bir insan sevmekten neden korkar sorunsalı

hayal kırıklığı yaşamaktan korkuyordur belki de. bazı hayal kırıklıkları yakanıza yapışır, korkaklaştırır. ama sevgi gibi bir güzellikten mahrum kalmaya değer mi? bence değmez, en kötü ne olabilir ki üzülürsün geçer gider ya da alışırsın..

yaşanmışlıkları o kadar kanatmistir ki.. bir daha göze alamamaktadır..

terk edileceğini bilen insan sevmekten korkar. bazı insanlar sevmekten anlamıyor onlara kaos ve kötülük yapmak gerekiyor.

yarası derin olanlar korkar sevmekten içi acıyla dolu olanlar sevmeye sevilmeye inancı kalmamış olanlar en çok da en sevdiğini kaybetmiş dünyası başına yıkılmış hayalleri yarım kalanlar korkar

sonradan gördüklerimiz değil de sanki ilk gördüklerimiz iter bizi buna. yani diyorum ki kötü sevgililer, kötü arkadaşlar değil de huzursuz, ilgisiz aile iter. çözümünü bulan varsa ve yazabilirse sevinirim ihtiyacım var şahsen.

kırılmaktan belki hayal kırıklığına uğramaktan belki, ama asla sevmekten korkmaz diyeceğim başlık.

hayatı tek yaşamaya alışmıştır özgürlüğünün kısıtlanması dan korkuyordu kaçar.

bazı insanlar bulunduğu durumu korumak ister. riske girmek göz korkutur.sonucu kestirememek,belirsizlik o insanları çok yorar.

kendini çok sevdiğin için olabilir mesela kimse üzmesin beni canım kendim,ben keyfim ve kahyası durumu. kendinden daha fazla başka birini düşünmek tehlikelidir kişinin rahatını bozabilir.

değişim korkusu.. alışık olmadığı bir duygu ise ne yapacağını bilemez. bilmediği yerden çıkan soru onun güvensiz hissetmesine sebep olacaktır.hayattaki dengesini başka bir yere savurma bilindik olmayan bir duyguya alışma süreci yıpratır. yeni düzene ayak uyduramayacağını düşünür.

doğru insanın karşısına hiçbir zaman çıkmayacağına emin olmak. bu hayata negatif bakmaktan gelir. iyi bir insan ya da olay ile karşılaşılmayacağı düşünülür. hayal kırıklığı duygusu kişiye ölüm gibi gelir. kişi bununla baş edemeyeceğinden sevmemeyi tercih edebilir.

sevince salak manyak bir şey olduğunun bilince olan herkes korkar sevmekten. sevdiğinde de öyle kararsız kaldığında karşısındaki, idare etmeye kalktığını hissettiğinde uzaklaşır. kimse de kusura bakmasın, bin tane gönlüm yok artık sizi eğlendirecek.

çünkü her sevdiğimizde çok seviyoruz ve ne kadar seversek o kadar kırılıyoruz daha doğrusu kırıyorlar

annesiyle bağlanma ve ayrılma süreçlerini sağlıklı bir şekilde yaşamamıştır. o ıssız adamların çoğunun annesiyle problemleri var kızlar, siz üstünüze alınmayın.

fazla düşünen fazla yorulur ondan .

karakter ve cesaret meselesi diyelim. ayrıca daha önce de dediğim gibi sevmek ve sevilmek gerçekten sevmek ve sevilmek değil ki seven gerçekten sevmeye kalksın. neyse gece gece bu gündemi uzatmamak en hayırlısı sanırım, konuşmak isteyen mesaj atabilir bu konuda saatlerce boş yaparım.

birçok faktörün etkisi mevcuttur. bence en etkin rolü çevresel faktör oynar. her alanda olduğu gibi sevme eyleminde de çevreye yakıştırma ve kalıplara uydurma ön plandadır. bu durum türk toplum yapısında daha derin temele sahiptir. birkaç başarısız denemeyle de gelen çevresel tepki bireyde etki yaratır. bu etki sevme konusunda bir korku daha dikkatli davranma tepkisine yol açar.

seveceği kadar sevilmeyeceği ihtimalinin gerçekliğine karşı duyulan sonsuz itimat.

-dır heralde.

muhtemelen canı çok yanmıştır. her sevginin acı verici bir şekilde biteceğine inandırmıştır kendini. bir daha sevemez. sevmekten çok korkar.

ya çok seveceğinden ya hiç sevgisini veremeyeceğinden

incitilmekten yorulmuştur.

kirazı seversin...
kurt çıkarsa korkusudur o.

ki hadi onu elinle şöyle bir ayırıp kontrol edebiliyorsun.

sevmek hayatı paylaşmaktır.
bir hayata iki kişi sığamamaktan korkmaktır belki de.
kendinden mesûl olmak yerine göre daha kolaydır.
her insanın kendi hayatını mahvetme hakkı vardır.
aslında bizim korku olarak yorumladığımız şeyin korkuyla bir ilgisi de olmayabilir.
muhtemelen bir tercihtir. istememektir.