birini sevmenin zayıflık olması

aksine. ben birini veya bir kediyi sevdiğimde dünyanın en güçlü insanı hissediyorum kendimi. sevmek dünyayı yerinden oynatır. güçsüzlük sevememektir asıl.

tam tersini düşünüyorum. birini sevmek güç ister.

ailenizden olmayan biriyle bağ kurmak zordur. önce iletişim kurabilmek gerekir daha sonra uyuşmak, senkronize olmak... sevmek, severken kıymet vermek, tartışırken üzmemek. düşünceli olmak sahip çıkabilmek bunlar hep emek ister emeği de sadece güçlü iradeli bireyler verebilir.

günümüzde sevmek, kendinden ödün vermektir. bir parçanı söküp, benliğinden çıkarmak demektir. benliğinizden kopan her bir parça da sizi zayıflatacaktır. ee.. haliyle bu da sevmeyi bir "zayıflık" yapar.

modern zaman insaninin en buyuk problemini yansitan baslik. nedir o? ihtiyaclarini zayiflik olarak nitelendirip, kendini acliga terketmesi. yazik! halbuki sonu ise; hic bitmeyecek mutluluk ve anlam arayisi olacak da bilmiyor, cunku insan cok zeki ama ayni zamanda cok da aptaldir...

ınsanin sadece somut ihtiyaclari yoktur. ruhsal ihtiyaclari da vardir; sevmek, sevilmek, deger vermek/deger gormek, inanmak, guvenmek, onaylanmak diye uzayip gidecek ihtiyaclaridir mesela. bunlara ihtiyac duymak zayiflik degildir. aksine tamamlanmamis gereksinimler zaafa dönüsür, bu da zayiflik ve eksiklik getirir. hatta sunu soylemeliyim ki; biz her ne kadar materyalist zihin dusuncesiyle, somut eksikliklerimize odakli yasasak da, icsel ihtiyaclarimiz bedensel ihtiyaclarimizdan cok daha muhimdir. yoklugu ciddi sorunlara gebe birakir. son da genellikle ölumle sonuclanir. ruhun icten içe çürüyerek ölümünden bahsediyorum.

birini sevmek guc getirir. giderilmis eksikligin verdigi verdigi tamamlanmislik duygusuyla gelir bu. ve bir de seviliyorsa; koklerini salmis agac gibi diktir. hicbir seye eyvallahi ol mazz!

zaafını bilen güçlüdür. siz zaafınızi zayıflık olarak görüyorsanız kusura bakmayın da sorun zaafınızin sizi güçsüz kılmasında değil sizin güçsüz ve aciz olmanizda.

genel olarak bu hiyerarşi insan yaşamı için kabul görür. ama toplumdan topluma bunların karşılanması eksik veya yeterlidir. kişinin kendi seçimleri de var tabiki.

mesele şu: özellikle küreselleşme ile beraber algılarımız değişti. ve bence bir sahtekarlık aldı yürüyor. buna çeşitli filozoflar, sosyologlar zaten değiniyor.

kültür endüstrisi
simülasyon teorisi
gözetimci kapitalizm
yapısöküm
şeffaflık toplumu
tüketim toplumu

filozofların çeşitli teoriler üretmesi, özellikle nietzche'nin tanrı'yı öldürmesi, erich fromm'un yazdıkları. hep bu noktaya dikkat çekiyorlar.

nietzche'nin tanrı'yı öldürmesi tesadüf değildi ve gerekliydi. tanrı hastalıkları yaratan temel kaynak olduğu için nietzsche onun öldüğünü söyledi. onu insanlık öldürdü. temel değerlerden koptu. insan var edici temel değerlerden gitgide uzaklaştı.

bu anlattıklarımın bununla ne alakası var diyebilirsiniz. biz eğer değer yaratma konusunda sorumluluk sahibi olmak için cesaretli olmazsak bu piramidin her alanında sahtekarlıklara inanıp uyutulacağız.

sevgi, aşk, evlilik, umut, korunma, barınma, saygınlık, aidiyet hissi, kendini gerçekleştirme bunlar ruhla alakası olmayan maddi şeyler. bilincin ürünü. teknoloji de insanın yaşaması için gerekli olan bu ihtiyaçları tıpkı matrix'teki gibi bize sunuyor.

