…

can yücel

bütün bu dünyadan göçmüş
babaları rahmetle anıyor, hayatta olanların yaşarken değerlerinin bilinmesini diliyorum....

tüm sözlük babalarının günü kutlu olsun.

anneler günü kadar değer görmese de yine de önemli bir gündür. hatırlamanız bile yeter babalara hemen duygulanırlar.

öncelkle kaybettiğim çok kaliteli, adam gibi adam olan sevgili babamın ve hep beraber tüm babaların babalar günü kutlu olsun.
başlığa gelmişken kendiminkini de kutlayayım bari.

fatih kısaparmak sağcı bir kişilik bu yüzden pek dinlemem.
ancak yiğidi öldür hakkını ver '' baba '' konusunda yapılmış en güzel şarkılardan birisini oğlu kaan' la birlikte söylemişler.
kolumda diklenmedik tüy bırakmaz bu şarkı. ben de tesadüfen haberdar olmuştum bu şarkıdan. klipde de zaten stüdyodaki herkes ağlamış.

sözleri eşi şebnem hanım' la yazmışlar bestesi ise fatih kısaparmak' a ait.

cebinde yok parası,
bafra'dır cigarası...
6 çocuk büyütmüş 1 işçi maaşıyla,
adam gibi adam,
o adam benim babam...

bilmediklerim çoktur muhtemelen de bildiğim iki baba var sözlükte; kelenderis ve viva zapata.

önce onların sonra "baba" gibi baba olan ve baba olmadan bütün çocuklara şefkat duyan, güven veren, sevgisini, ilgisini esirgemeyen herkesin babalar gününü kutlarım.

"ben hayatta en çok babamı sevdim" *

ben de!..

hayatta ben en çok babamı sevdim
hayatta ben en çok babamı sevdim
karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
çarpık bacaklarıyla ha düştü ha düşecek
nasıl koşarsa ardından bir devin
o çapkın babamı ben öyle sevdim
bilmezdi ki oturduğumuz semti
geldi mi de gidici
hep hep acele işi
çağın en güzel gözlü maarif müfettişi
atlastan bakardım nereye gitti
öyle öyle ezber ettim gurbeti
sevinçten uçardım hasta oldum mu
kırkı geçerse ateş çağrırlar istanbul'a
bi' helallaşmak ister elbet di mi oğluyla
tifoyken başardım bu aşk oy'nunu
oh dedim göğsüne gömdüm burnumu
en son teftişine çıkana değin
koştururken ardından o uçmaktaki devin
daha başka tür aşklar geniş sevdalar için
açıldı nefesim fikrim can evim
hayatta ben en çok babamı sevdim

"-babasız kızlar balosu-
bu davette topuğunuzun ya da kanadınızın
biri kırık olmalı
bu şartı yerine getirmeyenler
kırık ön dişler ya da deşik ciğerlerle de
katılabilirler.

uzun hazırlıklardan geçtik biz
uzak diyarlara uçtuk: başka çaremiz yoktu
babasız kızlar korosu:
babamız bizi sevmedi
çirkiniz! çirkiniz!
zır deliyiz. güzeller güzeli şüphe
kır kalbimi, alışığım ben
yeşil gözleri babamın: gözleri zehirli yosunlardandır
ince ince proje dokur, gürcü soğuk ve mağrur
babamı hiç görmedim - ki onca yıldır

bu baloya davetli kızlar
babalarının cenazesinde bulunmayacaklar

niye seveyim seni
babalarının terk ettiği kızlar, kötülüklerinde cömert
aşklarında hazin ve güvenilmezdirler

babasız kızlar korosu:
babamız bizi sevmedi
öyle birşey koptu ki içimizde
bütün kötü kadınlar bizden sorulur
kaçmayı biliriz biz en iyi
ey cesur ey sevgili sıkıysa bak gözlerime
taşa çeviririm seni, mum gibi eritirim
çocukluk acıları pazılarımdır benim
ah ben ne güçlü ne unutkanım bilemezsin.

balomuz gece yarısını geçe başlayıp
canımız isteyince biter

kandırdur arabalarıyla dolanmayız biz
cam kırıklarında dans etmek varken
babasız kızlar korosu:
küfredip kavga çıkarırız
çirkiniz çirkiniz çirkiniz
babamız bizi sevmedi
cümlenizin hakkından geliriz
yaralarımıza şap dökerek büyüttük kendimizi
göçebeyiz; talan eder tüyeriz
hayat, baskınımıza mazur bir davet yeridir
arka kapıları tekmeler içeri gireriz
yaklaşma yakarım, dumanını üflediğim gibi
keyfime bakarım

ön kapıdan ve sırayla
buyrun kibar hanımlar beyler
babanız sizi sevdi de ne oldu?
korkak,kör ve bok gibisiniz."
perihan mağden.

evladını seven, arkasında dağ gibi duran ama yüreği yufka olan, evladının annesini el üstünde tutan, evini yuvasını seven tüm babaların ve, babası vefat ettiği için kardeşlerine babalık yapan fedakar, sevgi dolu, koruyan kollayan abilerin de babalar günü kutlu olsun. vefat eden babalarımıza rabbim rahmet eylesin. yattıkları yer incitmesin.

bir de, bu özel günü babasıyla mutlu mesut kutlayabilen varsa ne mutlu ona ama kimsenin gözüne gözüne sokmadan, yarası olan insanları incitmeden bunu yaparsak çok güzel olur. küsler için bir fırsat aslında bugünler ama kimseyi de yargılamamak gerek; herkes kendi yaşadığını bilir. yüreği yaralı evlatlara da ayrıca selam olsun.

bari şu gün bir iyilik yapın ve uzun süre görüşmüyor iseniz, babanızi arayıp bir merhaba deyin. çünkü bir gün burada olmayacak. babalarımızın kıymetini bilmeliyiz. babasız anasız kalmak kadar kötü bir şey yok şu hayatta...

oğlum ve eşim sayesinde şu fani dünyada benim de bir günüm olduğuna yıllardır inandırılmaya çalışılıyorum..( ama bir yandan da farkediyorum ki, bu gün meselesi ciddi ciddi ilgililerinin kafasını karıştırıp işe yarayan bir "şey". cidden iyi düşünülüp kurgulanmış kesin. hani ben bile, unutsalar üzülecek aşamadayım.)
tüm özel günleri kaldıralım, hodri meydan ben feragat ediyorum var mısınız bile diyemiyorum/diyemedim ona yanarım (tabii ki gülüp geçer reddederler o başka da, kendi uyduruk günümden vazgeçememek koyuyor insana yav.)

teşekkürler. tüm diğer babaların da kutlu olsun.

babalar günü bir kutlama değil de sanki bir hatırlatma günü. adı da "aman tanrım, babalar gününü unuttuk günü "

biz babayı almışız bir de kutlayacak mıyız?