dindar olan kişi ahlaklı mıdır sorunsalı

ben dindar olan kişilerin ahlaklı ve namuslu olduğunu düşünmüyorum. hepsi gösteriş. bu ülkede dindarlığı kullanıyorlar. bunların hepsi sapık, tecavüzcü, ahlaksız insanlar.

bu devirde aaa bu dindar açık kapalı bundan kötülük gelmez o yapmaz o ahlaklidir öbürü değildir diye yargilayamayiz ben şahsen kimseyi yargilamam çünkü bu devirde kimseye güven olmaz herkes herşeyi yapabiliyo herkesten herşeyi bekleyin .burda kimseyi kotulemiyorum bu sadece benim şahsıma ait fikrim açık yada kapalı hiç farketmez .

(bkz: ahlaksızlığın da bir ahlak olması)

bizim buralarda bir söz vardır.hacı hocadan korkacaksın diye bu laf tam olarak kendini dinli imanlı gösterenlerden uzak dur demek.

dini inanç üzerinden kişiye ahlaklıdır demek doğru değil diye düşünüyorum. inanan ya da inanmayan her insan hata yapabilir. kişinin kendisinde biter olay.

o biraz da dinine bağlı..

dindar ile dinci arasındaki farkı bile bilmemek mi ? hmmm

hukuk ve demokrasi ekseninden çıkmış herkes ahlaksızdır.
hukuk ve demokrasiye uymanız sizi ahlaklı kılar inandığınız din değil.

dindar kişinin ahlakı korku üzerine konuşlanmıştır. birçok ahlaksızlığın yapılmaması yalnızca tanrının yasalarını çiğneyip de cehenneme gitmek istememek üzerine kuruludur. yani aslında dindar insanlar ahlak değerlerini saydıklarından ziyade tanrıları öyle buyurduğu ve böyle davranmazlarsa cehenneme gideceklerini düşündükleri için ahlaklıdır. ancak kanımca bu oldukça toksik bir düşüncedir. kuran'da iyi ve kötü davranışların yazması normal ama insanların ahlak, etik ve davranış nedir bilmeden yalnızca korkuyla hareket etmesi yobaz ve bağnaz bir biçimde 1400 yıl önce yazılmış bir yazıta biat etmektir. dolayısıyla ahlak ve etik nedir, ne değildir araştırıp buna göre kendi karakterini hizaya sokan kişiler kanımca dindarlardan daha ahlaklıdır. öte yandan aynı soruşturmayı kuran üzerinden yapıp da korkuya boyun eğmek yerine ne yaptığının bilincinde olanlar da eşit derecede ahlaklıdır diyebiliriz.

öncelikle ahlâk nedir bunu netleştirmek gerek sanırım. çünkü dinler üstü diyen var, din olmadan olmaz diyen var.

ilk olarak ahlâk insana özgü bir kavramdır. bunu belirtmek gerek.

kişinin huy, tutum ve davranışlarına ahlâk deriz. iyi ve kötü ahlâk olarak ikiye ayırmak mümkün, ancak genel olarak olumlu ifade yani güzel ahlâk kastedilir. kişilerin ortak tutum ve davranışları ise toplumsal ahlâk olarak karşımıza çıkar. genelde toplum standtarlarına uyan davranışlar sergileyen kişilere ahlâklı deriz. ancak bu toplum standartları da yüzyıllar içerisinde çok büyük değişiklikler göstermiş. eskiden normal sayılan davranışlar günümüzde ahlâksızlık olarak görülebilir. bunun yanında her toplumun ahlâk anlayışı da farklıdır.

felsefe, binlerce yıldır ahlâk anlayışı üzerine kafa yorar. günümüzde temel anlamda bir ortak ahlâk anlayışı oluşturulmaya çalışılmış ve "insan hakları evrensel beyannamesi" bu kavram üzerine kurulmuştur.

dinin ahlak anlayışına gelirsek, bütün dinler güzel ahlâktan bahseder, ancak sorun, dine inananların bu anlayışı benimsemek yerine cehennem veya cezalandırılma korkusu sebebiyle sahiplenmeleri yüzünden ortaya çıkar. bir çok inanan, bir ateistin içinde allah korkusu olmadığı için ahlâklı olamayacağına inanır.

benim açımdan korku veya ceza dayatması ile değil, kişinin kendi hür iradesi ve vicdanı ile alınmış karar, tutum ve davranışlar daha değerlidir.

himalayaların tepesinde karıncanın hayatına bile değer veren, doğaya sahip çıkan bir rahip için de ahlaksız, gavur, cehenemlik diyebilen * bir müslümanın ahlâk değerleri benimkine uymuyor. hele bunu söyleyen kendi inancı dışındaki hiçbir inanışa saygı göstermiyorsa ahlâk, etik, doğru, yanlış. tartışmaya bile gerek yok.

