eleştiri kabul etmeyen insan

kibirli ve bencil yaratık. narsist.

akp kemalistlerin, türkçülerin ve ülkücülerin ideallerini ellerinden aldı,
parçaladı,
üzerinde tepindi,
yine de rus ve çin düşmanlığıyla kafa ütüleyip, bunca haksızlığa gık çıkaramayacak kadar korkak ve acizler.

ayı gibi hayvan gibi üzerine vazife olmayan her konuya damlayan insanların eleştirilerini kabul etme zorunluluğumuz yok. üslup mühimdir efendim. üslubunu bilmeyen bana bal dese de dinlemem.

yaptığı şeyi haklı çıkarmak için bir sürü bir sürü bir sürü bir şeyler sunar önünüze. ki hepimiz biliyoruz ki bunun karşılığı artık manipülasyon.

la bi sus bir otur bir dinle. şu dünyada tek haklı sen olamazsın.

teşekkürler.

tamamen eleştiriye kapalı olmak beraberinde kibir getirebilir ama bir de eleştiren kişiye bakmak lazım.

sonuçta fazla tevazunun sonu vasat adamdan nasihat dinlemektir demişler.

e bunun bir de yapıcı/yıkıcı olanları vardır, buradan da niyet okuması yapabiliriz zaman zaman.

zorunda değil.
eleştiri yapan da durmak zorunda değil, yolunu değiştirebilir.

benimdir.
ben insanlara beni eleştirebilme ehliyeti dağıtmadım.
bi gün dağıtırsam eleştirirsiniz.

eleştiriye açık, hadsizliğe kapalıyım. had bildirir üslupla konuşan insanlardan da nefret ederim.

kabullenemediği gibi saygısızca tepki de verebilir. hayatı boyunca nasıl yetersiz hissetmişse, azıcık bir eleştiri aşağılık komplesini bir canavar gibi ortaya çıkarır karşındakinin kim olduğunu unutturur.
eleştiriye açık olmak kadar bir yücelik yoktur.

kendini sözlük ve insanüstü görmeye devam et."

dedi.

-ok" dedim.
ama nasıl sinir ettim inanılmaz. huyumdur.
yok doğru dedi allah var. eleştiri değildi acaba iltifat mı etti?
ay bilemiyorum.

eleştiride de sorun olabilir, insanda da. emin olmadan konuşmamak gereken başlık.

bazen insanların eleştiri sandığı şey sınır ihlalidir, bazen hadsizlik. bunları elbette ki kabul etmemek lazım bence de. kendi söylemlerimizi ölçüp tartarsak karşımızdaki kişinin aslında normal bir tepki verdiğini yani sınırlarını korumaya çalıştığını farketmemiz mümkün.

eleştiri gelene göre değişir. ayinesi iştir kişinin lafına bakılmaz sonuçta. eleştiri yapıcı ise amenna, değilse naneyi yersiniz.(bkz: swh)

zorundad değildir.
sadece sizden kabul etmiyor da olabilir.

bu kişi özellikle tavsiye almayacağın kişiden eleştiri de kabul etme şiarıyla yaşıyorsa, durup düşünmekte fayda var.

kendimce üç gruba ayırıyorum ben bunları.

birincisi, mükemmel olduğunu düşünenler.
bunlara istediğiniz kadar eleştiri yapın; söyledikleriniz doğru bile olsa asla hatalı ya da eksik olduklarını kabul etmezler. e hâliyle, onlara göre zaten her şey olması gerektiği gibidir, doğrudur. eleştiri duyduklarında umursamayıp, “hı hı, peki” diyerek geçiştirenler bu gruptandır. bir de dikkat edin, bunlar çevrelerindeki herkesi çılgınlar gibi eleştirirler.

ikincisi, kendinin farkında olanlar.
bu gruptakileri boşuna eleştirmeye gerek yok. ne kendinizi ne de onları yorun. onlar muhtemelen kendilerinde eleştirdiğiniz her neyse onun farkındadır fakat bir türlü o konuda kendilerini değiştirip geliştiremezler. eleştiri duyduklarında sinirlenip tepki gösterenler genellikle bunlardır. aslında eleştirene değil, kendilerine öfkelenirler.

üçüncüsü ve benim de dahil olduğum en saçma grup, hem kendinin hem de senin farkında olanlar. *
yani, hem kendinde hatayı görüp kabul eden hem de eleştirdiği konuda eleştirenin de aynı şeyi yaptığını fark edenler. bu gruptakiler, önceki iki grubun tepkisini de verebilir. evet, haklı olduğunuzu bilirler ama kendinizde uygulayamadığınız bir konuda onları eleştirmenize asla katlanamaz, sizi de ciddiye almazlar.

çünkü yaptıklarının kendilerince bir açıklaması hep vardır. o açıklamalardan anlaşılabileceklerine iknadırlar.

hani desen ki burada aslında bu oluyor. hadi canım diyerek onu da küçümseme eğilimine düşerler.

itin köpeğin lafını ciddiye almayan insandır. elinden öpülür. ha öküz kardeşim sen değilsin bu insan sen daha temel düzeyde beyin gelişimini tamamlayamadığın için biz seni eleştirmiyoruz aptallığın üzerinden tespit yapıyoruz

özgüvenle ilgili olabilir. eleştiriyi tehdit gibi görüyor olabilirler. böyle olunca kendisini geliştiremeyip, bütün ilişkilerine zararda verebilirler.

eleştirmek yerine feedback verilmesi gerekir diye düşündüm de, yok ya bunun ayırdına varabilecek kapasitede olsa zaten eleştiriyi dikkate alan biri olurdu.
en temizi iki sille atın düzelir.

eleştiri tabiki her insanı geliştirir ve değiştirir. hatta sadece tek insanı değil toplumu da geliştirir.

lakin bugün eleştiri adına söylenen, yazılanların yüzde 90' ı eleştiri değil çemkirme. bu da hiçbir naneye yaramıyor.