eleştiri kabul etmeyen insan

övgü de kabul etmemesi gereken insandır.

bu insan tiplemesi kadar yoran çok az şey var.

yine benim. eleştiri dinlemem. hatta eleştiren insanla görüşmeyi kestiğim görülmüş şeydir.

kendimi bildim bileli hep bir şeyleri sorguluyorum. bir kalem üzerine bile uzun süre düşündüğüm oldu. daha ergenlik döneminde sosyal ilişkiler konusunda kendime belirli kurallar koyup onları madde madde yazmıştım. dışına çıkmaya yeni başladım. hep kurallarım oldu. onlara uyacak kadar iradeli oldum. kendimi çok eleştirdim, düzeltmeye çalıştım, bazılarını düzeltemedim. kafamın iyi çalıştığını düşünüyorum. her şeyi ama her şeyi sorguluyorum.

ve tuvaletten çıkmadan önce elini yıkamayı bilmeyen biri gelip bana bir şeyler öğretmeye çalışıyor. daha çocuğuna fayda sağlayamamış, çocuğunun bile nefretini kazanmış biri bana ilişkiler üzerine akıl veriyor. 3. kez boşanmış bana flört üzerine ahlak dersi veriyor. erkeklerle konuşma günah diyor. sanki kocaları gökten nur içinde önüne düştü kadının.

böyle hadsizleri çekemiyorum. kibirli biriyim zaten, bunu da kabul ediyorum. istiyorum ki karşıma benden daha çok sorgulamış, daha zeki biri çıksın, desin ki bu doğru değil. oturup doğru ve yanlış üzerine konuşalım. eleştiri yaptığı konu hakkında hayır öyle değil dediğim zaman savunma yapamayacak bir tip ile neyi paylaşabilirim? daha önemlisi neden tartışmalıyım?

yıllar önce bir arkadaşım civciv dedi hayat korkarak yaşanmaz. böyle korkak gibi kaçıp duramazsın. ona o gün daha çok saygı duyup daha yakın davranmaya başlamıştım. çünkü benimle ilgili sahiden doğru, değiştiremediğim bir şey üzerine yorum yapmıştı. korkmadan yaşıyordu hayatı, ondan öğrenecek çok şeyim olduğu için peşine takıldım. çok soru sordum, kendi cevaplarımı onun cevapları yüzünden epey sorguladım.

böyle insanlar az. beni eleştirdiği şeyi kendileri yapıyor insanlar. sonra benden anlayış bekliyorlar. ya da onları dinlememi istiyorlar. bu yanlış.

bizim türk insanı her şeyi doğru bilir. bi de şunu düşünmek lazım. ben başkalarını eleştiricek haddi kendimde neden buluyorum? ben kendimi düzeltmek yerine neden başkalarını düzeltmeye çalışıyorum? kimse mükemmel değilse ben yine mükemmel değilim, o zaman neden kendi yanlışlarım gözüme batmıyor, başkaları gözüme batıyor?

herkes eleştiri kabul etmeyen insanı sorguluyor çünkü kimse kendini sorgulamıyor. durum bu.

eleştirinin ve elestirenin mahiyetine göre verilen tepki değişiklik gösterir, sırf insanlar içinde madara etmek için bağıra çağıra yapilirsa bana, cidden gözünün yaşına bakmam fakat, yıkıcı bir eleştiri de olsa bir köşeye çekip söylense başımla beraber.

karşıdaki kişiye göre değişebilen bir durum. eğer o kişi eleştirdiği konu hakkında bir şeyler biliyorsa ve deneyimi varsa eleştirilerini kabul edebilirim ve düzeltmeye çalışırım. ama karşımdaki eleştirdiği konu hakkında bir şey bilmiyorsa, o konu hakkında deneyimi yoksa karşımdakini onaylarmış gibi davranıp bildiğimi yapmaya devam ederim. maksat kavga çıkmasın. ne gerek var öyle değil mi?*

eleştiren insanı nitelik olarak tartmak gerekir. nitelikli bir insansa olumlu veyahut olumsuz olsun eleştirinin dozu ve sınırı ayarlı olacağından dikkate almak değerlidir. rasyonel olmak bunu gerektirir.

nitekliksizse aynadaki yansımanıza tükürün, kendinizi sorgulayın.

