21.
sinematografi harikası bir filmdir senaryosu ise on numara. jared leto'nun performansına diyecek kelime bulamıyorum zaten. bence madde bağımlılığı noktasında risk grubunda olan insanlara izletilmelidir.
90 dakikalık filmdir fakat ağırlığını tüm gün taşımıştım ilk izlediğimde. gerçekten etkileyici bir film, beni çok fazla sarstığını söyleyebilirim ki izleyen çoğu kişi de bu şekilde hissetmiş anladığım kadarıyla. muhakkak izleyin derim.
90 dakikalık filmdir fakat ağırlığını tüm gün taşımıştım ilk izlediğimde. gerçekten etkileyici bir film, beni çok fazla sarstığını söyleyebilirim ki izleyen çoğu kişi de bu şekilde hissetmiş anladığım kadarıyla. muhakkak izleyin derim.
devamını gör...
22.
bugün altıncı defa izlediğim film. yakınımdaki herkese önerir, beraber izlerim. kasvet ve insanların hatalarıyla dolu kaliteli olduğunu düşündüğüm yapıt.
uyuşturucu bağımlılığı sonucunda bir kadının bedenini satabileceğini, bir adamın kolunu kaybetmeyi göze alabileceğini, yine bir adamın mantıklı düşünmeksizin uyuşturucu için kendini nasıl zor şartlara soktuğunu, televizyona çıkabilmek uğruna (aynı zamanda ölen eşinin en sevdiği kıyafetin içine sığabilmek uğruna) bir kadının nasıl ruh ve vücut sağlığından ödün verdiğini detaylıca anlatır. hayaller, yıkımlar, bataklığın içinde biten dört hayat. inanılmaz bir film, favori listemin başlarındadır.
uyuşturucu bağımlılığı sonucunda bir kadının bedenini satabileceğini, bir adamın kolunu kaybetmeyi göze alabileceğini, yine bir adamın mantıklı düşünmeksizin uyuşturucu için kendini nasıl zor şartlara soktuğunu, televizyona çıkabilmek uğruna (aynı zamanda ölen eşinin en sevdiği kıyafetin içine sığabilmek uğruna) bir kadının nasıl ruh ve vücut sağlığından ödün verdiğini detaylıca anlatır. hayaller, yıkımlar, bataklığın içinde biten dört hayat. inanılmaz bir film, favori listemin başlarındadır.
devamını gör...
23.
requiem for a dream, darren aronofsky'nin yönetmenliğini yaptığı, başrollerinde jared leto, ellen burstyn, jennifer connelly ve marlon wayans’ın yer aldığı 2000 yapımı psikolojik bir dramadan başkası değildir. hubert selby jr.’ın aynı isimli romanından uyarlanmış film, bağımlılık temasını, karakterlerin hayatlarına yavaşça yayılan bir çürüme metaforu üzerine inşa etmiştir.
--spoiler--
film, dört karakterin hayatını konu alıyor: sara goldfarb, oğlu harry, harry'nin sevgilisi marion ve yakın arkadaşı tyrone. hepsinin ayrı ayrı hayalleri var. sara televizyona çıkmak, güzel bir elbise giymek ve gurur duyacağı bir anne olmak istiyor. harry ve marion kendi işlerini kurmanın, tyrone ise daha iyi bir yaşamın izinde. fakat bu hayallerin hepsinin ortak bir düşmanı var: bağımlılık. anne için televizyon ve televizyona çıkma hevesi sonucu zayıflama hapları, kimisi için ise uyarıcı maddeler. aronofsky, bu bağımlılığı mental bir çöküş ile yansıtarak, izleyiciyi adeta karakterlerin akıl sağlığının ve bedenlerinin içine hapsediyor. film ilerledikçe karakterlerin umutları, yerini yavaş yavaş saplantıya, korkuya ve nihayetinde yok oluşa bırakıyor.
--spoiler--
filmi izledikten sonra aklıma gelen ilk şey, bağımlılığın yalnızca bireysel bir trajedi olmadığı, aynı zamanda toplumsal yıkımın önemli bir aktörü olduğuydu. ayrıca nesiller arası evrimleşerek (bkz: teknoloji bağımlılığı) günümüz şartlarında farklı bağımlılık davranışlarında artış gösterdiğiydi. buna örnek olarak susbstance filmini örnek gösterebilirim. belki 50 yıl sonra çok daha farklı bağımlılıklar ortaya çıkar. günümüzde ise yapay zeka bağımlılığı gerçeği ile yüzleşmekteyiz. hemen her yerde generative ai ile oluşturulmuş içerikler ile karşılaşıyoruz. mailler, haber içerikleri, blog yazıları, hatta ve hatta karşı cinsi etkilemek isteyen bireylerin mesajlaşmalarında. lütfen kendinize gelin efendim.
--spoiler--
film, dört karakterin hayatını konu alıyor: sara goldfarb, oğlu harry, harry'nin sevgilisi marion ve yakın arkadaşı tyrone. hepsinin ayrı ayrı hayalleri var. sara televizyona çıkmak, güzel bir elbise giymek ve gurur duyacağı bir anne olmak istiyor. harry ve marion kendi işlerini kurmanın, tyrone ise daha iyi bir yaşamın izinde. fakat bu hayallerin hepsinin ortak bir düşmanı var: bağımlılık. anne için televizyon ve televizyona çıkma hevesi sonucu zayıflama hapları, kimisi için ise uyarıcı maddeler. aronofsky, bu bağımlılığı mental bir çöküş ile yansıtarak, izleyiciyi adeta karakterlerin akıl sağlığının ve bedenlerinin içine hapsediyor. film ilerledikçe karakterlerin umutları, yerini yavaş yavaş saplantıya, korkuya ve nihayetinde yok oluşa bırakıyor.
--spoiler--
filmi izledikten sonra aklıma gelen ilk şey, bağımlılığın yalnızca bireysel bir trajedi olmadığı, aynı zamanda toplumsal yıkımın önemli bir aktörü olduğuydu. ayrıca nesiller arası evrimleşerek (bkz: teknoloji bağımlılığı) günümüz şartlarında farklı bağımlılık davranışlarında artış gösterdiğiydi. buna örnek olarak susbstance filmini örnek gösterebilirim. belki 50 yıl sonra çok daha farklı bağımlılıklar ortaya çıkar. günümüzde ise yapay zeka bağımlılığı gerçeği ile yüzleşmekteyiz. hemen her yerde generative ai ile oluşturulmuş içerikler ile karşılaşıyoruz. mailler, haber içerikleri, blog yazıları, hatta ve hatta karşı cinsi etkilemek isteyen bireylerin mesajlaşmalarında. lütfen kendinize gelin efendim.
devamını gör...