deniz

deniz, yerkabuğunun çukur bölümlerini dolduran, birbiriyle bağlantılı olarak yeryüzünün beşte üçünü kaplayan tuzlu su kütlesidir. denizler, açık havzadır. denizlerin göllerden farkı göllerin kuruma ihtimali varken denizlerin böyle ihtimali yoktur. sosyolojide deniz, unisex(çift cinsiyetli) bir addır.

hasretim sana.

her dalgası bir hikaye anlatır.
aynı zamanda türkiye'de hem erkeklerde hem de kadınlarda kullanılan bir isim.

kaçışın adıdır. varoluşun adıdır. siz denizi mevsimlik seversiniz. ben denizi ömrümce seviyorum.

1980-1990 arası doğan çocuklarda deniz gezmiş etkisi ile çok fazla görülen bir isim. bir diğer isim de özgür. hangisi daha çoktur bilemiyorum ama iki isim de kafaya oynar.

deniz ya da özgür isimli birine ilk kez mail göndereceksem öncesinde gerilirim. kadın mı erkek mi ikilemi yaşar ve riske girmemek için sayın deniz ... ile başlarım. aman diyelim!

gel, gir içime diyor...
içmedeyim guzum gelecem.

girip, içinde boğulup ölmek istiyorum şu an....

eski türkçe teŋ (denk, eşit) sözcüğünden türemiş büyük göl, deniz anlamlarına gelen teŋiz sözcüğünden evrilerek günümüzde kullandığımız haline gelmiştir.
aequor ise latince deniz anlamına gelir ve tıpkı türkçede olduğu gibi denk, düz, engebesiz manalarına gelen aequus sözcüğünden türemiştir.

havali 1 isim. evet.

en merak ettiğim de, denizleri darağacına yollayan o çıyan sürüsü, o sonsuz mavi güzellikle karşılaştıklarında utanmadan nasıl bakabiliyorlar deniz'e, bakabiliyorlar mı, artık sayıları yüzbinleri, milyonları bulan, giderek de artan genç, çocuk yeni deniz'lerle karşılaştıklarında, her duyduklarında deniz adını, çözülüyor mu dizlerinin bağı..
bir ölür bin doğarız türküsü kaçırıyor mu uykularını..

üç sal gönderdi tanrı, binmedim ben, tanrının kendisini bekledim bu kara denizde.

"bulut mu olsam, gemi mi yoksa? balık mı olsam, yosun mu yoksa? ne o, ne o, ne o.
deniz olunmalı, oğlum,
bulutuyla, gemisiyle, balığıyla, yosunuyla..."

bi' perşembe günüydü, öğle saatleri.
böyle baharın en zamanları.
bir video geldi ondan, kısa bişi.
tam anlamıyla çarşaf gibi bir deniz, arkada da kısık bir sesle aftos o anthropos çalıyor.

o an, o anların, yeniliğin, yeniye açlığımızın o inceden mideyi bile burkan heyecanı içinde seyrettim, teşekkür ettim, şaşırdım ama fazla da üstünde durmadım açıkçası.
sonradan ayıldım kadının bana yolladığı şeyin önemi ve güzelliğine, deniz, o adam şarkısı, ve ben.
orda dedim bir kez daha, "dur mezzo" dedim, "dur, dinle ve elini bırakma onun". çünkü o en bana elini uzatmanın en saf, en temiz, en içten halini bulmuştu.
maviye aynı renkte elini uzatmış, arkasına ortak dilde bir şarkı koymuş ve beni benle vurmuştu.
işte o an bir kez daha anladım ki devran yine döndü, dionysos bir kez daha bana güldü, onu bana yolladı.

şimdi şarkılar biz kıvamında, yemekler, evler, tezgahlar, günlük konular, bin yıllık ortak hayaller, bugün, yarın ne varsa hepsi bizlik artık.

o adam o gün, o perşembe günü eşini bulmuştu.
dua edin de, onlar çıksın kerevetine.
sonra bütün elmalar sizlerin olsun.

/ bi'de deniz dünyanın ondan sonraki en güzel şeyi ya, tartışma bile kabul etmez. /

manzarası olmayan bir evde katiyen, asla, hiçbir koşulda oturmam. iyot kokusu her şeye iyi geliyor.