kendi bileceği iştir. kimseyi zorla eleştiremezsiniz. bakınız cb bile çin'den asi gelmiyor dediklerinde ben bunu kabul etmiyorum dedi.

bence insanların bir davranışını,yaptığı bir işi,mesleki anlamda yeterliliğini vs.eleştirme hakkımız var ancak insanların benliğine saldırmaya hakkımız yok.yani mesela kimseyi boyu,kilosu,yaptığı ya da yapmadığı bakım üzerinden eleştirmeye hakkımız olduğuna inanmıyorum.bu eleştiri değil karşımızdaki kişinin benliğine saldırı oluyor gibi geliyor bana.

eninde sonunda bir kayaya toslayacaktir.

kendi temelsiz fikirlerini çok değerli zanneden bireyin; fikirlerinin o kadar değerli olmadığını, salt subjektif değerlendirmeler olduğunu yüzüne vuran bireye karşı yaptığı, gerçekleştirdiği tanımlama.

aslında hepimiz. toplum olarak eleştirmeyi de pek iyi yaptığımız söylenemez. karşımızdakinin algılarını açacağımıza, kalbini kapatabiliyoruz. sonra "vay bu eleştiri kabul etmiyor" üslup her şey.

kendini tanımıyordur. eleştiri hayatın her anında olacak ve olmalı. herkes hemfikir olamaz. bir ayrıntı var ki; insan kendini tanımalı. tanımadığında her şeyi üzerine alınca bu eleştiri değil, tartışma oluyor. sözün söylenmesi kadar duyan kulak önemlidir.

eleştiri denilen şey sağdan soldan duyulan klişe cümleleri muhatabına saydırmak değil. sorunu çözmeye katkısı olsun diye konuşan adamı dinlerim. mantıklı bir şey söylüyorsa da uygularım ama sırf benim gibi düşünmüyor diye saygısızlık yaparak aklındakini kusan ve bu şekilde sosyal medyada prim yapmaya çalışan insanın eleştirisini kabul etmem.

mesela aşı olmak istemiyorum olanın da neden olduğunu anlamıyorum sen aşı olmuşsun seni de anlamıyorum diye bir eleştiri de eleştiridir, aşı olanlar aptal hepsine çip takıldı kobay oldular farkında değiller genleri ile oynadılar vs de eleştiridir.



*

bireysel olarak kimin ne yapacağına kimse karışamaz. adam isterse aşı olur istemezse olmaz ama devletin de vatandaşı yasayla kontrol altına alma hakkı var. başka ülkelerin mevzuatını bilmem bizim mevzuat buna cevaz veriyor. elbette yönetim aşıyı zorunlu tutmayacak. *

kimse kusura bakmasın şimdi de hadsiz biri gelip eleştirmesin beni rica ederim. hatalarımı doğru dürüst anlatıyorsa dinlerim. şahsen ben hep değişim içinde olmaya,öğrenmeye ve aktarmaya açığım. densiz denyonun biri gelip random yazarsa çok pis bozarım.
aklınızı nedan aptallığa yönetiyorsunuz. daha kolay olduğundan mı? düşünüp hareket etmek bu kadar zor olmamalı yahu.

haksız yere eleştiriliyorsa kabul etmez tabi. en doğal hakkıdır.

gerçek anlamda bir eleştiri ise durup bir düşünülebilir. sırf bir şey söylemek için söylenen cümlelere ayıracak vaktimiz kalmamıştır artık.

özeleştiri kervanını kaçırmış seçilmiş kişi olur bu muhteremler.

+ eleştiri kabul etmediğinizi söylüyorlar. bu konu hakkında neler söylemek istersiniz?
- sekreterim ilgileniyor bu tür konular ile, beni eleştirmek için ondan randevu almanız gerekiyor. insanların vakti kısıtlıdır; her eleştirmeni muhatap alsa insan kulağının arkasına sıkıştırıp gider eleştiri dediğiniz şeyi..

benimdir. ulan hadsiz köpekler sizin beni eleştirmeye hakkınız mı var ? ben zaten mükemmelim. kıskanın, ağlayın, çatlayın, patlayın, saçın memelerinizi ortaya!

türkiye cumhuriyeti vatandaşlarının genetik özelliğidir.

(bkz: suç bastırma) yöntemi ile eleştiriler itina ile püskürtülür.