din bir kültür işidir.
geçmişten günümüze baktığımızda zaten toplumların dini ritüellerinin birbiri ile benzeştiği görülür.
ancak ahlak ise bir felsefe konusudur.
dolayısıyla elması olan insanın armutu da olur mu demek gibi saçma bir sorunsal bu.
dindar kişi ahlaklı da olabilir ahlaksız da.
keza aynı şekilde inanmayan kişi* de ahlaklı veya ahlaksız olabilir.

ancak şu tecrübeye dayalı genellemenin doğruluğunu savunabilirim: dinci olan insan kesinlikle ahlaksızdır!
her lafına sırf dostlar alışverişte görsün modunda dini motifler serpiştiren kişilerin ahlaksızlığına rağmen ahlak bekçiliği yaptığı saçma bir coğrafyadayız. azıcık etrafına bakan zaten bu tezin boş olmadığını görecektir.

deodorant, roll-on kullanmayan dindarlar ahlaklı değil bence. toplum içine çıkıyorsun leş gibi ter kokuyorsun. temiz ol. temizlik nereden geliyordu ya.

ahlak dinden önce gelir. bu yüzden kutsal kitaplar ahlaklı olmayı öğütler. hangi dine mensup olursa olsun insan ahlak değerlerini bilmeli saygılı olmalıdır. kendi adına uygulamada sorun yaşıyor olsa bile bunu gidermek için mücadele etmelidir. toplulukları bir arada tutmanın yolu düzenden düzen kuraldan kural ahlaktan geçer. dinlerin çıkışı da bu bağlantı ile yakından ilişkilidir.

ahlaklı olmak için dindar olmanıza gerek yok. hatta inançlı olmanıza bile gerek yok ama, dindar olmak için ilk şart ahlaklı olmaya gayret etmenizdir.

dini öğrenerek değil de kültür bağlamında miras şeklinde aldığımız için dindar görünen her kişinin ahlaklı olduğunu düşünmek aptallık olur. aksi takdirde nüfusunun %99'u müslüman olan bir ülkede bu kadar tecavüz olayı, kadına-hayvana şiddet, hırsızlık, yolsuzluk, adam kayırma kısaca nefes alan her canlıya karşı beslenen bu denli tahammülsüzlük yerine her canlıya karşı mutlak bir hoşgörü olurdu. halkımızın bu noktada her derdi için kapı kapı hoca peşinde koşmasının tek nedeni ise tembellik sebebiyle insanların okuyup araştırmak yerine dini kavramları sürekli birilerinin yorumlanmasını beklemesidir. bu yüzden hemen hemen her köşede yanmaz kefen benzeri saçmalıklar satan, hikaye anlatan şarlatan bulmak mümkündür çünkü din kavramını sömürmek en karlı ticaretler arasında yer alır. benzer bir durum da tam karşı mahallede yaşanır. bu kez sömürülen ve sömürenler farklı olsa da sömürü konusu oldukça tanıdıktır. bu mahallenin sömürenleri daha çok kendilerini aydın olarak tanımlarlar. çok pahalı kitapları vardır. hiçbir şey bilmeyeni bile en azından atatürk imzalı çakmak yada bardak satarak yolunu bulur. bu iki uç kesimi sömürenlerin ortak özellikleri çok zengin olmalarıdır. bu zenginliği, etraflarındaki duvarları kalınlaştırmak için ve ihtiyaçları olan dokunulmazlık zırhına sahip olmak için kullanmaktan çekinmezler ki saltanatları babadan oğula geçmeye devam edebilsin.

''dininiz var diye ahlaka ihtiyacınız olmadığını sanıyorsunuz.''

ahlaklı olmayan allah mallah da dinlemeden ahlaksızlığına devam ediyor zaten. biraz da içten gelecek bir şey bu...

o kadar ahmaksınız ki dininiz var diye ahlaka ihtiyacınız olmadığını düşünüyorsunuz. nicolai tesla

ahlak ve din birbirinden ayrı kavramdır.
din: insanın kendisi ve inandığı yaratıcıyıyla ilgilidir
ahlak: toplumu ilgilendiren bir kavramdır.
bir toplumda bir kişi ahlaksız diyelim, o toplumda ki diğer bireyleree o kötülük tohumları yayılır
yani sağlam elmanın çüremesi için yanında çürük elma olması yeterlidir. normalde olduğundan daha kısa bir süre içinde çürür.
bizlere dinden çok ahlakın öğretilmesi gereklidir. bir insan ahlaklıo olduğunda hangi dine mensup olursa olsun o toplum için yaralı bir bireydir.

ahlaklı olan herkes belli bi dine ait olmak zorunda değil ama (burada kast edilen dindarlık müslümanlık ise) gerçekten dini bütün denilen birisi iyi bir ahlaka sahip olmak zorunda, değilse orada bi sorun var demektir.