bir insan sevmekten neden korkar sorunsalı

evvela bu bir sorunsal değil gayet haklı bir tutumdur ki biz buna hayal kırıklığı diyoruz.

bugün üzerinde düşünürken, denk geldiğim bu tweetle aydınlandığım mevzu.
böyle yapanlara gelsin,
ah o sınırlar ah o sınırlar...

acıdan kaçan mutluluktan da kaçar.

(bkz: bağlanma sorunu olan erkek)
(bkz: bağlanma sorunu olan kadın)
(bkz: güven problemini kimseye güvenmeyerek çözmek)
(bkz: kendime saygım var davranışları)

ya kötü tecrübeler edindiği için
ya da kibirli olduğu içindir.

kibir de insanı sevmekten alıkoyar.
çünkü seveceği kişinin sevgisini hak etmediğini düşünür.

sevgi beraberinde biraz zaafiyeti de getirir cunku. ınsan sevdiginde onu farkli bir kefeye koyar ve daha ust bir deger bicer. o kisisi farkli olur kisaca. bu farklilik ve sevgi derecesi arttikca sevilene karsi koyulan mesafe, oncesinde orulmus duvarlar gunden gune erir. eridikce de savunma sistemi zayiflar. o yuzdendir zaten insan en cok sevdiginden yaralanir. e bunun bilincinde olan insanlar da korka korka sever. yeri gelir kaybetmekten korkar, yeri gelir incinmekten ve incitmekten korkar. yani sevmekle beraber bunyeye bir endise/korku durumu da illaki yuklenir. ama bence bu kontrol edilebilir boyuttaysa iyi bir sey. deli dolu/siddetlice degil de temkinli ve akli basinda sevmeyi insana ogretebilir. bir denge ve ölcude durma konusunda insana yardimci olabilir bence.

pavlov köpeğe salya ile öğretmiş. biz acı çekerek öğrendik. korkma da gör ebenin gizemli dünyasını.

aldığı yaraların, ruhuna ağır gelmesi ya da yeniden yara alırım korkusu kişide, sevmeye ve bazen de sevilmeye karşı antitepki doğurabilir... bu, çok doğaldır. şöyle hareket edilebilir: yara almak doğaldır, düşmeden paten kaymak öğrenilemediği gibi yara almadan, üzülmeden de, sevmek ve sevilmek öğrenilemez.

sevmek ve sevilmek, öğrenilesi bi konu mudur? derseniz; ki dersiniz, orası çok ayrı bi konu*. bunca insan, bi gecede sevmeye küsmedi efendim...

**

sevmekten korkmaz
sevilmemekten korkar.

hep ben hep ben olmuyor ama artık.

çünkü, seveni sevdiler* efendim.
bu yüzden insanlar artık sevmiyor.
seven yerleri ağrıyor.

kırmışlardır ya da sevdiklerini kaybetmiştir. o acıları yeniden yaşamaktan korkuyor olabilir. onları kaybetmekten korktuğu için sevmekten de korkuyor olabilir.

hayal kırıklığına uğramaktan çekindiği için sevmekten korkar hale gelmiştir. yeniden bir şeyler hissetmemek zorunda bırakır kendini.

ya kendisinden emin değildir ya karşısındaki insandan.boş yere kürek sallamayı kimse istemez.

asla sevilmeyeceğini biliyordur.

ben değil, bir arkadaşım.

korkmuyorum
üşeniyorum.

filofobi nedeniyle olmalıdır.

basit bir cevabi var. vakti zamanında sizi seven insandan olmayacak hareketler görmeniz, bu korkuya sahip olmanıza yetiyor. yeni birini sevemiyorsunuz. kalbiniz kırılıyor bir bakımdan. baska bir insan sizi sevse altından bir çıkar, bit yeniği arıyorsun.

sadece bu mu tabikide? say say bitmez...

sevginin manasını anlayan biri için korkmak gibi bir durum söz konusu olamaz. sevmek yalnızca diğer bir insanla alakalı değildir. gerçek manaya eriştikten sonra bir karınca bile sevilip, sevgi tatminiyeti sağlanabilir.

korkak olduğu için?