böyle giderse bu toplum islam'ı terk eder

çok acayip bir toplumuz.hem islam ile ilgili hiçbir konuya uyulmasın hem de cenazemiz camiden çıksın isteyen bir kitle var.hem ateist olsun hem rahmetle analım(!). hem ayranım dökülmesin...

bu toplum islam'ı yaşamıyor ki terk etsin.

bu toplum bir boku terk etmez müsterih olun dindaşlarım.

götünde donları kalmadığı halde halen tayyip'i dehlemiyorlar, islamiyeti mi reddececekler allasen?

iki rekat namaz biraz haram geçinip gidiyorlar işte.

din; bireysel olarak yaşanması gereken bir olgudur zaten. toplumsal kopuşlar şahsen benim dinden uzaklaşmama sebep olmaz. ayrıca din; her dönem bir afyon niteliği taşıyan dogmatik bir kavram olduğu için insanların kendinden daha güçlü bir yaratıcının var olduğuna inanarak yaşayacak olmaları her dönem için hükmünü sürecek bir gerçektir. o yüzden öyle aman aman kopuşlar, terk edişler falan çok zor yani hacı.

islamı terk etse amiş olur. benlik bir şey yok.

toplumun terk edemediği din değil gelenekleri. gelenekleri giderse dinleri de gider. bu toplumun dini geleneği olmuş. o sebeple din terk edilir gelenek terk edilmez.

aksine, bu toplum islam'ı ve diğer dinleri tanımaya başladı. inandığı dinin ne olup ne olmadığını öğrenen, ona göre inanıp inanmadığına karar veren bir toplum çok daha iyidir. dini sorguladıktan sonra gerçek islam'ı görüp seven milyonlarca insan var bu dünyada. ben de onlardan biriyim. öğrenmekten vazgeçmemeliyiz.

ne yalan söyleyeyim; ben de vakti zamanında bir dindoştum. hatta ezan okundu mu müziğin sesini kısar, bacak üstüne bacak atmazdım. arada neşid dinlediğim de olurdu. hatta öyle ki yeşil kubbe'ye bakıp iç çekerdim. fakat zamanla bazı acı gerçeklerle karşılaştım, bütün dinleri araştırdım ve islam'ı sorgulayarak dinden çıktım. şu an bir nonteistim ve çok huzurluyum. ateist olana kadar neler çektim, akla karayı seçtim. keşke daha önceden birileri bana yol gösterseydi ve daha erkenden ateist olsaydım ah ah :(
insanoğlu böyle tuhaf bir varlıktır işte; bir musibet, bin nasihatten iyidir. ne allah'tan ne de onun yarattığı kulundan asla korkmuyorum. uydurma tanrılarınız, dinleriniz, sözde kutsal(!) kitaplarınız, sahtekar peygamberleriniz, üfürme kutsal(!) şehirleriniz bir daha asla geri gelmemek üzere tarihin çöplüğünün en dibini boylasın. dine inanan yine inansın ama inanmayana kendi inancını zorla dayatmasın.
insanı dinden dinsizler değil, din tüccarı şarlatanlar soğutur. dinsizler sadece dinin gizlenen gerçek yüzünü anlatır. akp'nin türkiye'ye yaptığı en büyük iyilik, insanları sorgulayarak islam'dan soğutması oldu. bir de internet ve sosyal medya sayesinde...

tüm islam aleminin kurban bayramı kutlarim.
şaka bir yana yıllar yıllar önce (4,5 sene önce) avrupada yapılan bir araştırmaya göre islama göre yaşayan ülkeler listesinde ilk 20 de müslüman ülke yoktu. şimdilerde de 30 olmuştur. fıkra bu kadar iyi geceler

yaşayan yaşasın deyip islam'ı kötüleyen ama kendisine karışılmasını istemeyen ateist birey kişisi. saygı istiyor isen saygı göstermek zorunda olduğunu bilmelisin. bir peygambere açık açık sahtekar diyerek aşağılayıp sonra da inanmayanlara karılmayın demeye hakkınız olduğunu hiç mi hiç düşünmüyorum.

