başa gelen iğrenç olaylar

gerçekten çok iğrenç. bir süredir evde böcekler gezinmekte. bir ara ilaçladım ama çözüm olmadı. bütün evin tamamen ilaçlanması ve kedilerimle bir iki gün bir yerde kalmak şart oldu çünkü az önce sabah kahvemi keyifle içerken içine ne ara girdiğini anlamadığım böceği görmem felaket oldu. midem ve sinirlerim çok kötü hala, lanet olasıcılar.

bir gece hasta bir buzağı vardı kış günü baytar baktı etti işte akşamdan neyse her şeyi yaptım buzağı için ama gecesi vefat etti , ben de ceset orta yerde durmasın diye bir çuvala koydum sabah gömeceğim tabi gece 2-3 civarı sesler duydum köpek sesleri çıktım dışarı bi baktım köpekler buzağıyı yiyor iki bağırdım vs köpekler kaçtı ama içi açılmış hayvan leşi orada çuval parçalanmış neyse eldiven giydim ve o leşi tekrar çuvala koydum o anlardaki koku çok çok iğrençti.

sahiplenemediğim bir olayım var, hazır anonimken yazayım.
lisedeyken bir kahvaltıya davet edilmiştik, ama öyle böyle değil. aklına gelen ve gelmeyen her şey var. oturduk saatlerce yedik, bir buldum deyip midemizin canına okuduk. o sıralarda da mezuniyet hazırlıkları var, kıyafet denemeye gidelim diye fikir birliğine vardık. ben kabine girdim denemek için üstümü çıkardım ama öyle bir kusmuşum ki kabinin dışı dahil mağaza büyük oranda nasiplendi. herkese rezil olduğum iğrenç bir anımdır. uzun zaman utandım şimdilerde gülerek anlatabilirim.
buradan didaktik bir çıkarım yapmak gerekirse; ne kadar rezil hissedersek hissedelim bir gün gülerek hatırlayacağımız için canımızı sıkmayalım.

halı sahada yere tükürmeye çalışan dayının ayakkabıma tükürmesidir.
sonra samimi şekilde affet yeğenim deyince yumuşadım ama iğrenç olay olarak hafızamdadır.

uzun zamandır kafalamak için uğraştığım hatun kişisi ile buluşmaya giderken yanımdan geçen eski kasa bir şahin'in pantolonuma çamur sıçratması. sonra bide camdan elini çıkarıp kusura bakma işareti yapmaz mı köpoğlusu? *

hasta yatağının kenarındaki hastanın işediği idrar torbasını görmeyip yatağa dayanmam sonucu üstümün, ayakkabılarımın idrar olması.
bir kere de nöbette akut gastroenterit olup defalarca kusmak, tuvalete gitmek yetmezmiş gibi hastaya yetişeceğim diye tuvalete yetişemeyip altıma s*çm*şl*ğ*m var. o günden beri markete bile gitsem korkudan yedek kıyafet koyarım çantama.

midemi kötü üşütmem sebebiyle uzun süreli otobüs yolculuğumda 7-8 kez kusmuştum.ders kaydı var zorunlu gitmem de gerekiyor. ne yolda inebiliyorum ne de geri dönebiliyorum.özellikle yanımda oturan ve yakın olan tüm yolculardan çok utanmıştım. elimden de bir şey gelmiyor.bitip bitip tekrar başlıyor,rezaletti.
girne asker hastanesinde refakatçi kaldığım günlerde(emir üzerine) gördüklerim de iğrençti.hasta askerlerle tuvalete gir,kusana poşet tut vs...

kuskus yerken hapşırmıştım ve sonrasında tüm kuskuslar ağzımdan burnumdan çıkmıştı evet burnumdan.

şimdi size asla unutamayacağınız bir hikaye anlatıcam içtiğim kahvenin içinde sert kahve parçacığı kalmış bir türlü erimiyordu dilimle eziyorum ağzımda döndürüyorum yok bana mısın demedi dişimle ezeyim dedim bir ekşilik heralde kahve bozuldu farketmedim derken ağzımdan çıkarıp bakmamla ezilmiş karıncayı görmem bir oldu.karıncalar ekşidir.

ıki ay önce oldu bu olay. o kadar hastaydım ki ayağa kalkamıyorum resmen. midem suyu bile kabul etmiyor. ailemin zorlaması ile hastaneye gittim. işte doktor kan vb alınsın dedi. hemşire geldi daha stajyermiş bu arada, damarımı bulmak için sürekli vuruyor koluma benim içim çok kötü oldu. en son damarı buldu tam kanı alırken şey diye bağırdığımı hatırlıyorum, kusucam ben benim beynim gidiyor. o böbrek tabaklardan iki üç tanesini harcadım. hemşirenin yüzüne baktığımda o kadar korkmuş duruyordu ki keşke biraz sakin olsaydım dedim kendime. uf hala utanıyorum

ayrildigim kadin dikkatimi cekmek durtulerimi uyandirmak ve barismak icin onumde bildigin domalmisti. duygu somurusu yapmak icin, vefat eden babasini kullanmisti. bir insan daha ne kadar asagilik olabilir bilmiyorum.

usta birliğine yeni gitmiştim
tabi bilen bilir, askerler seçilmediği sürece ortada boş boş gezer, her gelen üst devre de alir istediği işi yaptırır.
ben de öyle dolanırken, kazan dairesi başçavuş beni çağırdı. " olum gir şu çukura, sana uzatılan boruyu ileri doğru ittir " dedi.
ben de hiç soramadım tabi, acemiyim.
aga boruyu iteledim iteledim, birden " böff " diye bir ses geldi akabinde gırtlağıma kadar lağıma battım.
başçavuşa ana avrat küfrettim, herif duydukça güldü.
lanet olası iğrenç bir anımdır.