sevmek zayıflık olabilir mi? bilakis insanca sevmeliyiz. ama bizden olmayan, bizim var etmediğimiz sevgiyle değil, bilakis emeğimiz olan, her sürecinde var ettiğimiz bir sevgiyle.
evliliklerde, ilişkilerde zayıflamanın temel sebebi de bu. gerçeklilkten kopuk yaşıyor olunması.
insan "zoon politikon" bir varlık. ve bunların her birine de ihtiyaç var.

sevmek; gönüllü esareti seçmektir. zayıflık değildir.

bu esarette; esir olan kişi, esirliğinden hoşnuttur. dağları delen şey; güçtür, dağları deldiren şey ise; aşktır.

dünya aşk ile var olmuştur. aşk, sevginin ilk tezahürüdür. aşk; bir erkeğin kadına, ya da bir kadının erkeğe beslediğinden ibaret değildir.

tasavvufta sevmek ile ilgili bir hikaye anlatılır;

ateş böceği ile mumun hikayesi...

"ateş böceği, mum ateşinin onu yakacağını bilir. yanacağını bile bile; önce kanatlarını, sonra kendini, mumun ateşine; döne döne teslim eder. döndükçe yanar, yandıkça döner. "

ateş böceği halinden memnundur. bu durum; ateş böceğinin, ateşe kendini bırakacak kadar güçlü olduğunun ve kendini yok edecek kadar teslim olduğunun kanıtıdır.

bu arada bu sevgisizlerin kılıfı olan cümle. sizi de bir gün severler bu kadar kıskanç olup zihinleri bulandırmayın.

zayifliktir arkadaslar. birine surekli yenilmekten daha buyuk bi zayiflik yok. eger gururun esamesi okunmuyosa zayifliktir.

birini sevmek zayıflık değildir ama sanki göstermek zayıflık gibi... çünkü sevdiğimiz insana açılmayı düşünüyorsak ve istediğimiz cevabı alamayacağımızo varsayıyorsak zayıflık o andan sonra başlıyor. sanki birini sevmek zayıflık gibi gelir ama ortada zayıflık falan yoktur.

sevmeyi ve sevilmeyi zayıflık olarak görmeyen birini sevmeyen yazarın beyanıdır, ziyan olmuştur o sevmelere.

sevmek insanın bu hayatta yapabileceği en cesurca şeydir zayıflık ne demek sevmek güçlenmek demektir tavında dövülen demir gibi sevgisi ile yoğruldukça güçlenir insan

zayıflamak için mi seviyor bunca insan birbirini?*

kendimizi dünyanın en güçlü kişisi hissettiren bir duyguyu nasıl hiç düşünmeden zayıflık olarak görebilirsiniz?

t/ yalan.

zaaflarını aşırı seviyorsan zayıfsındır.

vazgeçme eşiğin yoksa ve hayır diyemiyorsan zaten zayıfsın.

d0ru

birini sevmek zayıflık değildir aksine gerçek sevgi çok şey öğretir her şeyi değiştirir seni senden vazgeçiren sen diye bir şey ortada bırakmayan kişiler sana kendini zayıf hissettirir

sevgi zayiflik degildir. net olmamak zayifliktir ve yipratir. toksik olan her sey sizi zayifliga iter ve sebepleri her zaman sizden kaynaklidir. net olun.

sevginin aksine insanları güçlendirdiğini düşünüyorum. ama zaaf haline getirirsen seni bitirir ve o zaman zayıflık olabilir.

cunku acık yara gibidir (karsilik durumunden bagimsiz sekilde)
sherlock amcamiz "aşk tehlikeli bir dezevantajdır" der cunku aşık adam salaktır.
bakin biri collere duser, digeri daglari deler, kerem salagindan bahsetmiyorum bile, yanip yanip durur (sanki kuscu omerle konusmus).
witcher dizisi 2. sezon 1. bolumde ise bir kadına aşık olan adam her turlu somurulur, kanı emilir ama bir turlu goremez bunu.

siz hic asık olup mantikli hareket eden gordunuz mu?
yasasin ruhsuz, duygusuz biri olmak.

zayıflık, çünkü; savunmasız kalıyorsunuz.. budalaca bir güvenin, sonsuz sevgi duymanın dalaleti, kontrolünüzü kaybettiğinizin resmi..
onun için kontrollü, ölçülü sevin demiş allah resulü... kalp dayanamaz ölür yoksa ölçüyü aşarsa... insanın duyguları, kalbi çok güçlü çünkü, kendi benliğinde o duygular çok yoğun zaten...