yetiştirilme tarzımdan dolayı hep inançlı biriydim. kitapları okudum dini araştırdım körü körüne inanmak bana göre değildi çünkü materyalist biriyim. dini bütünde bir insanım, haram olandan hep uzak durdum dini vecibelerimi hiç aksatmadım, askerde bile namazlarımı kılacak vakit buldum bir şekilde ama 3-4 yıldır islam toplumunu gördükçe sorgulamaya başlayıp daha çok çok çok araştırmaya başladım ve şuan agnostiğim. bu kanıya vardığım ilk gün kendimi aldatılmış salak gibi hissettim. resmen uyumuşuz dedim ama bir yanımda belki kafam basmıyordur hata bendedir diyerekte arsştırmaya devam ettim. bu süreçte hala agnostiğim ve umarım doğru yolu bulurum ama dini biraz biliyorsam bu toplumda müslüman sayısı çok çok az. bunu sprgulamams neden olan en büyük kişilerde uzun iblis oldu tabi.

benden önce yazmışlar, oysa ben yazacaktım. olsun, ziyanı yok. inançlı biriydim, namazlarımı kılar, her yıl hacca gider, günde iki kez oruç tutar, yılda 5 kez zekatımı verirdim. şimdi ateistim. bundan sonra da tanrı'yı bulmayı ve mecnun olmayı düşünüyorum. çünkü toplum çok bozdu, bilmem ne.

toplumun islam'ı terk etmesi, çoğu bireyi zerre kadar ilgilendirmez. gerekirse terk etsin. ha hoş mu? değil ancak bireylerin kendi seçimi... topluma mal edilemez. inanç, kişinin tanrı, allah, odin, hades, adına her ne diyorsanız onunla birey arasındadır. kimsenin kimseyi eleştirmeye de zerre kadar hakkı yoktur. toplumun mallığı, bireye mal edilemez. bu tür yaygaralar, her yüzyılda bir toplumları yoklar. şimdi her saniyede bir yoklar oldu.
ha çok bilindik hristiyan inancında yok muydu? vardı. hala var. hallelujah der, yollarına bakarlardı. hala öyle. nereden mi biliyorum?.. bu da bana kalsın bi zahmet.
bugün de gerzekçe duyarımızı kastık çok şükür.*

edit: din, insanın kendini kurtarması, arayışlarına bir cevap bulmasıdır. daha doğrusu sorularına bulduğu çözümlerden bir tanesidir. ki islam'ı seçen çoğu bireyin açıklaması bu yöndedir. birçok röportajdan bu anlaşılıyor. kendimizden de. toplumu görüp islam'ı, hristiyanlığı yahut museviliği seçme olayı daha çok ortaçağ'da kaldı. düşünecek ve tarihe bakacak olsak ilahi dinlerin çoğu zaten toplumları terk edeli asırlar oldu. demek ki din için bireyler kendi psikolojilerini baz alıyor. sosyolojik olaylar, dinleri kabul edenleri sayıları arttıkça devreye girer. terk etmekse mesele, toplum değil birey baz alınmalı, örnek alınmalı.

islam'ı böyle gittiği için değil direk islam olduğu için terk ettim. toplum benim inanç ve inançsızlığım üzerinde etki edemez. aynı şekilde inanıp da kötülük yapanlar yüzünden de inancımı kaybetmedim. inanıp çok iyi insanlar da var çünkü. çok yakın arkadaşlarım dindarlardandır. herkes iyi insan olsun da isterse güneşe tapsın, isterse evrene inansın.

gerçekte insanlar kafalarında kendi yarattıkları bir dine inanıyorlar, ama o dinin gerçek ayrıntıları kendisine gösterildiğinde, onun o dine ait olamayacağı ve çarpıtılmış hali olduğunu sanıyorlar.. ama tüm ayrıntılar kaçınılmaz olarak birer birer gündeme gelip bir şekilde ortaya çıkıyor. ve bu süreç ilerledikçe, insanlar kendi kafalarında yarattıkları dinle inandırılmaya çalışılan dinin aynı olmadığını ve gerçekte kafalarındaki dinin olmadığı yol ayrımına geliyor.
işte din sektöründen geçinen bezirganların şikayet ettikleri nokta da bu.. yani "böyle giderse" noktası.. sanki başka türlü gitmesi mümkünmüş gibi.. sanki başka türlü gidebileceği bir örnek varmış gibi.. oysa kendi kültüründe bile biliyor ki: yalancının mumu yatsıya kadar...