birini son kez gördüğünü bildiğinde oluşan duygu

bir şeyler yazmak için çok düşündüm ama yok buda benim için tarifi olmayan duygulardan biri.

zamanı geriye almak için göğüs kafesini yırtan bir his.

o kısacık zaman hayat memat meselesidir. çünkü bir daha görmeyeceksindir.


yaralı kalmak ama ölememektir.

"hepimizin, birbirimizi son kez gördüğümüz bir gün olacak. o günün hangisi olacağını bilemeyeceğiz. ve o gün gelecek."

biz o son günün, o gün olduğunu o an bilmiyor olacağız ama alıntıda dediği gibi olacak her şey. bu bazen üzücü, hatta çoğu zaman öyle. anılar her zaman hüzünlü gelir bana. ne olmuş olursa olsun. *

bana çaresizliğin resmini yapabilir misin? a.na bile k.rum! böyle bisi işte.

acı. tarifi olmayan bir acı. boğazda biz düğüm, cigerde sıkışma, nefes alamama.

yanardağa fırlatılmak gibi.

kim olduğuna bağlı olarak bazen huzur bazen gözyaşı sebebidir.

kim olduğuna göre değişir. arkadaşınsa üzülürsün. canından çok sevdiğin biriyse, ölürsün.

yaşıyor. yaşayacak. ama son görüşün. başından bir kova kaynar su dökülmesi gibi. çivi yutmak gibi. kalbini söküp gidiyormuş gibi gelir.

eğer canından öteyse o son kez gördüğü kişi, o acı kelimeyle tarif edilemez, ya ölecektir o, ya da bir daha karşılaşmayacaksındır, ayrılıktır.
insan yemin edebilir, eğer zaman durabilseydi bütün saçlarının o an ağaracağına. o kadar keskindir, o kadar korkunç.

yaşayacak, ama görmeyeceksin, bir mezarı bile olmayacak.
o ölmekten daha korkunç. ölüp de görememekten.
yok olmayı diler insan birini son kez gördüğünü bildiğinde. bir daha göremeyeceğini anlamak kadar korkuncu yoktur.

hayatımda iki defa yaşadım bu duyguyu, son olduğunu bilerek görmüştüm. birinde her şey kötü oldu diğerinde ise hayatım daha güzel olmaya başladı.

başlığı okurken gözlerim doldu.

tek başıma kalsam da ağlasam duygusu.

hele birde o insanla beraberken bir kez dahi incitmediyse var ya tam ağlamalık duygu.

burda cinsiyet ayırmıyorum. ilişki demek sevgililik demek, arkadaşlık demek, akrabalık demek, komşuluk demek vs.

bazı ilişkiler mutlu sonla biter. ama yani ilerisi olan mutlu sonlardan değil. kimsenin kimseyi incitmediği, iki tarafında birbirini sevdiği saydığı, ama zaman ve mekan zorluğundan dolayı devam edemeyen ilişkiler.

bir bakmışsın gün gelmiş adamı/kadını son görüş günün olmuş. gidiyor ya da sen gidiyorsun. insanın canı acır, yutkunur, ne gitmek ister ne kalmak ister.

ben bu hissi her yaşadığımda hem içim acıyor hem iyi hissediyorum. ne güzel insanlar çıkmış karşıma. hayatımdan fiziki olarak çıkmaları gerekiyor ama ruhen hep benimle olacaklar hep anılarımıza dalabileceğim. asla onun hakkında kötü bir şey aklıma gelmeyecek.

insan zihninin, yorumu değişmeyen anılara ihtiyacı var. bazı anılardaki konumumuz ve karşımızdakinin konumu, hiç değişmemeli. beş sene sonra bile aklımıza o anı geldiğinde bu adam/kadın beni sevmiş bende onu sevmişim diyebilmeliyiz.

yanisi sizi sevenlere denk geldiyseniz bunun süresine takılmayın. varsın bu sevgi üç aylık olsun samimi olmasına takılın. samimi olmayıp beş sene içinde toplasan iki kere samimi davranan insana ben üç aylık beş aylık insanı yeğlerim.

büyük bir boşluk hissi. gerçekten artık dayanılmayacak kadar özlüyorsanız eğer o son görüşünüz gözünüzün önünden gitmez.

senin için ne ifade ettiğine bağlı durum.

burukluk. demir yalamış gibi bi tat bırakır. ağlamakla gülümsemek arasında kalıyorsun. kötü ayrılmayalım, böyle hatırlayalım birbirimizi diye gülmeye çalışıyorsun falan filan.

iyi tarafından bakmak lazım. bazen güzel bir duygudur. sevmediğim veya nefret ettiğim insanı son kez görmenin hazzı başka bir yerde yok. o gidecek çöplüğüne ve rahat edeceksin, mis.

kimi son kez gördüğümüze göre değişir o an duyulan acı.

canından çok sevdiğin biriyse ölüyorum zannedersin. bir rüyadan uyanmak gibidir, bir var bir yok.

boşluktur. ötesi yok.
evladının ölümüyle yaşamak gibidir, çaresi yok.

değüşük.

a-kafanın içerisinde bir yandan "onu son kez gördüğüm an olduğunu biliyorum, şu an hissettim ama bunu dillendirmeyeceğim" diyorsun

b-bir yandan kalp, akciğer taraflarından böyle soyut bi' şey böyle yaka yaka aşağı iniyor

ben bu şekilde tarif edebilirim,
sonrasında da " haa bak ben demiştim , son kez gördüm işte " diyip kendi kendine konuşup plaket verirsin
sonra sigara.

eski bir arkadaşımın babasının yanındaydım ölmeden önce. iyi adamdı. bana sigara ısmarlamıştı bir keresinde 50 tl vererek. her neyse öleceğine ihtimal vermiştim ama bir ihtimal yaşar demiştim bir yandan da. öyle garip bir histi ki, aslında hiçbir şey hissetmedim gibi nötrdü. iyi hatırladığım için sıkıntı yok.