dünyanın tadının kaçmaya başladığı yıl

uzun hesaplamalarım ve detaylı analizlerime göre 2017 yılı itibarıyla dünya kabak tadı vermeye başlamış ve o gün bugündür tüm dünyanın keyfi kaçmış bulunmaktadır.

sizi bilmem de ben de 2020'den sonrası yok

corona virüsü ve pahalılığın, ayrıca psikolojik sorunlarımın başladığı ve her şeyin daha kötüye gitmesinin başlangıcı olan 2020 yılı.

senene 1341
nefsime uydum
sebep oldu şeytan
bir cana kıydım
katil defterine adımı koydum…

kesinlikle kovid başladığı zaman. dünyanın insanların şirazesiyle oynadılar.

2018'den sonrası bende buhran.

bana göre 2004'ten sonra falan.

yani benim üniversiteyi bitirmemle de alakası var mutlaka ama öyle bir şey gözlemledim de.

gene de 2017'den sonra dünyanın tadı iyice kaçmaya başladı.

korona ve sonrası... o da başka bir kırılma tabii.

ancak buna başkası 70'lerden sonra da diyebilir.

hatta aslında 80'lerden sonra da denebilir. bence 90'lar, günümüzün temellerinin atıldığı zamanlar.

80'lerin o fütüristik havası 90'lar ile birlikte bitti ve karanlık bir dönem başladı. 80'ler ve 90'ları birlikte alanlar da var ama bana göre 80'lerde biz adeta aydınlık geleceği yaşadık ve 90'larla birlikte, hala devam eden bir karanlık döneme girdik.

ben 90'ların metal müziği ve sinemasına hayranım ama gerçek hayatta 80'lerin o coşkusu bitmişti.

gene de, çok göreceli bir konu bu.

ben bir şekilde mutluyum hala.

ama kesinlikle z kuşağı ve sonrası için çok zorlu koşullar oluştu.

kişisel olarak, 2006-2009 arası, benim açımdan en zor dönemdi.

2010'ların ikinci yarısında toparlandım sayılır.

senelerdir de hayatımdan memnunum.

ama şu "yapay zeka" çağından pek memnun değilim.

eskiden ciddi emek vardı birçok şeyde.

şu anda, yeni bir yazar çıksa: "acaba yapay zeka kullanıyor mudur?" şüphesinden kurtulamam.

yani bundan sonra gözüm kapalı hayranı olacağım bir sanatçı çıkabilir mi? sanmıyorum.

ortaokulu bitirdiğim yıl.

dünya oluştuğu günden beri şirazesinden çıkmış durumda. bugüne kadar beş büyük kitlesel yok oluş evresinden geçmiş. bu evrelerin her biri dünya üzerindeki canlı türlerinin büyük bir bölümünün yaklaşık yüzde 80 ile yüzde 96'sının soyunun tükenmesine neden olmuş .dünya tarihi diye okuduğumuz şeyler bile savaşlardan ibaret. veba salgınları, ispanyol gribi gibi birçok salgın milyonlarca can almış.

bizim kısacık ömrümüze bakıp, kendi ülkemizi baz alırsak; teğet geçen 2008 yılından itibaren tadı kaçtı buraların.
gerçi öncesinde de berbat durumdaydık. terör yüzünden hayatını kaybeden nice insanımız, bizim dünyamızın tadının kaçması için yeter de artar.

avustralya'da çok şu içiyorlar diye 10 bin devenin öldürüldüğü yıldan sonra iflah olmadık. gariptir ki sonra ülkeyi sel basmıştı.

2000'leri bilen ve yaşayan biri olarak o zamanlar iyiydi.
2010-2019 arası zorluklar vardı ama kısmen iyiydi.
ama 2019'dan sonra film koptu.

kendi açımdan değerlendirecek olursam:
2016-2017-2018 son zirve zamanlarımdı,ondan sonra gitgide aşağıya doğru düşüş oldu.son iyi zamanlar 2022 falandı işte.

2020 den sonra zaman algımı yitirdim

emoların kaybolduğu döneme denk gelmektedir. ondan sonra ülkece yüzümüz hiç gülmedi.

doğduğum yıl kaçtı benim tadım.

1993.
doğduğum yıl.

benim böyle yaklasmadigim.
hayat dönem dönem iyidir, dönem dönem kötüdür.
benim için kötü olan yıllar:
-1998. annemle babam boşandığı için.
-2003. akıl hastanesine kapatildigim için.
-2007-2008-2009: platonik aşkım beni çok uzdugu için
-2016: boşanma depresyonum çok ağır vurduğu için
-2019: açlık sınırında fakirlikle sinandigim için
-2022-2023: açlık oyunları 3 teki gibi sevgilim bir taraftan beni sevip bir taraftan öldürmeye çalıştığı icin

başka cokasiri kötü sene olmadı. bazen harika oldular, bazen fena degil.

632 sonrasi.

dünyayı bilmem ama benim tadımın kaçmaya başladığı yıl 2017.

2000 sonrası..

(bkz: 90'larda vadedilen neoliberal hülyaların patladığı gerçeği)