deprem yağmacılarının dövülmesi

yaşanan acıyı düşününce oh olsun diyesimiz geliyor.
salim kafayla düşününce onlardan pek farklı olmadığımızı fark ediyoruz.
hani hak, hukuk, adalet?

bu itler yüzünden çocuğunu, anasını enkaz altında bırakmış, hala bir umut çıkar mı diye bekleyen halk arabadan inip tuvalete gidemiyor. enkaz, yas sırasında bir de güvenliğin gitmiş.

görüntüler elbette mutluluk verici ama halk çok yorgun ve bu korkunç felaket sonrası kalbi yumuşamış. yoksa dünyanın hiçbir yerinde şunu yapanı kolunu bacağını kırıp koparmadan bırakmazlardı.

avrupa'da olsa elleri kelepçeli tesbih gibi dizer soğuktan öldürürler, amerika'da olsa direkt tararlar gider. kalan dünyada cesetlerini bile meydanda yakarlar şu koşullarda bunu yapanların.

yağmaya teşebbüs edecekler korkmalı ancak doğru bulamıyorum, çok ürkütücü geliyor. adaletin bu şekilde sağlanması her zaman cadı avına dönüşebilir gibi hissettiriyor.
insanların içlerinde ateş varken öfkeyi anlamamak da olmaz tabi.
iki ucu epey kötü değnek olan vaziyettir.

bu işte bu durumda çözüm bu olmamalı . özellikle bunların kayıda alınıp normalmiş gibi ekranlara yansıtılması hiç hoş değil . herkes sinirli herkes bir şeylerden hırsını almak istiyor anlıyorum ama bunun gösteri haline getirilmesi özellikle de şuan hiç doğru değil. insanlar galyana geliyor sinirlerine sinir ekleniyor. insanlara yapılan kötülüğe kötülükle cevap verilmesini aşılıyorsunuz. ve olan yağmacı olmadığı halde öyle zannedilen insanlara oluyor onlarda bu şiddete maruz kalıyor.

bunlar çakal’dır sırtlan’dır arslanların da bu çakal ve sırtlanları avlaması kafasını koparması haktır.
pembe po**şini bebek kremi ile kremleyenler duyar kasmasın boşuna can derdinde olan insanlara sırtlan sürüsü gibi davranırsan merhamet beklemeyeceksin!
vallahi kolluk kuvvetleri yine de merhametli ben balta ile ellerini ayaklarını keser kan kaybından ölmelerini izlerdim, layık oldukları muamele budur!

sık kafalarına devam et. dayak bile fazla bunlara.

demek ki halkımız küçük ve bireysel yağmacıları sevmiyor.

polis işkence yapamaz. dayak işkencedir. işkence insanlık suçudur.
bakın bu da var:
yeniyasamgazetesi4.com/poli...

deprem olduğu saatten itibaren hataydaki arkadaşlarıma akrabalarıma tanıdıklarıma yardım ulaşsın diye dışarıdayım. yemin olsun hala eve gidemedim (1 hafta oldu). koli bandı açmaktan tüm tırnaklarım kökünden kırıldı, ellerim bant kesmekten jilet izi doldu. uyuyamadım, yemek yiyemedim koşturmaktan. yardımlar oradaki insanları sıcak tutsun diye ben üşüdüm. şehirler tamamen boşalana kadar da devam edeceğim. iki uyanık da çıksın oradaki garibanların kısmetinin önüne geçsin ha? sen orada donarak ölen depremzedenin battaniyesine göz dikersen böyle yaparlar işte. beter olsunlar. adi köpekler. kansızlar.

psikolojiye göre cezalandırma sisteminin 2 evresi vardır. gelişmiş toplumlarda kişinin cezası ağır olmak yerine psikolojik olarak etkileyip topluma geri kazandırma tabanlı çalışmaları yapılır.

bizim gibi geri kalmışlarda maalesef caydırma etkili cezalar etkin olur. birinin dayak yemesini hoş bulmuyorum ama bu yaptıklarının en kısa sürede en etkili cezası ve paylaşılıp diğer yağmacı kişilere de teminat olarak gösterilmesi en doğru yol.

dip: yağmacıların izzet-i itibarını seveyim.

arada mutlaka günahsız olanlarının da kaynayıp gideceği bir cezalandırma yöntemi..

hak etmediği halde öldüresiye dayak yiyenler için çok üzgünüm. dini, dili, mezhebi farketmeksizin üzgünüm...

hak edenlerinse sakat kalmaları bile üzmez beni. hatta beyin kanaması geçirip ölsünler isterim. hiç de içim sızlamaz. fırsatçı, duyarsız yağmacıların canı cehenneme. gebersinler. insan ya da hayvan değil ki bu mahluklar...

kan görmek isteyen ne çok insan var.
linç seven ne çok insan var.
doğu toplumlarını beğenmeyenler aslına rucü etmiş.
hak hukuk sadece dürüst insanlara mı lazım,
yargılanmayı sadece dürüst insanlar mı hak ediyor?
sizi anladım ama olanları anlamadım.
insan çok acımasız olabiliyor.
kulu kuldan koru yarabbim.