edebiyat dedikoduları

ahmed arif ve cemal süreya her zaman aynı meyhanede içerler, dertleşirler, şiir yazarlar …
bir gün ahmed arif meyhaneye gelmez. iki gün, üç gün derken, neredeyse aradan bir hafta geçer. cemal süreya dayanamaz, garsona sorar : “oğlum bizim ahmed’i hiç gördün mü? ” garson: ” yok cemal abi hiç görmedim, bir haftadır uğramıyor valla. ” der .
bunun üzerine cemal süreya, ahmed’i aramaya başlar fakat bir türlü bulamaz. en son ispirto içilen üçüncü sınıf meyhanelere bakmaya karar verir ve bu yerlerden birinde bulur ahmed arif’i.
“nerelerdeydin ahmed ?” diye sorar, ahmed arif cevap vermez. “oğlum söylesene, biz seninle dostuz.” diye üsteler. ahmed arif: “cemal, ben sana çok büyük bir hata yaptım. ” der sadece. cemal süreya :”ben böyle bir hata yaptığını hatırlamıyorum ” dese de, “yok yok, yaptım. ben senin kız kardeşine aşık oldum.” deyiverir ahmed arif. cemal süreya da bunun normal olduğunu söyleyerek, “senin gibi bir insandan daha iyisini bulacak değil ya ahmed ” der. uzun uzun konuşup dertleşirler.
cemal süreya :” evlen kız, türkiye’nin en iyi şairi. ” diyerek kız kardeşi ayten’i ahmed arif ile buluşup görüşmesi için cesaretlendirir bile. ayten önce şaşırır ama ağabeyinin sözünü de dinler.
zafer çarsısı’nda buluşmak üzere sözleşirler ama o gün ahmed arif buluşmaya gelmez. çok sinirlenen ayten, durumu ağabeyine anlatır. cemal süreya da sinirlenir.
eliyle koymuş gibi yine aynı üçüncü sınıf meyhanede içerken bulur ahmed arif’i ve :” neden kız kardeşimi beklettin? ” diyerek başlar söylenmeye… ahmed arif ise :” gömleğim kirliydi be cemal, temiz bir gömleğim yoktu. o gün onun karşısına kirli gömlekle çıkmak olmazdı. ” der sadece .