bir terapi yöntemi olarak normal sözlük

sene 2020'ydi. ağır bir psikolojik travma yaşamıştım. doktor doktor geziyor, depresif hallerimden kurtulmak için her yolu denemeye gayret ediyordum. ama bir türlü olmuyordu. ta ki sosyal medya üzerinde yeni bir sözlüğün kurulduğunu ve yazar alımlarının başladığını görene kadar...
evet aradığım buydu. senelerdir kendimi tanımamıştım ben. bana iyi gelen sadece okumak değil aynı zamanda bol bol yazmaktı da. ve bu vesileyle sözlüğe çivileme giriş yaptım. yazdıkça rahatlıyor yazdıkça boşalıyor yazdıkça sanki beynim bol bol dopamin salgılıyordu. daha sonra her ne kadar şimdilerde birçoğu başka mecralara göç etmiş olsalar da bir sürü dostluklar edindim. uzun süre radyo programı yapma fırsatına nail oldum. (bkz: kafamıza göre radyo yayını) zaman zaman sözlüğe uzun süreli aralar versem de ne zaman kendimi boşlukta hissetsem ve ne zaman kendime bir çıkış yolu arasam kendimi burada buluyorum. yazmak bir terapidir, yazmak en güzel boşalma yöntemidir. artık bunu iyi biliyorum.

seçenekler arasında değerlendirilebilir olandır.

ben de buraya tam anlamıyla ağlamak için geliyordum, içimden geçen kalbimi sıkıştıran şeyleri anlatmak söylemek yazmak.. ki iyi geliyordu her defasında da.. ne zaman sıkışsam zaten soluğu yine aynı konularda alıyorum ben.

tabi tek seçenek gibi değerlendirilmemeli aynı zamanda..

insan yazarak rahatlıyor. hele kafa dolu, ağırlaşmış; düşünceler,kaygılar boğuyorsa böyle mecralar bir nebze bir rahatlama reçetesi gibi.bir de insan kendini ifade ettiğinden midir bilmem bi tatmin sağlıyor.

düşünceleri susturma ve bir meşgale alanı bura.

anlatsam dinlemeyeceklerini bildiğim birçok şeyi burada yazabiliyorum. daha öncesinde başka sözlüklerde de yazdım, buranın en güzel özelliği zorbalama durumunun pek olmaması. yani eğleniyoruz, gülüyoruz ama kalp kırma durumu fazla yok çok şükür. çoğunluk istediği şekilde yazabiliyor. ve bu büyük bir nimet.

sait faik misali ben de bazı zamanlar yazmazsam delirecek gibi oluyorum. yazıyorum, rahatlıyorum. bazen aynı fikirde, bazen karşıt görüşte, saygı çerçevesinde etkileşimler alıyorum. ve bu oldukça rahatlatıcı olmakla beraber zihni de diri tutuyor.

bu vesileyle buranın oluşumunda emeği geçenlere ve burayı yaşatan güzel insanlara teşekkürler.

sirma arkadaşa katılıyor "aynen" diyorum.

sanki biz özürlüyüz de normal sözlük bizi mutlu etmeye çalışıyor.

yalan yok, şimdi hangi yazardan gelirse gelsin bir beğeni, adeta terapi niteliğinde. adeta bir kutu mutluluk...

yazarak kitap değil, terapi kazandınız. “çeki bozdurmak için yoldaş bakkala bekleniyorsunuz,” dedi az önce kodunu unuttuğum moderatör. inşallah otomatik mesajdır.

oluyor bazen ama bazen de tam tersi oluyor çünkü sürekli bir şeyler yazınca kendini tüketmiş gibi hissediyorsun ama sonra diyorsun ki nolcak sanki

sıcak havluyu alıp hangi dinlenme başlığında masör/masözümüzü bekliyoruz?
bir de size zahmet, aromaterapi öncesinde bir papatya çayı rica edebilir miyim?